Bible2000.net Psaumes 119.130 : "La révélation de tes paroles éclaire, elle donne de l'intelligence aux simples."
 
Accueil | Bible | Sujets bibliques | Multimédia | Logiciels | Divers


"Ancien Testament" grec (sans accent).
La "Septante" - "LXX" (beaucoup utilisé à l'époque de Jésus).
Un astérisque (une étoile) précède le mot grec Théos (Dieu) ou
Kurios (Seigneur) s'il correspond au nom de Dieu (YHWH) en hébreu.


Genèse
- Chapitre 1 à 50 -

1.1     εν αρχη εποιησεν ο θεος τον ουρανον και την γην.
1.2     η δε γη ην αορατος και ακατασκευαστος, και σκοτος επανω της αβυσσου, και πνευμα θεου επεφερετο επανω του υδατος.
1.3     και ειπεν ο θεος γενηθητω φως. και εγενετο φως.
1.4     και ειδεν ο θεος το φως οτι καλον. και διεχωρισεν ο θεος ανα μεσον του φωτος και ανα μεσον του σκοτους.
1.5     και εκαλεσεν ο θεος το φως ημεραν και το σκοτος εκαλεσεν νυκτα. και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι, ημερα μια.
1.6     και ειπεν ο θεος γενηθητω στερεωμα εν μεσω του υδατος και εστω διαχωριζον ανα μεσον υδατος και υδατος. και εγενετο ουτως.
1.7     και εποιησεν ο θεος το στερεωμα, και διεχωρισεν ο θεος ανα μεσον του υδατος, ο ην υποκατω του στερεωματος, και ανα μεσον του υδατος του επανω του στερεωματος.
1.8     και εκαλεσεν ο θεος το στερεωμα ουρανον. και ειδεν ο θεος οτι καλον. και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι, ημερα δευτερα.
1.9     και ειπεν ο θεος συναχθητω το υδωρ το υποκατω του ουρανου εις συναγωγην μιαν, και οφθητω η ξηρα. και εγενετο ουτως. και συνηχθη το υδωρ το υποκατω του ουρανου εις τας συναγωγας αυτων, και ωφθη η ξηρα.
1.10    και εκαλεσεν ο θεος την ξηραν γην και τα συστηματα των υδατων εκαλεσεν θαλασσας. και ειδεν ο θεος οτι καλον.
1.11    και ειπεν ο θεος βλαστησατω η γη βοτανην χορτου, σπειρον σπερμα κατα γενος και καθ᾽ ομοιοτητα, και ξυλον καρπιμον ποιουν καρπον, ου το σπερμα αυτου εν αυτω κατα γενος επι της γης. και εγενετο ουτως.
1.12    και εξηνεγκεν η γη βοτανην χορτου, σπειρον σπερμα κατα γενος και καθ᾽ ομοιοτητα, και ξυλον καρπιμον ποιουν καρπον, ου το σπερμα αυτου εν αυτω κατα γενος επι της γης. και ειδεν ο θεος οτι καλον.
1.13    και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι, ημερα τριτη.
1.14    και ειπεν ο θεος γενηθητωσαν φωστηρες εν τω στερεωματι του ουρανου εις φαυσιν της γης του διαχωριζειν ανα μεσον της ημερας και ανα μεσον της νυκτος και εστωσαν εις σημεια και εις καιρους και εις ημερας και εις ενιαυτους
1.15    και εστωσαν εις φαυσιν εν τω στερεωματι του ουρανου ωστε φαινειν επι της γης. και εγενετο ουτως.
1.16    και εποιησεν ο θεος τους δυο φωστηρας τους μεγαλους, τον φωστηρα τον μεγαν εις αρχας της ημερας και τον φωστηρα τον ελασσω εις αρχας της νυκτος, και τους αστερας.
1.17    και εθετο αυτους ο θεος εν τω στερεωματι του ουρανου ωστε φαινειν επι της γης
1.18    και αρχειν της ημερας και της νυκτος και διαχωριζειν ανα μεσον του φωτος και ανα μεσον του σκοτους. και ειδεν ο θεος οτι καλον.
1.19    και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι, ημερα τεταρτη.
1.20    και ειπεν ο θεος εξαγαγετω τα υδατα ερπετα ψυχων ζωσων και πετεινα πετομενα επι της γης κατα το στερεωμα του ουρανου. και εγενετο ουτως.
1.21    και εποιησεν ο θεος τα κητη τα μεγαλα και πασαν ψυχην ζωων ερπετων, α εξηγαγεν τα υδατα κατα γενη αυτων, και παν πετεινον πτερωτον κατα γενος. και ειδεν ο θεος οτι καλα.
1.22    και ηυλογησεν αυτα ο θεος λεγων αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε τα υδατα εν ταις θαλασσαις, και τα πετεινα πληθυνεσθωσαν επι της γης.
1.23    και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι, ημερα πεμπτη.
1.24    και ειπεν ο θεος εξαγαγετω η γη ψυχην ζωσαν κατα γενος, τετραποδα και ερπετα και θηρια της γης κατα γενος. και εγενετο ουτως.
1.25    και εποιησεν ο θεος τα θηρια της γης κατα γενος και τα κτηνη κατα γενος και παντα τα ερπετα της γης κατα γενος αυτων. και ειδεν ο θεος οτι καλα.
1.26    και ειπεν ο θεος ποιησωμεν ανθρωπον κατ᾽ εικονα ημετεραν και καθ᾽ ομοιωσιν, και αρχετωσαν των ιχθυων της θαλασσης και των πετεινων του ουρανου και των κτηνων και πασης της γης και παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης.
1.27    και εποιησεν ο θεος τον ανθρωπον, κατ᾽ εικονα θεου εποιησεν αυτον, αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους.
1.28    και ηυλογησεν αυτους ο θεος λεγων αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και κατακυριευσατε αυτης και αρχετε των ιχθυων της θαλασσης και των πετεινων του ουρανου και παντων των κτηνων και πασης της γης και παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης.
1.29    και ειπεν ο θεος ιδου δεδωκα υμιν παν χορτον σποριμον σπειρον σπερμα, ο εστιν επανω πασης της γης, και παν ξυλον, ο εχει εν εαυτω καρπον σπερματος σποριμου, υμιν εσται εις βρωσιν,
1.30    και πασι τοις θηριοις της γης και πασι τοις πετεινοις του ουρανου και παντι ερπετω τω ερποντι επι της γης, ο εχει εν εαυτω ψυχην ζωης, παντα χορτον χλωρον εις βρωσιν. και εγενετο ουτως.
1.31    και ειδεν ο θεος τα παντα, οσα εποιησεν, και ιδου καλα λιαν. και εγενετο εσπερα και εγενετο πρωι, ημερα εκτη.
2.1     και συνετελεσθησαν ο ουρανος και η γη και πας ο κοσμος αυτων.
2.2     και συνετελεσεν ο θεος εν τη ημερα τη εκτη τα εργα αυτου, α εποιησεν, και κατεπαυσεν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου, ων εποιησεν.
2.3     και ηυλογησεν ο θεος την ημεραν την εβδομην και ηγιασεν αυτην, οτι εν αυτη κατεπαυσεν απο παντων των εργων αυτου, ων ηρξατο ο θεος ποιησαι.
2.4     αυτη η βιβλος γενεσεως ουρανου και γης, οτε εγενετο, η ημερα εποιησεν ο *θεος τον ουρανον και την γην
2.5     και παν χλωρον αγρου προ του γενεσθαι επι της γης και παντα χορτον αγρου προ του ανατειλαι· ου γαρ εβρεξεν ο *θεος επι την γην, και ανθρωπος ουκ ην εργαζεσθαι την γην,
2.6     πηγη δε ανεβαινεν εκ της γης και εποτιζεν παν το προσωπον της γης.
2.7     και επλασεν ο *θεος τον ανθρωπον χουν απο της γης και ενεφυσησεν εις το προσωπον αυτου πνοην ζωης, και εγενετο ο ανθρωπος εις ψυχην ζωσαν.
2.8     και εφυτευσεν *κυριος ο θεος παραδεισον εν εδεμ κατα ανατολας και εθετο εκει τον ανθρωπον, ον επλασεν.
2.9     και εξανετειλεν ο *θεος ετι εκ της γης παν ξυλον ωραιον εις ορασιν και καλον εις βρωσιν και το ξυλον της ζωης εν μεσω τω παραδεισω και το ξυλον του ειδεναι γνωστον καλου και πονηρου.
2.10    ποταμος δε εκπορευεται εξ εδεμ ποτιζειν τον παραδεισον· εκειθεν αφοριζεται εις τεσσαρας αρχας.
2.11    ονομα τω ενι φισων· ουτος ο κυκλων πασαν την γην ευιλατ, εκει ου εστιν το χρυσιον·
2.12    το δε χρυσιον της γης εκεινης καλον· και εκει εστιν ο ανθραξ και ο λιθος ο πρασινος.
2.13    και ονομα τω ποταμω τω δευτερω γηων· ουτος ο κυκλων πασαν την γην αιθιοπιας.
2.14    και ο ποταμος ο τριτος τιγρις· ουτος ο πορευομενος κατεναντι ασσυριων. ο δε ποταμος ο τεταρτος, ουτος ευφρατης.
2.15    και ελαβεν *κυριος ο θεος τον ανθρωπον, ον επλασεν, και εθετο αυτον εν τω παραδεισω εργαζεσθαι αυτον και φυλασσειν.
2.16    και ενετειλατο *κυριος ο θεος τω αδαμ λεγων απο παντος ξυλου του εν τω παραδεισω βρωσει φαγη,
2.17    απο δε του ξυλου του γινωσκειν καλον και πονηρον, ου φαγεσθε απ᾽ αυτου· η δ᾽ αν ημερα φαγητε απ᾽ αυτου, θανατω αποθανεισθε.
2.18    και ειπεν *κυριος ο θεος ου καλον ειναι τον ανθρωπον μονον· ποιησωμεν αυτω βοηθον κατ᾽ αυτον.
2.19    και επλασεν ο *θεος ετι εκ της γης παντα τα θηρια του αγρου και παντα τα πετεινα του ουρανου και ηγαγεν αυτα προς τον αδαμ ιδειν, τι καλεσει αυτα, και παν, ο εαν εκαλεσεν αυτο αδαμ ψυχην ζωσαν, τουτο ονομα αυτου.
2.20    και εκαλεσεν αδαμ ονοματα πασιν τοις κτηνεσιν και πασι τοις πετεινοις του ουρανου και πασι τοις θηριοις του αγρου, τω δε αδαμ ουχ ευρεθη βοηθος ομοιος αυτω.
2.21    και επεβαλεν ο *θεος εκστασιν επι τον αδαμ, και υπνωσεν· και ελαβεν μιαν των πλευρων αυτου και ανεπληρωσεν σαρκα αντ᾽ αυτης.
2.22    και ωκοδομησεν *κυριος ο θεος την πλευραν, ην ελαβεν απο του αδαμ, εις γυναικα και ηγαγεν αυτην προς τον αδαμ.
2.23    και ειπεν αδαμ τουτο νυν οστουν εκ των οστεων μου και σαρξ εκ της σαρκος μου· αυτη κληθησεται γυνη, οτι εκ του ανδρος αυτης ελημφθη αυτη.
2.24    ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα αυτου και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου, και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν.
2.25    και ησαν οι δυο γυμνοι, ο τε αδαμ και η γυνη αυτου, και ουκ ησχυνοντο.
3.1     ο δε οφις ην φρονιμωτατος παντων των θηριων των επι της γης, ων εποιησεν *κυριος ο θεος· και ειπεν ο οφις τη γυναικι τι οτι ειπεν ο θεος ου μη φαγητε απο παντος ξυλου του εν τω παραδεισω;
3.2     και ειπεν η γυνη τω οφει απο καρπου ξυλου του παραδεισου φαγομεθα,
3.3     απο δε καρπου του ξυλου, ο εστιν εν μεσω του παραδεισου, ειπεν ο θεος ου φαγεσθε απ᾽ αυτου ουδε μη αψησθε αυτου, ινα μη αποθανητε.
3.4     και ειπεν ο οφις τη γυναικι ου θανατω αποθανεισθε·
3.5     ηδει γαρ ο θεος οτι εν η αν ημερα φαγητε απ᾽ αυτου, διανοιχθησονται υμων οι οφθαλμοι, και εσεσθε ως θεοι γινωσκοντες καλον και πονηρον.
3.6     και ειδεν η γυνη οτι καλον το ξυλον εις βρωσιν και οτι αρεστον τοις οφθαλμοις ιδειν και ωραιον εστιν του κατανοησαι, και λαβουσα του καρπου αυτου εφαγεν· και εδωκεν και τω ανδρι αυτης μετ᾽ αυτης, και εφαγον.
3.7     και διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι των δυο, και εγνωσαν οτι γυμνοι ησαν, και ερραψαν φυλλα συκης και εποιησαν εαυτοις περιζωματα.
3.8     και ηκουσαν την φωνην *κυριου του θεου περιπατουντος εν τω παραδεισω το δειλινον, και εκρυβησαν ο τε αδαμ και η γυνη αυτου απο προσωπου *κυριου του θεου εν μεσω του ξυλου του παραδεισου.
3.9     και εκαλεσεν *κυριος ο θεος τον αδαμ και ειπεν αυτω αδαμ, που ει;
3.10    και ειπεν αυτω την φωνην σου ηκουσα περιπατουντος εν τω παραδεισω και εφοβηθην, οτι γυμνος ειμι, και εκρυβην.
3.11    και ειπεν αυτω τις ανηγγειλεν σοι οτι γυμνος ει; μη απο του ξυλου, ου ενετειλαμην σοι τουτου μονου μη φαγειν απ᾽ αυτου, εφαγες;
3.12    και ειπεν ο αδαμ η γυνη, ην εδωκας μετ᾽ εμου, αυτη μοι εδωκεν απο του ξυλου, και εφαγον.
3.13    και ειπεν *κυριος ο θεος τη γυναικι τι τουτο εποιησας; και ειπεν η γυνη ο οφις ηπατησεν με, και εφαγον.
3.14    και ειπεν *κυριος ο θεος τω οφει οτι εποιησας τουτο, επικαταρατος συ απο παντων των κτηνων και απο παντων των θηριων της γης· επι τω στηθει σου και τη κοιλια πορευση και γην φαγη πασας τας ημερας της ζωης σου.
3.15    και εχθραν θησω ανα μεσον σου και ανα μεσον της γυναικος και ανα μεσον του σπερματος σου και ανα μεσον του σπερματος αυτης· αυτος σου τηρησει κεφαλην, και συ τηρησεις αυτου πτερναν.
3.16    και τη γυναικι ειπεν πληθυνων πληθυνω τας λυπας σου και τον στεναγμον σου, εν λυπαις τεξη τεκνα· και προς τον ανδρα σου η αποστροφη σου, και αυτος σου κυριευσει.
3.17    τω δε αδαμ ειπεν οτι ηκουσας της φωνης της γυναικος σου και εφαγες απο του ξυλου, ου ενετειλαμην σοι τουτου μονου μη φαγειν απ᾽ αυτου, επικαταρατος η γη εν τοις εργοις σου· εν λυπαις φαγη αυτην πασας τας ημερας της ζωης σου·
3.18    ακανθας και τριβολους ανατελει σοι, και φαγη τον χορτον του αγρου.
3.19    εν ιδρωτι του προσωπου σου φαγη τον αρτον σου εως του αποστρεψαι σε εις την γην, εξ ης ελημφθης· οτι γη ει και εις γην απελευση.
3.20    και εκαλεσεν αδαμ το ονομα της γυναικος αυτου ζωη, οτι αυτη μητηρ παντων των ζωντων.
3.21    και εποιησεν *κυριος ο θεος τω αδαμ και τη γυναικι αυτου χιτωνας δερματινους και ενεδυσεν αυτους.
3.22    και ειπεν ο *θεος ιδου αδαμ γεγονεν ως εις εξ ημων του γινωσκειν καλον και πονηρον, και νυν μηποτε εκτεινη την χειρα και λαβη του ξυλου της ζωης και φαγη και ζησεται εις τον αιωνα.
3.23    και εξαπεστειλεν αυτον *κυριος ο θεος εκ του παραδεισου της τρυφης εργαζεσθαι την γην, εξ ης ελημφθη.
3.24    και εξεβαλεν τον αδαμ και κατωκισεν αυτον απεναντι του παραδεισου της τρυφης και εταξεν τα χερουβιμ και την φλογινην ρομφαιαν την στρεφομενην φυλασσειν την οδον του ξυλου της ζωης.
4.1     αδαμ δε εγνω ευαν την γυναικα αυτου, και συλλαβουσα ετεκεν τον καιν και ειπεν εκτησαμην ανθρωπον δια του *θεου.
4.2     και προσεθηκεν τεκειν τον αδελφον αυτου τον αβελ. και εγενετο αβελ ποιμην προβατων, καιν δε ην εργαζομενος την γην.
4.3     και εγενετο μεθ᾽ ημερας ηνεγκεν καιν απο των καρπων της γης θυσιαν τω *κυριω,
4.4     και αβελ ηνεγκεν και αυτος απο των πρωτοτοκων των προβατων αυτου και απο των στεατων αυτων. και επειδεν ο *θεος επι αβελ και επι τοις δωροις αυτου,
4.5     επι δε καιν και επι ταις θυσιαις αυτου ου προσεσχεν. και ελυπησεν τον καιν λιαν, και συνεπεσεν τω προσωπω.
4.6     και ειπεν *κυριος ο θεος τω καιν ινα τι περιλυπος εγενου, και ινα τι συνεπεσεν το προσωπον σου;
4.7     ουκ, εαν ορθως προσενεγκης, ορθως δε μη διελης, ημαρτες; ησυχασον· προς σε η αποστροφη αυτου, και συ αρξεις αυτου.
4.8     και ειπεν καιν προς αβελ τον αδελφον αυτου διελθωμεν εις το πεδιον. και εγενετο εν τω ειναι αυτους εν τω πεδιω και ανεστη καιν επι αβελ τον αδελφον αυτου και απεκτεινεν αυτον.
4.9     και ειπεν ο *θεος προς καιν που εστιν αβελ ο αδελφος σου; ο δε ειπεν ου γινωσκω· μη φυλαξ του αδελφου μου ειμι εγω;
4.10    και ειπεν ο θεος τι εποιησας; φωνη αιματος του αδελφου σου βοα προς με εκ της γης.
4.11    και νυν επικαταρατος συ απο της γης, η εχανεν το στομα αυτης δεξασθαι το αιμα του αδελφου σου εκ της χειρος σου·
4.12    οτι εργα την γην, και ου προσθησει την ισχυν αυτης δουναι σοι· στενων και τρεμων εση επι της γης.
4.13    και ειπεν καιν προς τον *κυριον μειζων η αιτια μου του αφεθηναι με·
4.14    ει εκβαλλεις με σημερον απο προσωπου της γης και απο του προσωπου σου κρυβησομαι, και εσομαι στενων και τρεμων επι της γης, και εσται πας ο ευρισκων με αποκτενει με.
4.15    και ειπεν αυτω *κυριος ο θεος ουχ ουτως· πας ο αποκτεινας καιν επτα εκδικουμενα παραλυσει. και εθετο *κυριος ο θεος σημειον τω καιν του μη ανελειν αυτον παντα τον ευρισκοντα αυτον.
4.16    εξηλθεν δε καιν απο προσωπου του *θεου και ωκησεν εν γη ναιδ κατεναντι εδεμ.
4.17    και εγνω καιν την γυναικα αυτου, και συλλαβουσα ετεκεν τον ενωχ· και ην οικοδομων πολιν και επωνομασεν την πολιν επι τω ονοματι του υιου αυτου ενωχ.
4.18    εγενηθη δε τω ενωχ γαιδαδ, και γαιδαδ εγεννησεν τον μαιηλ, και μαιηλ εγεννησεν τον μαθουσαλα, και μαθουσαλα εγεννησεν τον λαμεχ.
4.19    και ελαβεν εαυτω λαμεχ δυο γυναικας, ονομα τη μια αδα, και ονομα τη δευτερα σελλα.
4.20    και ετεκεν αδα τον ιωβελ· ουτος ην ο πατηρ οικουντων εν σκηναις κτηνοτροφων.
4.21    και ονομα τω αδελφω αυτου ιουβαλ· ουτος ην ο καταδειξας ψαλτηριον και κιθαραν.
4.22    σελλα δε ετεκεν και αυτη τον θοβελ, και ην σφυροκοπος χαλκευς χαλκου και σιδηρου· αδελφη δε θοβελ νοεμα.
4.23    ειπεν δε λαμεχ ταις εαυτου γυναιξιν αδα και σελλα, ακουσατε μου της φωνης, γυναικες λαμεχ, ενωτισασθε μου τους λογους, οτι ανδρα απεκτεινα εις τραυμα εμοι και νεανισκον εις μωλωπα εμοι,
4.24    οτι επτακις εκδεδικηται εκ καιν, εκ δε λαμεχ εβδομηκοντακις επτα.
4.25    εγνω δε αδαμ ευαν την γυναικα αυτου, και συλλαβουσα ετεκεν υιον και επωνομασεν το ονομα αυτου σηθ λεγουσα εξανεστησεν γαρ μοι ο θεος σπερμα ετερον αντι αβελ, ον απεκτεινεν καιν.
4.26    και τω σηθ εγενετο υιος, επωνομασεν δε το ονομα αυτου ενως· ουτος ηλπισεν επικαλεισθαι το ονομα *κυριου του θεου.
5.1     αυτη η βιβλος γενεσεως ανθρωπων· η ημερα εποιησεν ο θεος τον αδαμ, κατ᾽ εικονα θεου εποιησεν αυτον·
5.2     αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους και ευλογησεν αυτους. και επωνομασεν το ονομα αυτων αδαμ, η ημερα εποιησεν αυτους.
5.3     εζησεν δε αδαμ διακοσια και τριακοντα ετη και εγεννησεν κατα την ιδεαν αυτου και κατα την εικονα αυτου και επωνομασεν το ονομα αυτου σηθ.
5.4     εγενοντο δε αι ημεραι αδαμ μετα το γεννησαι αυτον τον σηθ επτακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.5     και εγενοντο πασαι αι ημεραι αδαμ, ας εζησεν, εννακοσια και τριακοντα ετη, και απεθανεν.
5.6     εζησεν δε σηθ διακοσια και πεντε ετη και εγεννησεν τον ενως.
5.7     και εζησεν σηθ μετα το γεννησαι αυτον τον ενως επτακοσια και επτα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.8     και εγενοντο πασαι αι ημεραι σηθ εννακοσια και δωδεκα ετη, και απεθανεν.
5.9     και εζησεν ενως εκατον ενενηκοντα ετη και εγεννησεν τον καιναν.
5.10    και εζησεν ενως μετα το γεννησαι αυτον τον καιναν επτακοσια και δεκα πεντε ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.11    και εγενοντο πασαι αι ημεραι ενως εννακοσια και πεντε ετη, και απεθανεν.
5.12    και εζησεν καιναν εκατον εβδομηκοντα ετη και εγεννησεν τον μαλελεηλ.
5.13    και εζησεν καιναν μετα το γεννησαι αυτον τον μαλελεηλ επτακοσια και τεσσαρακοντα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.14    και εγενοντο πασαι αι ημεραι καιναν εννακοσια και δεκα ετη, και απεθανεν.
5.15    και εζησεν μαλελεηλ εκατον και εξηκοντα πεντε ετη και εγεννησεν τον ιαρεδ.
5.16    και εζησεν μαλελεηλ μετα το γεννησαι αυτον τον ιαρεδ επτακοσια και τριακοντα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.17    και εγενοντο πασαι αι ημεραι μαλελεηλ οκτακοσια και ενενηκοντα πεντε ετη, και απεθανεν.
5.18    και εζησεν ιαρεδ εκατον και εξηκοντα δυο ετη και εγεννησεν τον ενωχ.
5.19    και εζησεν ιαρεδ μετα το γεννησαι αυτον τον ενωχ οκτακοσια ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.20    και εγενοντο πασαι αι ημεραι ιαρεδ εννακοσια και εξηκοντα δυο ετη, και απεθανεν.
5.21    και εζησεν ενωχ εκατον και εξηκοντα πεντε ετη και εγεννησεν τον μαθουσαλα.
5.22    ευηρεστησεν δε ενωχ τω θεω μετα το γεννησαι αυτον τον μαθουσαλα διακοσια ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.23    και εγενοντο πασαι αι ημεραι ενωχ τριακοσια εξηκοντα πεντε ετη.
5.24    και ευηρεστησεν ενωχ τω θεω και ουχ ηυρισκετο, οτι μετεθηκεν αυτον ο θεος.
5.25    και εζησεν μαθουσαλα εκατον και εξηκοντα επτα ετη και εγεννησεν τον λαμεχ.
5.26    και εζησεν μαθουσαλα μετα το γεννησαι αυτον τον λαμεχ οκτακοσια δυο ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.27    και εγενοντο πασαι αι ημεραι μαθουσαλα, ας εζησεν, εννακοσια και εξηκοντα εννεα ετη, και απεθανεν.
5.28    και εζησεν λαμεχ εκατον ογδοηκοντα οκτω ετη και εγεννησεν υιον
5.29    και επωνομασεν το ονομα αυτου νωε λεγων ουτος διαναπαυσει ημας απο των εργων ημων και απο των λυπων των χειρων ημων και απο της γης, ης κατηρασατο *κυριος ο θεος.
5.30    και εζησεν λαμεχ μετα το γεννησαι αυτον τον νωε πεντακοσια και εξηκοντα πεντε ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας.
5.31    και εγενοντο πασαι αι ημεραι λαμεχ επτακοσια και πεντηκοντα τρια ετη, και απεθανεν.
5.32    και ην νωε ετων πεντακοσιων και εγεννησεν νωε τρεις υιους, τον σημ, τον χαμ, τον ιαφεθ.
6.1     και εγενετο ηνικα ηρξαντο οι ανθρωποι πολλοι γινεσθαι επι της γης, και θυγατερες εγενηθησαν αυτοις.
6.2     ιδοντες δε οι υιοι του θεου τας θυγατερας των ανθρωπων οτι καλαι εισιν, ελαβον εαυτοις γυναικας απο πασων, ων εξελεξαντο.
6.3     και ειπεν *κυριος ο θεος ου μη καταμεινη το πνευμα μου εν τοις ανθρωποις τουτοις εις τον αιωνα δια το ειναι αυτους σαρκας, εσονται δε αι ημεραι αυτων εκατον εικοσι ετη.
6.4     οι δε γιγαντες ησαν επι της γης εν ταις ημεραις εκειναις και μετ᾽ εκεινο, ως αν εισεπορευοντο οι υιοι του θεου προς τας θυγατερας των ανθρωπων και εγεννωσαν εαυτοις· εκεινοι ησαν οι γιγαντες οι απ᾽ αιωνος, οι ανθρωποι οι ονομαστοι.
6.5     ιδων δε *κυριος ο θεος οτι επληθυνθησαν αι κακιαι των ανθρωπων επι της γης και πας τις διανοειται εν τη καρδια αυτου επιμελως επι τα πονηρα πασας τας ημερας,
6.6     και ενεθυμηθη ο *θεος οτι εποιησεν τον ανθρωπον επι της γης, και διενοηθη.
6.7     και ειπεν ο *θεος απαλειψω τον ανθρωπον, ον εποιησα, απο προσωπου της γης απο ανθρωπου εως κτηνους και απο ερπετων εως των πετεινων του ουρανου, οτι εθυμωθην οτι εποιησα αυτους.
6.8     νωε δε ευρεν χαριν εναντιον *κυριου του θεου.
6.9     αυται δε αι γενεσεις νωε· νωε ανθρωπος δικαιος, τελειος ων εν τη γενεα αυτου· τω θεω ευηρεστησεν νωε.
6.10    εγεννησεν δε νωε τρεις υιους, τον σημ, τον χαμ, τον ιαφεθ.
6.11    εφθαρη δε η γη εναντιον του θεου, και επλησθη η γη αδικιας.
6.12    και ειδεν κυριος ο θεος την γην, και ην κατεφθαρμενη, οτι κατεφθειρεν πασα σαρξ την οδον αυτου επι της γης.
6.13    και ειπεν ο θεος προς νωε καιρος παντος ανθρωπου ηκει εναντιον μου, οτι επλησθη η γη αδικιας απ᾽ αυτων, και ιδου εγω καταφθειρω αυτους και την γην.
6.14    ποιησον ουν σεαυτω κιβωτον εκ ξυλων τετραγωνων· νοσσιας ποιησεις την κιβωτον και ασφαλτωσεις αυτην εσωθεν και εξωθεν τη ασφαλτω.
6.15    και ουτως ποιησεις την κιβωτον· τριακοσιων πηχεων το μηκος της κιβωτου και πεντηκοντα πηχεων το πλατος και τριακοντα πηχεων το υψος αυτης·
6.16    επισυναγων ποιησεις την κιβωτον και εις πηχυν συντελεσεις αυτην ανωθεν· την δε θυραν της κιβωτου ποιησεις εκ πλαγιων· καταγαια, διωροφα και τριωροφα ποιησεις αυτην.
6.17    εγω δε ιδου επαγω τον κατακλυσμον υδωρ επι την γην καταφθειραι πασαν σαρκα, εν η εστιν πνευμα ζωης, υποκατω του ουρανου· και οσα εαν η επι της γης, τελευτησει.
6.18    και στησω την διαθηκην μου προς σε· εισελευση δε εις την κιβωτον, συ και οι υιοι σου και η γυνη σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου.
6.19    και απο παντων των κτηνων και απο παντων των ερπετων και απο παντων των θηριων και απο πασης σαρκος, δυο δυο απο παντων εισαξεις εις την κιβωτον, ινα τρεφης μετα σεαυτου· αρσεν και θηλυ εσονται.
6.20    απο παντων των ορνεων των πετεινων κατα γενος και απο παντων των κτηνων κατα γενος και απο παντων των ερπετων των ερποντων επι της γης κατα γενος αυτων, δυο δυο απο παντων εισελευσονται προς σε τρεφεσθαι μετα σου, αρσεν και θηλυ.
6.21    συ δε λημψη σεαυτω απο παντων των βρωματων, α εδεσθε, και συναξεις προς σεαυτον, και εσται σοι και εκεινοις φαγειν.
6.22    και εποιησεν νωε παντα, οσα ενετειλατο αυτω κυριος ο θεος, ουτως εποιησεν.
7.1     και ειπεν *κυριος ο θεος προς νωε εισελθε συ και πας ο οικος σου εις την κιβωτον, οτι σε ειδον δικαιον εναντιον μου εν τη γενεα ταυτη.
7.2     απο δε των κτηνων των καθαρων εισαγαγε προς σε επτα επτα, αρσεν και θηλυ, απο δε των κτηνων των μη καθαρων δυο δυο, αρσεν και θηλυ,
7.3     και απο των πετεινων του ουρανου των καθαρων επτα επτα, αρσεν και θηλυ, και απο των πετεινων των μη καθαρων δυο δυο, αρσεν και θηλυ, διαθρεψαι σπερμα επι πασαν την γην.
7.4     ετι γαρ ημερων επτα εγω επαγω υετον επι την γην τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας και εξαλειψω πασαν την εξαναστασιν, ην εποιησα, απο προσωπου της γης.
7.5     και εποιησεν νωε παντα, οσα ενετειλατο αυτω *κυριος ο θεος.
7.6     νωε δε ην ετων εξακοσιων, και ο κατακλυσμος εγενετο υδατος επι της γης.
7.7     εισηλθεν δε νωε και οι υιοι αυτου και η γυνη αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ᾽ αυτου εις την κιβωτον δια το υδωρ του κατακλυσμου.
7.8     και απο των πετεινων και απο των κτηνων των καθαρων και απο των κτηνων των μη καθαρων και απο παντων των ερπετων των επι της γης
7.9     δυο δυο εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον, αρσεν και θηλυ, καθα ενετειλατο αυτω ο θεος.
7.10    και εγενετο μετα τας επτα ημερας και το υδωρ του κατακλυσμου εγενετο επι της γης.
7.11    εν τω εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε, του δευτερου μηνος, εβδομη και εικαδι του μηνος, τη ημερα ταυτη ερραγησαν πασαι αι πηγαι της αβυσσου, και οι καταρρακται του ουρανου ηνεωχθησαν,
7.12    και εγενετο ο υετος επι της γης τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας.
7.13    εν τη ημερα ταυτη εισηλθεν νωε, σημ, χαμ, ιαφεθ, υιοι νωε, και η γυνη νωε και αι τρεις γυναικες των υιων αυτου μετ᾽ αυτου εις την κιβωτον.
7.14    και παντα τα θηρια κατα γενος και παντα τα κτηνη κατα γενος και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος και παν πετεινον κατα γενος
7.15    εισηλθον προς νωε εις την κιβωτον, δυο δυο απο πασης σαρκος, εν ω εστιν πνευμα ζωης.
7.16    και τα εισπορευομενα αρσεν και θηλυ απο πασης σαρκος εισηλθεν, καθα ενετειλατο ο θεος τω νωε. και εκλεισεν *κυριος ο θεος εξωθεν αυτου την κιβωτον.
7.17    και εγενετο ο κατακλυσμος τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας επι της γης, και επληθυνθη το υδωρ και επηρεν την κιβωτον, και υψωθη απο της γης.
7.18    και επεκρατει το υδωρ και επληθυνετο σφοδρα επι της γης, και επεφερετο η κιβωτος επανω του υδατος.
7.19    το δε υδωρ επεκρατει σφοδρα σφοδρως επι της γης και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα, α ην υποκατω του ουρανου·
7.20    δεκα πεντε πηχεις επανω υψωθη το υδωρ και επεκαλυψεν παντα τα ορη τα υψηλα.
7.21    και απεθανεν πασα σαρξ κινουμενη επι της γης των πετεινων και των κτηνων και των θηριων και παν ερπετον κινουμενον επι της γης και πας ανθρωπος.
7.22    και παντα, οσα εχει πνοην ζωης, και πας, ος ην επι της ξηρας, απεθανεν.
7.23    και εξηλειψεν παν το αναστημα, ο ην επι προσωπου πασης της γης, απο ανθρωπου εως κτηνους και ερπετων και των πετεινων του ουρανου, και εξηλειφθησαν απο της γης· και κατελειφθη μονος νωε και οι μετ᾽ αυτου εν τη κιβωτω.
7.24    και υψωθη το υδωρ επι της γης ημερας εκατον πεντηκοντα.
8.1     και εμνησθη ο θεος του νωε και παντων των θηριων και παντων των κτηνων και παντων των πετεινων και παντων των ερπετων, οσα ην μετ᾽ αυτου εν τη κιβωτω, και επηγαγεν ο θεος πνευμα επι την γην, και εκοπασεν το υδωρ,
8.2     και επεκαλυφθησαν αι πηγαι της αβυσσου και οι καταρρακται του ουρανου, και συνεσχεθη ο υετος απο του ουρανου.
8.3     και ενεδιδου το υδωρ πορευομενον απο της γης, ενεδιδου και ηλαττονουτο το υδωρ μετα πεντηκοντα και εκατον ημερας.
8.4     και εκαθισεν η κιβωτος εν μηνι τω εβδομω, εβδομη και εικαδι του μηνος, επι τα ορη τα αραρατ.
8.5     το δε υδωρ πορευομενον ηλαττονουτο εως του δεκατου μηνος· εν δε τω ενδεκατω μηνι, τη πρωτη του μηνος, ωφθησαν αι κεφαλαι των ορεων.
8.6     και εγενετο μετα τεσσαρακοντα ημερας ηνεωξεν νωε την θυριδα της κιβωτου, ην εποιησεν,
8.7     και απεστειλεν τον κορακα του ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ· και εξελθων ουχ υπεστρεψεν εως του ξηρανθηναι το υδωρ απο της γης.
8.8     και απεστειλεν την περιστεραν οπισω αυτου ιδειν ει κεκοπακεν το υδωρ απο προσωπου της γης·
8.9     και ουχ ευρουσα η περιστερα αναπαυσιν τοις ποσιν αυτης υπεστρεψεν προς αυτον εις την κιβωτον, οτι υδωρ ην επι παντι προσωπω πασης της γης, και εκτεινας την χειρα αυτου ελαβεν αυτην και εισηγαγεν αυτην προς εαυτον εις την κιβωτον.
8.10    και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν εκ της κιβωτου·
8.11    και ανεστρεψεν προς αυτον η περιστερα το προς εσπεραν και ειχεν φυλλον ελαιας καρφος εν τω στοματι αυτης, και εγνω νωε οτι κεκοπακεν το υδωρ απο της γης.
8.12    και επισχων ετι ημερας επτα ετερας παλιν εξαπεστειλεν την περιστεραν, και ου προσεθετο του επιστρεψαι προς αυτον ετι.
8.13    και εγενετο εν τω ενι και εξακοσιοστω ετει εν τη ζωη του νωε, του πρωτου μηνος, μια του μηνος, εξελιπεν το υδωρ απο της γης· και απεκαλυψεν νωε την στεγην της κιβωτου, ην εποιησεν, και ειδεν οτι εξελιπεν το υδωρ απο προσωπου της γης.
8.14    εν δε τω μηνι τω δευτερω, εβδομη και εικαδι του μηνος, εξηρανθη η γη.
8.15    και ειπεν κυριος ο θεος τω νωε λεγων
8.16    εξελθε εκ της κιβωτου, συ και η γυνη σου και οι υιοι σου και αι γυναικες των υιων σου μετα σου
8.17    και παντα τα θηρια, οσα εστιν μετα σου, και πασα σαρξ απο πετεινων εως κτηνων, και παν ερπετον κινουμενον επι της γης εξαγαγε μετα σεαυτου· και αυξανεσθε και πληθυνεσθε επι της γης.
8.18    και εξηλθεν νωε και η γυνη αυτου και οι υιοι αυτου και αι γυναικες των υιων αυτου μετ᾽ αυτου,
8.19    και παντα τα θηρια και παντα τα κτηνη και παν πετεινον και παν ερπετον κινουμενον επι της γης κατα γενος αυτων εξηλθοσαν εκ της κιβωτου.
8.20    και ωκοδομησεν νωε θυσιαστηριον τω *θεω και ελαβεν απο παντων των κτηνων των καθαρων και απο παντων των πετεινων των καθαρων και ανηνεγκεν ολοκαρπωσεις επι το θυσιαστηριον.
8.21    και ωσφρανθη *κυριος ο θεος οσμην ευωδιας, και ειπεν *κυριος ο θεος διανοηθεις ου προσθησω ετι του καταρασασθαι την γην δια τα εργα των ανθρωπων, οτι εγκειται η διανοια του ανθρωπου επιμελως επι τα πονηρα εκ νεοτητος· ου προσθησω ουν ετι παταξαι πασαν σαρκα ζωσαν, καθως εποιησα.
8.22    πασας τας ημερας της γης σπερμα και θερισμος, ψυχος και καυμα, θερος και εαρ ημεραν και νυκτα ου καταπαυσουσιν.
9.1     και ηυλογησεν ο θεος τον νωε και τους υιους αυτου και ειπεν αυτοις αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και κατακυριευσατε αυτης.
9.2     και ο τρομος υμων και ο φοβος εσται επι πασιν τοις θηριοις της γης και επι παντα τα ορνεα του ουρανου και επι παντα τα κινουμενα επι της γης και επι παντας τους ιχθυας της θαλασσης· υπο χειρας υμιν δεδωκα.
9.3     και παν ερπετον, ο εστιν ζων, υμιν εσται εις βρωσιν· ως λαχανα χορτου δεδωκα υμιν τα παντα.
9.4     πλην κρεας εν αιματι ψυχης ου φαγεσθε·
9.5     και γαρ το υμετερον αιμα των ψυχων υμων εκζητησω, εκ χειρος παντων των θηριων εκζητησω αυτο και εκ χειρος ανθρωπου αδελφου εκζητησω την ψυχην του ανθρωπου.
9.6     ο εκχεων αιμα ανθρωπου αντι του αιματος αυτου εκχυθησεται, οτι εν εικονι θεου εποιησα τον ανθρωπον.
9.7     υμεις δε αυξανεσθε και πληθυνεσθε και πληρωσατε την γην και πληθυνεσθε επ᾽ αυτης.
9.8     και ειπεν ο θεος τω νωε και τοις υιοις αυτου μετ᾽ αυτου λεγων
9.9     εγω ιδου ανιστημι την διαθηκην μου υμιν και τω σπερματι υμων μεθ᾽ υμας
9.10    και παση ψυχη τη ζωση μεθ᾽ υμων απο ορνεων και απο κτηνων και πασι τοις θηριοις της γης, οσα μεθ᾽ υμων, απο παντων των εξελθοντων εκ της κιβωτου.
9.11    και στησω την διαθηκην μου προς υμας, και ουκ αποθανειται πασα σαρξ ετι απο του υδατος του κατακλυσμου, και ουκ εσται ετι κατακλυσμος υδατος του καταφθειραι πασαν την γην.
9.12    και ειπεν κυριος ο θεος προς νωε τουτο το σημειον της διαθηκης, ο εγω διδωμι ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης, η εστιν μεθ᾽ υμων, εις γενεας αιωνιους·
9.13    το τοξον μου τιθημι εν τη νεφελη, και εσται εις σημειον διαθηκης ανα μεσον εμου και της γης.
9.14    και εσται εν τω συννεφειν με νεφελας επι την γην οφθησεται το τοξον μου εν τη νεφελη,
9.15    και μνησθησομαι της διαθηκης μου, η εστιν ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης εν παση σαρκι, και ουκ εσται ετι το υδωρ εις κατακλυσμον ωστε εξαλειψαι πασαν σαρκα.
9.16    και εσται το τοξον μου εν τη νεφελη, και οψομαι του μνησθηναι διαθηκην αιωνιον ανα μεσον εμου και ανα μεσον πασης ψυχης ζωσης εν παση σαρκι, η εστιν επι της γης.
9.17    και ειπεν ο θεος τω νωε τουτο το σημειον της διαθηκης, ης διεθεμην ανα μεσον εμου και ανα μεσον πασης σαρκος, η εστιν επι της γης.
9.18    ησαν δε οι υιοι νωε οι εξελθοντες εκ της κιβωτου σημ, χαμ, ιαφεθ· χαμ ην πατηρ χανααν.
9.19    τρεις ουτοι εισιν οι υιοι νωε· απο τουτων διεσπαρησαν επι πασαν την γην.
9.20    και ηρξατο νωε ανθρωπος γεωργος γης και εφυτευσεν αμπελωνα.
9.21    και επιεν εκ του οινου και εμεθυσθη και εγυμνωθη εν τω οικω αυτου.
9.22    και ειδεν χαμ ο πατηρ χανααν την γυμνωσιν του πατρος αυτου και εξελθων ανηγγειλεν τοις δυσιν αδελφοις αυτου εξω.
9.23    και λαβοντες σημ και ιαφεθ το ιματιον επεθεντο επι τα δυο νωτα αυτων και επορευθησαν οπισθοφανως και συνεκαλυψαν την γυμνωσιν του πατρος αυτων, και το προσωπον αυτων οπισθοφανες, και την γυμνωσιν του πατρος αυτων ουκ ειδον.
9.24    εξενηψεν δε νωε απο του οινου και εγνω οσα εποιησεν αυτω ο υιος αυτου ο νεωτερος,
9.25    και ειπεν επικαταρατος χανααν· παις οικετης εσται τοις αδελφοις αυτου.
9.26    και ειπεν ευλογητος *κυριος ο θεος του σημ, και εσται χανααν παις αυτου.
9.27    πλατυναι ο θεος τω ιαφεθ και κατοικησατω εν τοις οικοις του σημ, και γενηθητω χανααν παις αυτων.
9.28    εζησεν δε νωε μετα τον κατακλυσμον τριακοσια πεντηκοντα ετη.
9.29    και εγενοντο πασαι αι ημεραι νωε εννακοσια πεντηκοντα ετη, και απεθανεν.
10.1    αυται δε αι γενεσεις των υιων νωε, σημ, χαμ, ιαφεθ, και εγενηθησαν αυτοις υιοι μετα τον κατακλυσμον.
10.2    υιοι ιαφεθ· γαμερ και μαγωγ και μαδαι και ιωυαν και ελισα και θοβελ και μοσοχ και θιρας.
10.3    και υιοι γαμερ· ασχαναζ και ριφαθ και θοργαμα.
10.4    και υιοι ιωυαν· ελισα και θαρσις, κιτιοι, ροδιοι.
10.5    εκ τουτων αφωρισθησαν νησοι των εθνων εν τη γη αυτων, εκαστος κατα γλωσσαν εν ταις φυλαις αυτων και εν τοις εθνεσιν αυτων.
10.6    υιοι δε χαμ· χους και μεσραιμ, φουδ και χανααν.
10.7    υιοι δε χους· σαβα και ευιλα και σαβαθα και ρεγμα και σαβακαθα. υιοι δε ρεγμα· σαβα και δαδαν.
10.8    χους δε εγεννησεν τον νεβρωδ. ουτος ηρξατο ειναι γιγας επι της γης·
10.9    ουτος ην γιγας κυνηγος εναντιον *κυριου του θεου· δια τουτο ερουσιν ως νεβρωδ γιγας κυνηγος εναντιον *κυριου.
10.10   και εγενετο αρχη της βασιλειας αυτου βαβυλων και ορεχ και αρχαδ και χαλαννη εν τη γη σεννααρ.
10.11   εκ της γης εκεινης εξηλθεν ασσουρ και ωκοδομησεν την νινευη και την ροωβωθ πολιν και την χαλαχ
10.12   και την δασεμ ανα μεσον νινευη και ανα μεσον χαλαχ· αυτη η πολις η μεγαλη.
10.13   και μεσραιμ εγεννησεν τους λουδιιμ και τους ενεμετιιμ και τους λαβιιμ και τους νεφθαλιιμ
10.14   και τους πατροσωνιιμ και τους χασλωνιιμ, οθεν εξηλθεν εκειθεν φυλιστιιμ, και τους καφθοριιμ.
10.15   χανααν δε εγεννησεν τον σιδωνα πρωτοτοκον και τον χετταιον
10.16   και τον ιεβουσαιον και τον αμορραιον και τον γεργεσαιον
10.17   και τον ευαιον και τον αρουκαιον και τον ασενναιον
10.18   και τον αραδιον και τον σαμαραιον και τον αμαθι. και μετα τουτο διεσπαρησαν αι φυλαι των χαναναιων,
10.19   και εγενοντο τα ορια των χαναναιων απο σιδωνος εως ελθειν εις γεραρα και γαζαν, εως ελθειν σοδομων και γομορρας, αδαμα και σεβωιμ, εως λασα.
10.20   ουτοι υιοι χαμ εν ταις φυλαις αυτων κατα γλωσσας αυτων εν ταις χωραις αυτων και εν τοις εθνεσιν αυτων.
10.21   και τω σημ εγενηθη και αυτω, πατρι παντων των υιων εβερ, αδελφω ιαφεθ του μειζονος.
10.22   υιοι σημ· αιλαμ και ασσουρ και αρφαξαδ και λουδ και αραμ και καιναν.
10.23   και υιοι αραμ· ως και ουλ και γαθερ και μοσοχ.
10.24   και αρφαξαδ εγεννησεν τον καιναν, και καιναν εγεννησεν τον σαλα, σαλα δε εγεννησεν τον εβερ.
10.25   και τω εβερ εγενηθησαν δυο υιοι· ονομα τω ενι φαλεκ, οτι εν ταις ημεραις αυτου διεμερισθη η γη, και ονομα τω αδελφω αυτου ιεκταν.
10.26   ιεκταν δε εγεννησεν τον ελμωδαδ και τον σαλεφ και ασαρμωθ και ιαραχ
10.27   και οδορρα και αιζηλ και δεκλα
10.28   και αβιμεηλ και σαβευ
10.29   και ουφιρ και ευιλα και ιωβαβ. παντες ουτοι υιοι ιεκταν.
10.30   και εγενετο η κατοικησις αυτων απο μασση εως ελθειν εις σωφηρα, ορος ανατολων.
10.31   ουτοι υιοι σημ εν ταις φυλαις αυτων κατα γλωσσας αυτων εν ταις χωραις αυτων και εν τοις εθνεσιν αυτων.
10.32   αυται αι φυλαι υιων νωε κατα γενεσεις αυτων κατα τα εθνη αυτων· απο τουτων διεσπαρησαν νησοι των εθνων επι της γης μετα τον κατακλυσμον.
11.1    και ην πασα η γη χειλος εν, και φωνη μια πασιν.
11.2    και εγενετο εν τω κινησαι αυτους απο ανατολων ευρον πεδιον εν γη σεννααρ και κατωκησαν εκει.
11.3    και ειπεν ανθρωπος τω πλησιον δευτε πλινθευσωμεν πλινθους και οπτησωμεν αυτας πυρι. και εγενετο αυτοις η πλινθος εις λιθον, και ασφαλτος ην αυτοις ο πηλος.
11.4    και ειπαν δευτε οικοδομησωμεν εαυτοις πολιν και πυργον, ου η κεφαλη εσται εως του ουρανου, και ποιησωμεν εαυτοις ονομα προ του διασπαρηναι επι προσωπου πασης της γης.
11.5    και κατεβη *κυριος ιδειν την πολιν και τον πυργον, ον ωκοδομησαν οι υιοι των ανθρωπων.
11.6    και ειπεν *κυριος ιδου γενος εν και χειλος εν παντων, και τουτο ηρξαντο ποιησαι, και νυν ουκ εκλειψει εξ αυτων παντα, οσα αν επιθωνται ποιειν.
11.7    δευτε και καταβαντες συγχεωμεν εκει αυτων την γλωσσαν, ινα μη ακουσωσιν εκαστος την φωνην του πλησιον.
11.8    και διεσπειρεν αυτους *κυριος εκειθεν επι προσωπον πασης της γης, και επαυσαντο οικοδομουντες την πολιν και τον πυργον.
11.9    δια τουτο εκληθη το ονομα αυτης συγχυσις, οτι εκει συνεχεεν *κυριος τα χειλη πασης της γης, και εκειθεν διεσπειρεν αυτους *κυριος ο θεος επι προσωπον πασης της γης.
11.10   και αυται αι γενεσεις σημ· σημ υιος εκατον ετων, οτε εγεννησεν τον αρφαξαδ, δευτερου ετους μετα τον κατακλυσμον.
11.11   και εζησεν σημ μετα το γεννησαι αυτον τον αρφαξαδ πεντακοσια ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.12   και εζησεν αρφαξαδ εκατον τριακοντα πεντε ετη και εγεννησεν τον καιναν.
11.13   και εζησεν αρφαξαδ μετα το γεννησαι αυτον τον καιναν ετη τετρακοσια τριακοντα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν. και εζησεν καιναν εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον σαλα. και εζησεν καιναν μετα το γεννησαι αυτον τον σαλα ετη τριακοσια τριακοντα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.14   και εζησεν σαλα εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον εβερ.
11.15   και εζησεν σαλα μετα το γεννησαι αυτον τον εβερ τριακοσια τριακοντα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.16   και εζησεν εβερ εκατον τριακοντα τεσσαρα ετη και εγεννησεν τον φαλεκ.
11.17   και εζησεν εβερ μετα το γεννησαι αυτον τον φαλεκ ετη τριακοσια εβδομηκοντα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.18   και εζησεν φαλεκ εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον ραγαυ.
11.19   και εζησεν φαλεκ μετα το γεννησαι αυτον τον ραγαυ διακοσια εννεα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.20   και εζησεν ραγαυ εκατον τριακοντα δυο ετη και εγεννησεν τον σερουχ.
11.21   και εζησεν ραγαυ μετα το γεννησαι αυτον τον σερουχ διακοσια επτα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.22   και εζησεν σερουχ εκατον τριακοντα ετη και εγεννησεν τον ναχωρ.
11.23   και εζησεν σερουχ μετα το γεννησαι αυτον τον ναχωρ ετη διακοσια και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.24   και εζησεν ναχωρ ετη εβδομηκοντα εννεα και εγεννησεν τον θαρα.
11.25   και εζησεν ναχωρ μετα το γεννησαι αυτον τον θαρα ετη εκατον εικοσι εννεα και εγεννησεν υιους και θυγατερας και απεθανεν.
11.26   και εζησεν θαρα εβδομηκοντα ετη και εγεννησεν τον αβραμ και τον ναχωρ και τον αρραν.
11.27   αυται δε αι γενεσεις θαρα· θαρα εγεννησεν τον αβραμ και τον ναχωρ και τον αρραν, και αρραν εγεννησεν τον λωτ.
11.28   και απεθανεν αρραν ενωπιον θαρα του πατρος αυτου εν τη γη, η εγενηθη, εν τη χωρα των χαλδαιων.
11.29   και ελαβον αβραμ και ναχωρ εαυτοις γυναικας· ονομα τη γυναικι αβραμ σαρα, και ονομα τη γυναικι ναχωρ μελχα θυγατηρ αρραν, πατηρ μελχα και πατηρ ιεσχα.
11.30   και ην σαρα στειρα και ουκ ετεκνοποιει.
11.31   και ελαβεν θαρα τον αβραμ υιον αυτου και τον λωτ υιον αρραν υιον του υιου αυτου και την σαραν την νυμφην αυτου γυναικα αβραμ του υιου αυτου και εξηγαγεν αυτους εκ της χωρας των χαλδαιων πορευθηναι εις την γην χανααν και ηλθεν εως χαρραν και κατωκησεν εκει.
11.32   και εγενοντο αι ημεραι θαρα εν χαρραν διακοσια πεντε ετη, και απεθανεν θαρα εν χαρραν.
12.1    και ειπεν *κυριος τω αβραμ εξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενειας σου και εκ του οικου του πατρος σου εις την γην, ην αν σοι δειξω·
12.2    και ποιησω σε εις εθνος μεγα και ευλογησω σε και μεγαλυνω το ονομα σου, και εση ευλογητος·
12.3    και ευλογησω τους ευλογουντας σε, και τους καταρωμενους σε καταρασομαι· και ενευλογηθησονται εν σοι πασαι αι φυλαι της γης.
12.4    και επορευθη αβραμ, καθαπερ ελαλησεν αυτω *κυριος, και ωχετο μετ᾽ αυτου λωτ· αβραμ δε ην ετων εβδομηκοντα πεντε, οτε εξηλθεν εκ χαρραν.
12.5    και ελαβεν αβραμ την σαραν γυναικα αυτου και τον λωτ υιον του αδελφου αυτου και παντα τα υπαρχοντα αυτων, οσα εκτησαντο, και πασαν ψυχην, ην εκτησαντο εν χαρραν, και εξηλθοσαν πορευθηναι εις γην χανααν και ηλθον εις γην χανααν.
12.6    και διωδευσεν αβραμ την γην εις το μηκος αυτης εως του τοπου συχεμ επι την δρυν την υψηλην· οι δε χαναναιοι τοτε κατωκουν την γην.
12.7    και ωφθη *κυριος τω αβραμ και ειπεν αυτω τω σπερματι σου δωσω την γην ταυτην. και ωκοδομησεν εκει αβραμ θυσιαστηριον *κυριω τω οφθεντι αυτω.
12.8    και απεστη εκειθεν εις το ορος κατ᾽ ανατολας βαιθηλ και εστησεν εκει την σκηνην αυτου, βαιθηλ κατα θαλασσαν και αγγαι κατ᾽ ανατολας· και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον τω *κυριω και επεκαλεσατο επι τω ονοματι *κυριου.
12.9    και απηρεν αβραμ και πορευθεις εστρατοπεδευσεν εν τη ερημω.
12.10   και εγενετο λιμος επι της γης, και κατεβη αβραμ εις αιγυπτον παροικησαι εκει, οτι ενισχυσεν ο λιμος επι της γης.
12.11   εγενετο δε ηνικα ηγγισεν αβραμ εισελθειν εις αιγυπτον, ειπεν αβραμ σαρα τη γυναικι αυτου γινωσκω εγω οτι γυνη ευπροσωπος ει·
12.12   εσται ουν ως αν ιδωσιν σε οι αιγυπτιοι, ερουσιν οτι γυνη αυτου αυτη, και αποκτενουσιν με, σε δε περιποιησονται.
12.13   ειπον ουν οτι αδελφη αυτου ειμι, οπως αν ευ μοι γενηται δια σε, και ζησεται η ψυχη μου ενεκεν σου.
12.14   εγενετο δε ηνικα εισηλθεν αβραμ εις αιγυπτον, ιδοντες οι αιγυπτιοι την γυναικα οτι καλη ην σφοδρα,
12.15   και ειδον αυτην οι αρχοντες φαραω και επηνεσαν αυτην προς φαραω και εισηγαγον αυτην εις τον οικον φαραω·
12.16   και τω αβραμ ευ εχρησαντο δι᾽ αυτην, και εγενοντο αυτω προβατα και μοσχοι και ονοι, παιδες και παιδισκαι, ημιονοι και καμηλοι.
12.17   και ητασεν ο *θεος τον φαραω ετασμοις μεγαλοις και πονηροις και τον οικον αυτου περι σαρας της γυναικος αβραμ.
12.18   καλεσας δε φαραω τον αβραμ ειπεν τι τουτο εποιησας μοι, οτι ουκ απηγγειλας μοι οτι γυνη σου εστιν;
12.19   ινα τι ειπας οτι αδελφη μου εστιν; και ελαβον αυτην εμαυτω εις γυναικα. και νυν ιδου η γυνη σου εναντιον σου· λαβων αποτρεχε.
12.20   και ενετειλατο φαραω ανδρασιν περι αβραμ συμπροπεμψαι αυτον και την γυναικα αυτου και παντα, οσα ην αυτω, και λωτ μετ᾽ αυτου.
13.1    ανεβη δε αβραμ εξ αιγυπτου, αυτος και η γυνη αυτου και παντα τα αυτου και λωτ μετ᾽ αυτου, εις την ερημον.
13.2    αβραμ δε ην πλουσιος σφοδρα κτηνεσιν και αργυριω και χρυσιω.
13.3    και επορευθη οθεν ηλθεν, εις την ερημον εως βαιθηλ, εως του τοπου, ου ην η σκηνη αυτου το προτερον, ανα μεσον βαιθηλ και ανα μεσον αγγαι,
13.4    εις τον τοπον του θυσιαστηριου, ου εποιησεν εκει την αρχην· και επεκαλεσατο εκει αβραμ το ονομα *κυριου.
13.5    και λωτ τω συμπορευομενω μετα αβραμ ην προβατα και βοες και σκηναι.
13.6    και ουκ εχωρει αυτους η γη κατοικειν αμα, οτι ην τα υπαρχοντα αυτων πολλα, και ουκ εδυναντο κατοικειν αμα.
13.7    και εγενετο μαχη ανα μεσον των ποιμενων των κτηνων του αβραμ και ανα μεσον των ποιμενων των κτηνων του λωτ· οι δε χαναναιοι και οι φερεζαιοι τοτε κατωκουν την γην.
13.8    ειπεν δε αβραμ τω λωτ μη εστω μαχη ανα μεσον εμου και σου και ανα μεσον των ποιμενων μου και ανα μεσον των ποιμενων σου. οτι ανθρωποι αδελφοι ημεις εσμεν.
13.9    ουκ ιδου πασα η γη εναντιον σου εστιν; διαχωρισθητι απ᾽ εμου· ει συ εις αριστερα, εγω εις δεξια· ει δε συ εις δεξια, εγω εις αριστερα.
13.10   και επαρας λωτ τους οφθαλμους αυτου ειδεν πασαν την περιχωρον του ιορδανου οτι πασα ην ποτιζομενη, προ του καταστρεψαι τον *θεον σοδομα και γομορρα, ως ο παραδεισος του *θεου και ως η γη αιγυπτου εως ελθειν εις ζογορα.
13.11   και εξελεξατο εαυτω λωτ πασαν την περιχωρον του ιορδανου, και απηρεν λωτ απο ανατολων, και διεχωρισθησαν εκαστος απο του αδελφου αυτου.
13.12   αβραμ δε κατωκησεν εν γη χανααν, λωτ δε κατωκησεν εν πολει των περιχωρων και εσκηνωσεν εν σοδομοις·
13.13   οι δε ανθρωποι οι εν σοδομοις πονηροι και αμαρτωλοι εναντιον του *θεου σφοδρα.
13.14   ο δε *θεος ειπεν τω αβραμ μετα το διαχωρισθηναι τον λωτ απ᾽ αυτου αναβλεψας τοις οφθαλμοις σου ιδε απο του τοπου, ου νυν συ ει, προς βορραν και λιβα και ανατολας και θαλασσαν·
13.15   οτι πασαν την γην, ην συ ορας, σοι δωσω αυτην και τω σπερματι σου εως του αιωνος.
13.16   και ποιησω το σπερμα σου ως την αμμον της γης· ει δυναται τις εξαριθμησαι την αμμον της γης, και το σπερμα σου εξαριθμηθησεται.
13.17   αναστας διοδευσον την γην εις τε το μηκος αυτης και εις το πλατος, οτι σοι δωσω αυτην.
13.18   και αποσκηνωσας αβραμ ελθων κατωκησεν παρα την δρυν την μαμβρη, η ην εν χεβρων, και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον *κυριω.
14.1    εγενετο δε εν τη βασιλεια τη αμαρφαλ βασιλεως σεννααρ, αριωχ βασιλευς ελλασαρ και χοδολλογομορ βασιλευς αιλαμ και θαργαλ βασιλευς εθνων
14.2    εποιησαν πολεμον μετα βαλλα βασιλεως σοδομων και μετα βαρσα βασιλεως γομορρας και σεννααρ βασιλεως αδαμα και συμοβορ βασιλεως σεβωιμ και βασιλεως βαλακ [αυτη εστιν σηγωρ].
14.3    παντες ουτοι συνεφωνησαν επι την φαραγγα την αλυκην [αυτη η θαλασσα των αλων].
14.4    δωδεκα ετη εδουλευον τω χοδολλογομορ, τω δε τρισκαιδεκατω ετει απεστησαν.
14.5    εν δε τω τεσσαρεσκαιδεκατω ετει ηλθεν χοδολλογομορ και οι βασιλεις οι μετ᾽ αυτου και κατεκοψαν τους γιγαντας τους εν ασταρωθ καρναιν και εθνη ισχυρα αμα αυτοις και τους ομμαιους τους εν σαυη τη πολει
14.6    και τους χορραιους τους εν τοις ορεσιν σηιρ εως της τερεμινθου της φαραν, η εστιν εν τη ερημω.
14.7    και αναστρεψαντες ηλθοσαν επι την πηγην της κρισεως [αυτη εστιν καδης] και κατεκοψαν παντας τους αρχοντας αμαληκ και τους αμορραιους τους κατοικουντας εν ασασανθαμαρ.
14.8    εξηλθεν δε βασιλευς σοδομων και βασιλευς γομορρας και βασιλευς αδαμα και βασιλευς σεβωιμ και βασιλευς βαλακ [αυτη εστιν σηγωρ] και παρεταξαντο αυτοις εις πολεμον εν τη κοιλαδι τη αλυκη,
14.9    προς χοδολλογομορ βασιλεα αιλαμ και θαργαλ βασιλεα εθνων και αμαρφαλ βασιλεα σεννααρ και αριωχ βασιλεα ελλασαρ, οι τεσσαρες βασιλεις προς τους πεντε.
14.10   η δε κοιλας η αλυκη φρεατα φρεατα ασφαλτου· εφυγεν δε βασιλευς σοδομων και βασιλευς γομορρας και ενεπεσαν εκει, οι δε καταλειφθεντες εις την ορεινην εφυγον.
14.11   ελαβον δε την ιππον πασαν την σοδομων και γομορρας και παντα τα βρωματα αυτων και απηλθον.
14.12   ελαβον δε και τον λωτ υιον του αδελφου αβραμ και την αποσκευην αυτου και απωχοντο· ην γαρ κατοικων εν σοδομοις.
14.13   παραγενομενος δε των ανασωθεντων τις απηγγειλεν αβραμ τω περατη· αυτος δε κατωκει προς τη δρυι τη μαμβρη ο αμορις του αδελφου εσχωλ και αδελφου αυναν, οι ησαν συνωμοται του αβραμ.
14.14   ακουσας δε αβραμ οτι ηχμαλωτευται λωτ ο αδελφος αυτου, ηριθμησεν τους ιδιους οικογενεις αυτου, τριακοσιους δεκα και οκτω, και κατεδιωξεν οπισω αυτων εως δαν.
14.15   και επεπεσεν επ᾽ αυτους την νυκτα, αυτος και οι παιδες αυτου, και επαταξεν αυτους και εδιωξεν αυτους εως χωβα, η εστιν εν αριστερα δαμασκου.
14.16   και απεστρεψεν πασαν την ιππον σοδομων, και λωτ τον αδελφον αυτου απεστρεψεν και τα υπαρχοντα αυτου και τας γυναικας και τον λαον.
14.17   εξηλθεν δε βασιλευς σοδομων εις συναντησιν αυτω, μετα το αναστρεψαι αυτον απο της κοπης του χοδολλογομορ και των βασιλεων των μετ᾽ αυτου εις την κοιλαδα την σαυη [τουτο ην το πεδιον βασιλεως].
14.18   και μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ εξηνεγκεν αρτους και οινον· ην δε ιερευς του θεου του υψιστου.
14.19   και ηυλογησεν τον αβραμ και ειπεν ευλογημενος αβραμ τω θεω τω υψιστω, ος εκτισεν τον ουρανον και την γην,
14.20   και ευλογητος ο θεος ο υψιστος, ος παρεδωκεν τους εχθρους σου υποχειριους σοι. και εδωκεν αυτω δεκατην απο παντων.
14.21   ειπεν δε βασιλευς σοδομων προς αβραμ δος μοι τους ανδρας, την δε ιππον λαβε σεαυτω
14.22   ειπεν δε αβραμ προς βασιλεα σοδομων εκτενω την χειρα μου προς τον *θεον τον υψιστον, ος εκτισεν τον ουρανον και την γην,
14.23   ει απο σπαρτιου εως σφαιρωτηρος υποδηματος λημψομαι απο παντων των σων, ινα μη ειπης οτι εγω επλουτισα τον αβραμ·
14.24   πλην ων εφαγον οι νεανισκοι και της μεριδος των ανδρων των συμπορευθεντων μετ᾽ εμου, εσχωλ, αυναν, μαμβρη, ουτοι λημψονται μεριδα.
15.1    μετα δε τα ρηματα ταυτα εγενηθη ρημα *κυριου προς αβραμ εν οραματι λεγων μη φοβου, αβραμ· εγω υπερασπιζω σου· ο μισθος σου πολυς εσται σφοδρα.
15.2    λεγει δε αβραμ δεσποτα, τι μοι δωσεις; εγω δε απολυομαι ατεκνος· ο δε υιος μασεκ της οικογενους μου, ουτος δαμασκος ελιεζερ.
15.3    και ειπεν αβραμ επειδη εμοι ουκ εδωκας σπερμα, ο δε οικογενης μου κληρονομησει με.
15.4    και ευθυς φωνη *κυριου εγενετο προς αυτον λεγων ου κληρονομησει σε ουτος, αλλ᾽ ος εξελευσεται εκ σου, ουτος κληρονομησει σε.
15.5    εξηγαγεν δε αυτον εξω και ειπεν αυτω αναβλεψον δη εις τον ουρανον και αριθμησον τους αστερας, ει δυνηση εξαριθμησαι αυτους. και ειπεν ουτως εσται το σπερμα σου.
15.6    και επιστευσεν αβραμ τω *θεω, και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην.
15.7    ειπεν δε προς αυτον εγω ο *θεος ο εξαγαγων σε εκ χωρας χαλδαιων ωστε δουναι σοι την γην ταυτην κληρονομησαι.
15.8    ειπεν δε δεσποτα κυριε, κατα τι γνωσομαι οτι κληρονομησω αυτην;
15.9    ειπεν δε αυτω λαβε μοι δαμαλιν τριετιζουσαν και αιγα τριετιζουσαν και κριον τριετιζοντα και τρυγονα και περιστεραν.
15.10   ελαβεν δε αυτω παντα ταυτα και διειλεν αυτα μεσα και εθηκεν αυτα αντιπροσωπα αλληλοις, τα δε ορνεα ου διειλεν.
15.11   κατεβη δε ορνεα επι τα σωματα, τα διχοτομηματα αυτων, και συνεκαθισεν αυτοις αβραμ.
15.12   περι δε ηλιου δυσμας εκστασις επεπεσεν τω αβραμ, και ιδου φοβος σκοτεινος μεγας επιπιπτει αυτω.
15.13   και ερρεθη προς αβραμ γινωσκων γνωση οτι παροικον εσται το σπερμα σου εν γη ουκ ιδια, και δουλωσουσιν αυτους και κακωσουσιν αυτους και ταπεινωσουσιν αυτους τετρακοσια ετη.
15.14   το δε εθνος, ω εαν δουλευσωσιν, κρινω εγω· μετα δε ταυτα εξελευσονται ωδε μετα αποσκευης πολλης.
15.15   συ δε απελευση προς τους πατερας σου μετ᾽ ειρηνης, ταφεις εν γηρει καλω.
15.16   τεταρτη δε γενεα αποστραφησονται ωδε· ουπω γαρ αναπεπληρωνται αι αμαρτιαι των αμορραιων εως του νυν.
15.17   επει δε εγινετο ο ηλιος προς δυσμαις, φλοξ εγενετο, και ιδου κλιβανος καπνιζομενος και λαμπαδες πυρος, αι διηλθον ανα μεσον των διχοτομηματων τουτων.
15.18   εν τη ημερα εκεινη διεθετο *κυριος τω αβραμ διαθηκην λεγων τω σπερματι σου δωσω την γην ταυτην απο του ποταμου αιγυπτου εως του ποταμου του μεγαλου, ποταμου ευφρατου,
15.19   τους καιναιους και τους κενεζαιους και τους κεδμωναιους
15.20   και τους χετταιους και τους φερεζαιους και τους ραφαιν
15.21   και τους αμορραιους και τους χαναναιους και τους ευαιους και τους γεργεσαιους και τους ιεβουσαιους.
16.1    σαρα δε η γυνη αβραμ ουκ ετικτεν αυτω. ην δε αυτη παιδισκη αιγυπτια, η ονομα αγαρ.
16.2    ειπεν δε σαρα προς αβραμ ιδου συνεκλεισεν με *κυριος του μη τικτειν· εισελθε ουν προς την παιδισκην μου, ινα τεκνοποιησης εξ αυτης. υπηκουσεν δε αβραμ της φωνης σαρας.
16.3    και λαβουσα σαρα η γυνη αβραμ αγαρ την αιγυπτιαν την εαυτης παιδισκην μετα δεκα ετη του οικησαι αβραμ εν γη χανααν, και εδωκεν αυτην αβραμ τω ανδρι αυτης αυτω γυναικα.
16.4    και εισηλθεν προς αγαρ, και συνελαβεν και ειδεν οτι εν γαστρι εχει, και ητιμασθη η κυρια εναντιον αυτης.
16.5    ειπεν δε σαρα προς αβραμ αδικουμαι εκ σου· εγω δεδωκα την παιδισκην μου εις τον κολπον σου, ιδουσα δε οτι εν γαστρι εχει, ητιμασθην εναντιον αυτης· κριναι ο *θεος ανα μεσον εμου και σου.
16.6    ειπεν δε αβραμ προς σαραν ιδου η παιδισκη σου εν ταις χερσιν σου· χρω αυτη, ως αν σοι αρεστον η. και εκακωσεν αυτην σαρα, και απεδρα απο προσωπου αυτης.
16.7    ευρεν δε αυτην αγγελος *κυριου επι της πηγης του υδατος εν τη ερημω, επι της πηγης εν τη οδω σουρ.
16.8    και ειπεν αυτη ο αγγελος κυριου αγαρ παιδισκη σαρας, ποθεν ερχη και που πορευη; και ειπεν απο προσωπου σαρας της κυριας μου εγω αποδιδρασκω.
16.9    ειπεν δε αυτη ο αγγελος *κυριου αποστραφητι προς την κυριαν σου και ταπεινωθητι υπο τας χειρας αυτης.
16.10   και ειπεν αυτη ο αγγελος *κυριου πληθυνων πληθυνω το σπερμα σου, και ουκ αριθμηθησεται απο του πληθους.
16.11   και ειπεν αυτη ο αγγελος *κυριου ιδου συ εν γαστρι εχεις και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ισμαηλ, οτι επηκουσεν *κυριος τη ταπεινωσει σου.
16.12   ουτος εσται αγροικος ανθρωπος· αι χειρες αυτου επι παντας, και αι χειρες παντων επ᾽ αυτον, και κατα προσωπον παντων των αδελφων αυτου κατοικησει.
16.13   και εκαλεσεν αγαρ το ονομα *κυριου του λαλουντος προς αυτην συ ο θεος ο επιδων με· οτι ειπεν και γαρ ενωπιον ειδον οφθεντα μοι.
16.14   ενεκεν τουτου εκαλεσεν το φρεαρ φρεαρ ου ενωπιον ειδον· ιδου ανα μεσον καδης και ανα μεσον βαραδ.
16.15   και ετεκεν αγαρ τω αβραμ υιον, και εκαλεσεν αβραμ το ονομα του υιου αυτου, ον ετεκεν αυτω αγαρ, ισμαηλ.
16.16   αβραμ δε ην ογδοηκοντα εξ ετων, ηνικα ετεκεν αγαρ τον ισμαηλ τω αβραμ.
17.1    εγενετο δε αβραμ ετων ενενηκοντα εννεα, και ωφθη *κυριος τω αβραμ και ειπεν αυτω εγω ειμι ο θεος σου· ευαρεστει εναντιον εμου και γινου αμεμπτος,
17.2    και θησομαι την διαθηκην μου ανα μεσον εμου και ανα μεσον σου και πληθυνω σε σφοδρα.
17.3    και επεσεν αβραμ επι προσωπον αυτου, και ελαλησεν αυτω ο θεος λεγων
17.4    και εγω ιδου η διαθηκη μου μετα σου, και εση πατηρ πληθους εθνων.
17.5    και ου κληθησεται ετι το ονομα σου αβραμ, αλλ᾽ εσται το ονομα σου αβρααμ, οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε.
17.6    και αυξανω σε σφοδρα σφοδρα και θησω σε εις εθνη, και βασιλεις εκ σου εξελευσονται.
17.7    και στησω την διαθηκην μου ανα μεσον εμου και ανα μεσον σου και ανα μεσον του σπερματος σου μετα σε εις γενεας αυτων εις διαθηκην αιωνιον ειναι σου θεος και του σπερματος σου μετα σε.
17.8    και δωσω σοι και τω σπερματι σου μετα σε την γην, ην παροικεις, πασαν την γην χανααν, εις κατασχεσιν αιωνιον και εσομαι αυτοις θεος.
17.9    και ειπεν ο θεος προς αβρααμ συ δε την διαθηκην μου διατηρησεις, συ και το σπερμα σου μετα σε εις τας γενεας αυτων.
17.10   και αυτη η διαθηκη, ην διατηρησεις, ανα μεσον εμου και υμων και ανα μεσον του σπερματος σου μετα σε εις τας γενεας αυτων· περιτμηθησεται υμων παν αρσενικον,
17.11   και περιτμηθησεσθε την σαρκα της ακροβυστιας υμων, και εσται εν σημειω διαθηκης ανα μεσον εμου και υμων.
17.12   και παιδιον οκτω ημερων περιτμηθησεται υμιν παν αρσενικον εις τας γενεας υμων, ο οικογενης της οικιας σου και ο αργυρωνητος απο παντος υιου αλλοτριου, ος ουκ εστιν εκ του σπερματος σου.
17.13   περιτομη περιτμηθησεται ο οικογενης της οικιας σου και ο αργυρωνητος, και εσται η διαθηκη μου επι της σαρκος υμων εις διαθηκην αιωνιον.
17.14   και απεριτμητος αρσην, ος ου περιτμηθησεται την σαρκα της ακροβυστιας αυτου τη ημερα τη ογδοη, εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ του γενους αυτης, οτι την διαθηκην μου διεσκεδασεν.
17.15   ειπεν δε ο θεος τω αβρααμ σαρα η γυνη σου, ου κληθησεται το ονομα αυτης σαρα, αλλα σαρρα εσται το ονομα αυτης.
17.16   ευλογησω δε αυτην και δωσω σοι εξ αυτης τεκνον· και ευλογησω αυτον, και εσται εις εθνη, και βασιλεις εθνων εξ αυτου εσονται.
17.17   και επεσεν αβρααμ επι προσωπον και εγελασεν και ειπεν εν τη διανοια αυτου λεγων ει τω εκατονταετει γενησεται, και ει σαρρα ενενηκοντα ετων ουσα τεξεται;
17.18   ειπεν δε αβρααμ προς τον θεον ισμαηλ ουτος ζητω εναντιον σου.
17.19   ειπεν δε ο θεος τω αβρααμ ναι· ιδου σαρρα η γυνη σου τεξεται σοι υιον, και καλεσεις το ονομα αυτου ισαακ, και στησω την διαθηκην μου προς αυτον εις διαθηκην αιωνιον και τω σπερματι αυτου μετ᾽ αυτον.
17.20   περι δε ισμαηλ ιδου επηκουσα σου· ιδου ευλογησα αυτον και αυξανω αυτον και πληθυνω αυτον σφοδρα· δωδεκα εθνη γεννησει, και δωσω αυτον εις εθνος μεγα.
17.21   την δε διαθηκην μου στησω προς ισαακ, ον τεξεται σοι σαρρα εις τον καιρον τουτον εν τω ενιαυτω τω ετερω.
17.22   συνετελεσεν δε λαλων προς αυτον και ανεβη ο θεος απο αβρααμ.
17.23   και ελαβεν αβρααμ ισμαηλ τον υιον αυτου και παντας τους οικογενεις αυτου και παντας τους αργυρωνητους και παν αρσεν των ανδρων των εν τω οικω αβρααμ και περιετεμεν τας ακροβυστιας αυτων εν τω καιρω της ημερας εκεινης, καθα ελαλησεν αυτω ο θεος.
17.24   αβρααμ δε ην ενενηκοντα εννεα ετων, ηνικα περιετεμεν την σαρκα της ακροβυστιας αυτου·
17.25   ισμαηλ δε ο υιος αυτου ετων δεκα τριων ην, ηνικα περιετμηθη την σαρκα της ακροβυστιας αυτου.
17.26   εν τω καιρω της ημερας εκεινης περιετμηθη αβρααμ και ισμαηλ ο υιος αυτου·
17.27   και παντες οι ανδρες του οικου αυτου και οι οικογενεις και οι αργυρωνητοι εξ αλλογενων εθνων, περιετεμεν αυτους.
18.1    ωφθη δε αυτω ο *θεος προς τη δρυι τη μαμβρη καθημενου αυτου επι της θυρας της σκηνης αυτου μεσημβριας.
18.2    αναβλεψας δε τοις οφθαλμοις αυτου ειδεν, και ιδου τρεις ανδρες ειστηκεισαν επανω αυτου· και ιδων προσεδραμεν εις συναντησιν αυτοις απο της θυρας της σκηνης αυτου και προσεκυνησεν επι την γην
18.3    και ειπεν κυριε, ει αρα ευρον χαριν εναντιον σου, μη παρελθης τον παιδα σου·
18.4    λημφθητω δη υδωρ, και νιψατωσαν τους ποδας υμων, και καταψυξατε υπο το δενδρον·
18.5    και λημψομαι αρτον, και φαγεσθε, και μετα τουτο παρελευσεσθε εις την οδον υμων, ου εινεκεν εξεκλινατε προς τον παιδα υμων. και ειπαν ουτως ποιησον, καθως ειρηκας.
18.6    και εσπευσεν αβρααμ επι την σκηνην προς σαρραν και ειπεν αυτη σπευσον και φυρασον τρια μετρα σεμιδαλεως και ποιησον εγκρυφιας.
18.7    και εις τας βοας εδραμεν αβρααμ και ελαβεν μοσχαριον απαλον και καλον και εδωκεν τω παιδι, και εταχυνεν του ποιησαι αυτο.
18.8    ελαβεν δε βουτυρον και γαλα και το μοσχαριον, ο εποιησεν, και παρεθηκεν αυτοις, και εφαγοσαν· αυτος δε παρειστηκει αυτοις υπο το δενδρον.
18.9    ειπεν δε προς αυτον που σαρρα η γυνη σου; ο δε αποκριθεις ειπεν ιδου εν τη σκηνη.
18.10   ειπεν δε επαναστρεφων ηξω προς σε κατα τον καιρον τουτον εις ωρας, και εξει υιον σαρρα η γυνη σου. σαρρα δε ηκουσεν προς τη θυρα της σκηνης, ουσα οπισθεν αυτου.
18.11   αβρααμ δε και σαρρα πρεσβυτεροι προβεβηκοτες ημερων, εξελιπεν δε σαρρα γινεσθαι τα γυναικεια.
18.12   εγελασεν δε σαρρα εν εαυτη λεγουσα ουπω μεν μοι γεγονεν εως του νυν, ο δε κυριος μου πρεσβυτερος.
18.13   και ειπεν *κυριος προς αβρααμ τι οτι εγελασεν σαρρα εν εαυτη λεγουσα αρα γε αληθως τεξομαι; εγω δε γεγηρακα.
18.14   μη αδυνατει παρα τω *θεω ρημα; εις τον καιρον τουτον αναστρεψω προς σε εις ωρας, και εσται τη σαρρα υιος.
18.15   ηρνησατο δε σαρρα λεγουσα ουκ εγελασα· εφοβηθη γαρ. και ειπεν ουχι, αλλα εγελασας.
18.16   εξανασταντες δε εκειθεν οι ανδρες κατεβλεψαν επι προσωπον σοδομων και γομορρας, αβρααμ δε συνεπορευετο μετ᾽ αυτων συμπροπεμπων αυτους.
18.17   ο δε *κυριος ειπεν μη κρυψω εγω απο αβρααμ του παιδος μου α εγω ποιω;
18.18   αβρααμ δε γινομενος εσται εις εθνος μεγα και πολυ, και ενευλογηθησονται εν αυτω παντα τα εθνη της γης.
18.19   ηδειν γαρ οτι συνταξει τοις υιοις αυτου και τω οικω αυτου μετ᾽ αυτον, και φυλαξουσιν τας οδους *κυριου ποιειν δικαιοσυνην και κρισιν· οπως αν επαγαγη *κυριος επι αβρααμ παντα, οσα ελαλησεν προς αυτον.
18.20   ειπεν δε *κυριος κραυγη σοδομων και γομορρας πεπληθυνται, και αι αμαρτιαι αυτων μεγαλαι σφοδρα·
18.21   καταβας ουν οψομαι ει κατα την κραυγην αυτων την ερχομενην προς με συντελουνται, ει δε μη, ινα γνω.
18.22   και αποστρεψαντες εκειθεν οι ανδρες ηλθον εις σοδομα, αβρααμ δε ην εστηκως εναντιον *κυριου.
18.23   και εγγισας αβρααμ ειπεν μη συναπολεσης δικαιον μετα ασεβους και εσται ο δικαιος ως ο ασεβης;
18.24   εαν ωσιν πεντηκοντα δικαιοι εν τη πολει, απολεις αυτους; ουκ ανησεις παντα τον τοπον ενεκεν των πεντηκοντα δικαιων, εαν ωσιν εν αυτη;
18.25   μηδαμως συ ποιησεις ως το ρημα τουτο, του αποκτειναι δικαιον μετα ασεβους, και εσται ο δικαιος ως ο ασεβης. μηδαμως· ο κρινων πασαν την γην ου ποιησεις κρισιν;
18.26   ειπεν δε *κυριος εαν ευρω εν σοδομοις πεντηκοντα δικαιους εν τη πολει, αφησω παντα τον τοπον δι᾽ αυτους.
18.27   και αποκριθεις αβρααμ ειπεν νυν ηρξαμην λαλησαι προς τον κυριον, εγω δε ειμι γη και σποδος·
18.28   εαν δε ελαττονωθωσιν οι πεντηκοντα δικαιοι πεντε, απολεις ενεκεν των πεντε πασαν την πολιν; και ειπεν ου μη απολεσω, εαν ευρω εκει τεσσαρακοντα πεντε.
18.29   και προσεθηκεν ετι λαλησαι προς αυτον και ειπεν εαν δε ευρεθωσιν εκει τεσσαρακοντα; και ειπεν ου μη απολεσω ενεκεν των τεσσαρακοντα.
18.30   και ειπεν μη τι, κυριε, εαν λαλησω· εαν δε ευρεθωσιν εκει τριακοντα; και ειπεν ου μη απολεσω, εαν ευρω εκει τριακοντα.
18.31   και ειπεν επειδη εχω λαλησαι προς τον κυριον, εαν δε ευρεθωσιν εκει εικοσι; και ειπεν ου μη απολεσω ενεκεν των εικοσι.
18.32   και ειπεν μη τι, κυριε, εαν λαλησω ετι απαξ· εαν δε ευρεθωσιν εκει δεκα; και ειπεν ου μη απολεσω ενεκεν των δεκα.
18.33   απηλθεν δε *κυριος, ως επαυσατο λαλων τω αβρααμ, και αβρααμ απεστρεψεν εις τον τοπον αυτου.
19.1    ηλθον δε οι δυο αγγελοι εις σοδομα εσπερας· λωτ δε εκαθητο παρα την πυλην σοδομων. ιδων δε λωτ εξανεστη εις συναντησιν αυτοις και προσεκυνησεν τω προσωπω επι την γην
19.2    και ειπεν ιδου, κυριοι, εκκλινατε εις τον οικον του παιδος υμων και καταλυσατε και νιψασθε τους ποδας υμων, και ορθρισαντες απελευσεσθε εις την οδον υμων. ειπαν δε ουχι, αλλ᾽ εν τη πλατεια καταλυσομεν.
19.3    και κατεβιαζετο αυτους, και εξεκλιναν προς αυτον και εισηλθον εις την οικιαν αυτου. και εποιησεν αυτοις ποτον, και αζυμους επεψεν αυτοις, και εφαγον.
19.4    προ του κοιμηθηναι και οι ανδρες της πολεως οι σοδομιται περιεκυκλωσαν την οικιαν απο νεανισκου εως πρεσβυτερου, απας ο λαος αμα,
19.5    και εξεκαλουντο τον λωτ και ελεγον προς αυτον που εισιν οι ανδρες οι εισελθοντες προς σε την νυκτα; εξαγαγε αυτους προς ημας, ινα συγγενωμεθα αυτοις.
19.6    εξηλθεν δε λωτ προς αυτους προς το προθυρον, την δε θυραν προσεωξεν οπισω αυτου.
19.7    ειπεν δε προς αυτους μηδαμως, αδελφοι, μη πονηρευσησθε.
19.8    εισιν δε μοι δυο θυγατερες, αι ουκ εγνωσαν ανδρα· εξαξω αυτας προς υμας, και χρησασθε αυταις, καθα αν αρεσκη υμιν· μονον εις τους ανδρας τουτους μη ποιησητε μηδεν αδικον, ου εινεκεν εισηλθον υπο την σκεπην των δοκων μου.
19.9    ειπαν δε αποστα εκει. εις ηλθες παροικειν· μη και κρισιν κρινειν; νυν ουν σε κακωσομεν μαλλον η εκεινους. και παρεβιαζοντο τον ανδρα τον λωτ σφοδρα και ηγγισαν συντριψαι την θυραν.
19.10   εκτειναντες δε οι ανδρες τας χειρας εισεσπασαντο τον λωτ προς εαυτους εις τον οικον και την θυραν του οικου απεκλεισαν·
19.11   τους δε ανδρας τους οντας επι της θυρας του οικου επαταξαν αορασια απο μικρου εως μεγαλου, και παρελυθησαν ζητουντες την θυραν.
19.12   ειπαν δε οι ανδρες προς λωτ εστιν τις σοι ωδε, γαμβροι η υιοι η θυγατερες; η ει τις σοι αλλος εστιν εν τη πολει, εξαγαγε εκ του τοπου τουτου·
19.13   οτι απολλυμεν ημεις τον τοπον τουτον, οτι υψωθη η κραυγη αυτων εναντιον *κυριου, και απεστειλεν ημας *κυριος εκτριψαι αυτην.
19.14   εξηλθεν δε λωτ και ελαλησεν προς τους γαμβρους αυτου τους ειληφοτας τας θυγατερας αυτου και ειπεν αναστητε και εξελθατε εκ του τοπου τουτου, οτι εκτριβει *κυριος την πολιν. εδοξεν δε γελοιαζειν εναντιον των γαμβρων αυτου.
19.15   ηνικα δε ορθρος εγινετο, επεσπουδαζον οι αγγελοι τον λωτ λεγοντες αναστας λαβε την γυναικα σου και τας δυο θυγατερας σου, ας εχεις, και εξελθε, ινα μη συναπολη ταις ανομιαις της πολεως.
19.16   και εταραχθησαν· και εκρατησαν οι αγγελοι της χειρος αυτου και της χειρος της γυναικος αυτου και των χειρων των δυο θυγατερων αυτου εν τω φεισασθαι *κυριον αυτου.
19.17   και εγενετο ηνικα εξηγαγον αυτους εξω. και ειπαν σωζων σωζε την σεαυτου ψυχην· μη περιβλεψης εις τα οπισω μηδε στης εν παση τη περιχωρω· εις το ορος σωζου, μηποτε συμπαραλημφθης.
19.18   ειπεν δε λωτ προς αυτους δεομαι, κυριε·
19.19   επειδη ευρεν ο παις σου ελεος εναντιον σου και εμεγαλυνας την δικαιοσυνην σου, ο ποιεις επ᾽ εμε, του ζην την ψυχην μου, εγω δε ου δυνησομαι διασωθηναι εις το ορος, μη καταλαβη με τα κακα και αποθανω,
19.20   ιδου η πολις αυτη εγγυς του καταφυγειν με εκει, η εστιν μικρα, εκει σωθησομαι· ου μικρα εστιν; και ζησεται η ψυχη μου.
19.21   και ειπεν αυτω ιδου εθαυμασα σου το προσωπον και επι τω ρηματι τουτω του μη καταστρεψαι την πολιν, περι ης ελαλησας·
19.22   σπευσον ουν του σωθηναι εκει· ου γαρ δυνησομαι ποιησαι πραγμα εως του σε εισελθειν εκει. δια τουτο εκαλεσεν το ονομα της πολεως εκεινης σηγωρ.
19.23   ο ηλιος εξηλθεν επι την γην, και λωτ εισηλθεν εις σηγωρ,
19.24   και *κυριος εβρεξεν επι σοδομα και γομορρα θειον και πυρ παρα *κυριου εκ του ουρανου
19.25   και κατεστρεψεν τας πολεις ταυτας και πασαν την περιοικον και παντας τους κατοικουντας εν ταις πολεσιν και παντα τα ανατελλοντα εκ της γης.
19.26   και επεβλεψεν η γυνη αυτου εις τα οπισω και εγενετο στηλη αλος.
19.27   ωρθρισεν δε αβρααμ το πρωι εις τον τοπον, ου ειστηκει εναντιον *κυριου,
19.28   και επεβλεψεν επι προσωπον σοδομων και γομορρας και επι προσωπον της γης της περιχωρου και ειδεν, και ιδου ανεβαινεν φλοξ της γης ωσει ατμις καμινου.
19.29   και εγενετο εν τω εκτριψαι κυριον πασας τας πολεις της περιοικου εμνησθη ο θεος του αβρααμ και εξαπεστειλεν τον λωτ εκ μεσου της καταστροφης εν τω καταστρεψαι κυριον τας πολεις, εν αις κατωκει εν αυταις λωτ.
19.30   ανεβη δε λωτ εκ σηγωρ και εκαθητο εν τω ορει και αι δυο θυγατερες αυτου μετ᾽ αυτου· εφοβηθη γαρ κατοικησαι εν σηγωρ. και ωκησεν εν τω σπηλαιω, αυτος και αι δυο θυγατερες αυτου μετ᾽ αυτου.
19.31   ειπεν δε η πρεσβυτερα προς την νεωτεραν ο πατηρ ημων πρεσβυτερος, και ουδεις εστιν επι της γης, ος εισελευσεται προς ημας, ως καθηκει παση τη γη·
19.32   δευρο και ποτισωμεν τον πατερα ημων οινον και κοιμηθωμεν μετ᾽ αυτου και εξαναστησωμεν εκ του πατρος ημων σπερμα.
19.33   εποτισαν δε τον πατερα αυτων οινον εν τη νυκτι ταυτη, και εισελθουσα η πρεσβυτερα εκοιμηθη μετα του πατρος αυτης την νυκτα εκεινην, και ουκ ηδει εν τω κοιμηθηναι αυτην και αναστηναι.
19.34   εγενετο δε τη επαυριον και ειπεν η πρεσβυτερα προς την νεωτεραν ιδου εκοιμηθην εχθες μετα του πατρος ημων· ποτισωμεν αυτον οινον και την νυκτα ταυτην, και εισελθουσα κοιμηθητι μετ᾽ αυτου, και εξαναστησωμεν εκ του πατρος ημων σπερμα.
19.35   εποτισαν δε και εν τη νυκτι εκεινη τον πατερα αυτων οινον, και εισελθουσα η νεωτερα εκοιμηθη μετα του πατρος αυτης, και ουκ ηδει εν τω κοιμηθηναι αυτην και αναστηναι.
19.36   και συνελαβον αι δυο θυγατερες λωτ εκ του πατρος αυτων.
19.37   και ετεκεν η πρεσβυτερα υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου μωαβ λεγουσα εκ του πατρος μου· ουτος πατηρ μωαβιτων εως της σημερον ημερας.
19.38   ετεκεν δε και η νεωτερα υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου αμμαν υιος του γενους μου· ουτος πατηρ αμμανιτων εως της σημερον ημερας.
20.1    και εκινησεν εκειθεν αβρααμ εις γην προς λιβα και ωκησεν ανα μεσον καδης και ανα μεσον σουρ και παρωκησεν εν γεραροις.
20.2    ειπεν δε αβρααμ περι σαρρας της γυναικος αυτου οτι αδελφη μου εστιν· εφοβηθη γαρ ειπειν οτι γυνη μου εστιν, μηποτε αποκτεινωσιν αυτον οι ανδρες της πολεως δι᾽ αυτην. απεστειλεν δε αβιμελεχ βασιλευς γεραρων και ελαβεν την σαρραν.
20.3    και εισηλθεν ο θεος προς αβιμελεχ εν υπνω την νυκτα και ειπεν ιδου συ αποθνησκεις περι της γυναικος, ης ελαβες, αυτη δε εστιν συνωκηκυια ανδρι.
20.4    αβιμελεχ δε ουχ ηψατο αυτης και ειπεν κυριε, εθνος αγνοουν και δικαιον απολεις;
20.5    ουκ αυτος μοι ειπεν αδελφη μου εστιν; και αυτη μοι ειπεν αδελφος μου εστιν. εν καθαρα καρδια και εν δικαιοσυνη χειρων εποιησα τουτο.
20.6    ειπεν δε αυτω ο θεος καθ᾽ υπνον καγω εγνων οτι εν καθαρα καρδια εποιησας τουτο, και εφεισαμην εγω σου του μη αμαρτειν σε εις εμε· ενεκεν τουτου ουκ αφηκα σε αψασθαι αυτης.
20.7    νυν δε αποδος την γυναικα τω ανθρωπω, οτι προφητης εστιν και προσευξεται περι σου και ζηση· ει δε μη αποδιδως, γνωθι οτι αποθανη συ και παντα τα σα.
20.8    και ωρθρισεν αβιμελεχ το πρωι και εκαλεσεν παντας τους παιδας αυτου και ελαλησεν παντα τα ρηματα ταυτα εις τα ωτα αυτων, εφοβηθησαν δε παντες οι ανθρωποι σφοδρα.
20.9    και εκαλεσεν αβιμελεχ τον αβρααμ και ειπεν αυτω τι τουτο εποιησας ημιν; μη τι ημαρτομεν εις σε, οτι επηγαγες επ᾽ εμε και επι την βασιλειαν μου αμαρτιαν μεγαλην; εργον, ο ουδεις ποιησει, πεποιηκας μοι.
20.10   ειπεν δε αβιμελεχ τω αβρααμ τι ενιδων εποιησας τουτο;
20.11   ειπεν δε αβρααμ ειπα γαρ αρα ουκ εστιν θεοσεβεια εν τω τοπω τουτω, εμε τε αποκτενουσιν ενεκεν της γυναικος μου.
20.12   και γαρ αληθως αδελφη μου εστιν εκ πατρος, αλλ᾽ ουκ εκ μητρος· εγενηθη δε μοι εις γυναικα.
20.13   εγενετο δε ηνικα εξηγαγεν με ο θεος εκ του οικου του πατρος μου, και ειπα αυτη ταυτην την δικαιοσυνην ποιησεις επ᾽ εμε· εις παντα τοπον, ου εαν εισελθωμεν εκει, ειπον εμε οτι αδελφος μου εστιν.
20.14   ελαβεν δε αβιμελεχ χιλια διδραχμα προβατα και μοσχους και παιδας και παιδισκας και εδωκεν τω αβρααμ και απεδωκεν αυτω σαρραν την γυναικα αυτου.
20.15   και ειπεν αβιμελεχ τω αβρααμ ιδου η γη μου εναντιον σου· ου εαν σοι αρεσκη, κατοικει.
20.16   τη δε σαρρα ειπεν ιδου δεδωκα χιλια διδραχμα τω αδελφω σου· ταυτα εσται σοι εις τιμην του προσωπου σου και πασαις ταις μετα σου· και παντα αληθευσον.
20.17   προσηυξατο δε αβρααμ προς τον θεον, και ιασατο ο θεος τον αβιμελεχ και την γυναικα αυτου και τας παιδισκας αυτου, και ετεκον·
20.18   οτι συγκλειων συνεκλεισεν *κυριος εξωθεν πασαν μητραν εν τω οικω του αβιμελεχ ενεκεν σαρρας της γυναικος αβρααμ.
21.1    και *κυριος επεσκεψατο την σαρραν, καθα ειπεν, και εποιησεν *κυριος τη σαρρα, καθα ελαλησεν,
21.2    και συλλαβουσα ετεκεν σαρρα τω αβρααμ υιον εις το γηρας εις τον καιρον, καθα ελαλησεν αυτω κυριος.
21.3    και εκαλεσεν αβρααμ το ονομα του υιου αυτου του γενομενου αυτω, ον ετεκεν αυτω σαρρα, ισαακ.
21.4    περιετεμεν δε αβρααμ τον ισαακ τη ογδοη ημερα, καθα ενετειλατο αυτω ο θεος.
21.5    αβρααμ δε ην εκατον ετων, ηνικα εγενετο αυτω ισαακ ο υιος αυτου.
21.6    ειπεν δε σαρρα γελωτα μοι εποιησεν κυριος· ος γαρ αν ακουση, συγχαρειται μοι.
21.7    και ειπεν τις αναγγελει τω αβρααμ οτι θηλαζει παιδιον σαρρα; οτι ετεκον υιον εν τω γηρει μου.
21.8    και ηυξηθη το παιδιον και απεγαλακτισθη, και εποιησεν αβρααμ δοχην μεγαλην, η ημερα απεγαλακτισθη ισαακ ο υιος αυτου.
21.9    ιδουσα δε σαρρα τον υιον αγαρ της αιγυπτιας, ος εγενετο τω αβρααμ, παιζοντα μετα ισαακ του υιου αυτης
21.10   και ειπεν τω αβρααμ εκβαλε την παιδισκην ταυτην και τον υιον αυτης· ου γαρ κληρονομησει ο υιος της παιδισκης ταυτης μετα του υιου μου ισαακ.
21.11   σκληρον δε εφανη το ρημα σφοδρα εναντιον αβρααμ περι του υιου αυτου.
21.12   ειπεν δε ο θεος τω αβρααμ μη σκληρον εστω το ρημα εναντιον σου περι του παιδιου και περι της παιδισκης· παντα, οσα εαν ειπη σοι σαρρα, ακουε της φωνης αυτης, οτι εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα.
21.13   και τον υιον δε της παιδισκης ταυτης, εις εθνος μεγα ποιησω αυτον, οτι σπερμα σον εστιν.
21.14   ανεστη δε αβρααμ το πρωι και ελαβεν αρτους και ασκον υδατος και εδωκεν αγαρ και επεθηκεν επι τον ωμον και το παιδιον και απεστειλεν αυτην. απελθουσα δε επλανατο την ερημον κατα το φρεαρ του ορκου.
21.15   εξελιπεν δε το υδωρ εκ του ασκου, και ερριψεν το παιδιον υποκατω μιας ελατης·
21.16   απελθουσα δε εκαθητο απεναντι αυτου μακροθεν ωσει τοξου βολην· ειπεν γαρ ου μη ιδω τον θανατον του παιδιου μου. και εκαθισεν απεναντι αυτου, αναβοησαν δε το παιδιον εκλαυσεν.
21.17   εισηκουσεν δε ο θεος της φωνης του παιδιου εκ του τοπου, ου ην, και εκαλεσεν αγγελος του θεου την αγαρ εκ του ουρανου και ειπεν αυτη τι εστιν, αγαρ; μη φοβου· επακηκοεν γαρ ο θεος της φωνης του παιδιου σου εκ του τοπου, ου εστιν.
21.18   αναστηθι, λαβε το παιδιον και κρατησον τη χειρι σου αυτο· εις γαρ εθνος μεγα ποιησω αυτον.
21.19   και ανεωξεν ο θεος τους οφθαλμους αυτης, και ειδεν φρεαρ υδατος ζωντος και επορευθη και επλησεν τον ασκον υδατος και εποτισεν το παιδιον.
21.20   και ην ο θεος μετα του παιδιου, και ηυξηθη. και κατωκησεν εν τη ερημω, εγενετο δε τοξοτης.
21.21   και κατωκησεν εν τη ερημω τη φαραν, και ελαβεν αυτω η μητηρ γυναικα εκ γης αιγυπτου.
21.22   εγενετο δε εν τω καιρω εκεινω και ειπεν αβιμελεχ και οχοζαθ ο νυμφαγωγος αυτου και φικολ ο αρχιστρατηγος της δυναμεως αυτου προς αβρααμ λεγων ο θεος μετα σου εν πασιν, οις εαν ποιης·
21.23   νυν ουν ομοσον μοι τον θεον μη αδικησειν με μηδε το σπερμα μου μηδε το ονομα μου, αλλα κατα την δικαιοσυνην, ην εποιησα μετα σου, ποιησεις μετ᾽ εμου και τη γη, η συ παρωκησας εν αυτη.
21.24   και ειπεν αβρααμ εγω ομουμαι.
21.25   και ηλεγξεν αβρααμ τον αβιμελεχ περι των φρεατων του υδατος, ων αφειλαντο οι παιδες του αβιμελεχ.
21.26   και ειπεν αυτω αβιμελεχ ουκ εγνων, τις εποιησεν το πραγμα τουτο, ουδε συ μοι απηγγειλας, ουδε εγω ηκουσα αλλ᾽ η σημερον.
21.27   και ελαβεν αβρααμ προβατα και μοσχους και εδωκεν τω αβιμελεχ, και διεθεντο αμφοτεροι διαθηκην.
21.28   και εστησεν αβρααμ επτα αμναδας προβατων μονας.
21.29   και ειπεν αβιμελεχ τω αβρααμ τι εισιν αι επτα αμναδες των προβατων τουτων, ας εστησας μονας;
21.30   και ειπεν αβρααμ οτι τας επτα αμναδας ταυτας λημψη παρ᾽ εμου, ινα ωσιν μοι εις μαρτυριον οτι εγω ωρυξα το φρεαρ τουτο.
21.31   δια τουτο επωνομασεν το ονομα του τοπου εκεινου φρεαρ ορκισμου, οτι εκει ωμοσαν αμφοτεροι.
21.32   και διεθεντο διαθηκην εν τω φρεατι του ορκου. ανεστη δε αβιμελεχ και οχοζαθ ο νυμφαγωγος αυτου και φικολ ο αρχιστρατηγος της δυναμεως αυτου και επεστρεψαν εις την γην των φυλιστιιμ.
21.33   και εφυτευσεν αβρααμ αρουραν επι τω φρεατι του ορκου και επεκαλεσατο εκει το ονομα *κυριου θεος αιωνιος.
21.34   παρωκησεν δε αβρααμ εν τη γη των φυλιστιιμ ημερας πολλας.
22.1    και εγενετο μετα τα ρηματα ταυτα ο θεος επειραζεν τον αβρααμ και ειπεν προς αυτον αβρααμ, αβρααμ· ο δε ειπεν ιδου εγω.
22.2    και ειπεν λαβε τον υιον σου τον αγαπητον, ον ηγαπησας, τον ισαακ, και πορευθητι εις την γην την υψηλην και ανενεγκον αυτον εκει εις ολοκαρπωσιν εφ᾽ εν των ορεων, ων αν σοι ειπω.
22.3    αναστας δε αβρααμ το πρωι επεσαξεν την ονον αυτου· παρελαβεν δε μεθ᾽ εαυτου δυο παιδας και ισαακ τον υιον αυτου και σχισας ξυλα εις ολοκαρπωσιν αναστας επορευθη και ηλθεν επι τον τοπον, ον ειπεν αυτω ο θεος.
22.4    τη ημερα τη τριτη και αναβλεψας αβρααμ τοις οφθαλμοις ειδεν τον τοπον μακροθεν.
22.5    και ειπεν αβρααμ τοις παισιν αυτου καθισατε αυτου μετα της ονου, εγω δε και το παιδαριον διελευσομεθα εως ωδε και προσκυνησαντες αναστρεψωμεν προς υμας.
22.6    ελαβεν δε αβρααμ τα ξυλα της ολοκαρπωσεως και επεθηκεν ισαακ τω υιω αυτου· ελαβεν δε και το πυρ μετα χειρα και την μαχαιραν, και επορευθησαν οι δυο αμα.
22.7    ειπεν δε ισαακ προς αβρααμ τον πατερα αυτου ειπας πατερ. ο δε ειπεν τι εστιν, τεκνον; λεγων ιδου το πυρ και τα ξυλα· που εστιν το προβατον το εις ολοκαρπωσιν;
22.8    ειπεν δε αβρααμ ο θεος οψεται εαυτω προβατον εις ολοκαρπωσιν, τεκνον. πορευθεντες δε αμφοτεροι αμα
22.9    ηλθον επι τον τοπον, ον ειπεν αυτω ο θεος. και ωκοδομησεν εκει αβρααμ θυσιαστηριον και επεθηκεν τα ξυλα και συμποδισας ισαακ τον υιον αυτου επεθηκεν αυτον επι το θυσιαστηριον επανω των ξυλων.
22.10   και εξετεινεν αβρααμ την χειρα αυτου λαβειν την μαχαιραν σφαξαι τον υιον αυτου.
22.11   και εκαλεσεν αυτον αγγελος *κυριου εκ του ουρανου και ειπεν αυτω αβρααμ, αβρααμ. ο δε ειπεν ιδου εγω.
22.12   και ειπεν μη επιβαλης την χειρα σου επι το παιδαριον μηδε ποιησης αυτω μηδεν· νυν γαρ εγνων οτι φοβη τον θεον συ και ουκ εφεισω του υιου σου του αγαπητου δι᾽ εμε.
22.13   και αναβλεψας αβρααμ τοις οφθαλμοις αυτου ειδεν, και ιδου κριος εις κατεχομενος εν φυτω σαβεκ των κερατων· και επορευθη αβρααμ και ελαβεν τον κριον και ανηνεγκεν αυτον εις ολοκαρπωσιν αντι ισαακ του υιου αυτου.
22.14   και εκαλεσεν αβρααμ το ονομα του τοπου εκεινου *κυριος ειδεν, ινα ειπωσιν σημερον εν τω ορει *κυριος ωφθη.
22.15   και εκαλεσεν αγγελος *κυριου τον αβρααμ δευτερον εκ του ουρανου
22.16   λεγων κατ᾽ εμαυτου ωμοσα, λεγει *κυριος, ου εινεκεν εποιησας το ρημα τουτο και ουκ εφεισω του υιου σου του αγαπητου δι᾽ εμε,
22.17   η μην ευλογων ευλογησω σε και πληθυνων πληθυνω το σπερμα σου ως τους αστερας του ουρανου και ως την αμμον την παρα το χειλος της θαλασσης, και κληρονομησει το σπερμα σου τας πολεις των υπεναντιων·
22.18   και ενευλογηθησονται εν τω σπερματι σου παντα τα εθνη της γης, ανθ᾽ ων υπηκουσας της εμης φωνης.
22.19   απεστραφη δε αβρααμ προς τους παιδας αυτου, και ανασταντες επορευθησαν αμα επι το φρεαρ του ορκου. και κατωκησεν αβρααμ επι τω φρεατι του ορκου.
22.20   εγενετο δε μετα τα ρηματα ταυτα και ανηγγελη τω αβρααμ λεγοντες ιδου τετοκεν μελχα και αυτη υιους ναχωρ τω αδελφω σου,
22.21   τον ωξ πρωτοτοκον και τον βαυξ αδελφον αυτου και τον καμουηλ πατερα συρων
22.22   και τον χασαδ και τον αζαυ και τον φαλδας και τον ιεδλαφ και τον βαθουηλ·
22.23   και βαθουηλ εγεννησεν την ρεβεκκαν. οκτω ουτοι υιοι, ους ετεκεν μελχα τω ναχωρ τω αδελφω αβρααμ.
22.24   και η παλλακη αυτου, η ονομα ρεημα, ετεκεν και αυτη τον ταβεκ και τον γααμ και τον τοχος και τον μωχα.
23.1    εγενετο δε η ζωη σαρρας ετη εκατον εικοσι επτα.
23.2    και απεθανεν σαρρα εν πολει αρβοκ, η εστιν εν τω κοιλωματι [αυτη εστιν χεβρων] εν γη χανααν. ηλθεν δε αβρααμ κοψασθαι σαρραν και πενθησαι.
23.3    και ανεστη αβρααμ απο του νεκρου αυτου και ειπεν τοις υιοις χετ λεγων
23.4    παροικος και παρεπιδημος εγω ειμι μεθ᾽ υμων· δοτε ουν μοι κτησιν ταφου μεθ᾽ υμων, και θαψω τον νεκρον μου απ᾽ εμου.
23.5    απεκριθησαν δε οι υιοι χετ προς αβρααμ λεγοντες
23.6    μη, κυριε· ακουσον δε ημων. βασιλευς παρα θεου ει συ εν ημιν· εν τοις εκλεκτοις μνημειοις ημων θαψον τον νεκρον σου· ουδεις γαρ ημων το μνημειον αυτου κωλυσει απο σου του θαψαι τον νεκρον σου εκει.
23.7    αναστας δε αβρααμ προσεκυνησεν τω λαω της γης, τοις υιοις χετ,
23.8    και ελαλησεν προς αυτους αβρααμ λεγων ει εχετε τη ψυχη υμων ωστε θαψαι τον νεκρον μου απο προσωπου μου, ακουσατε μου και λαλησατε περι εμου εφρων τω του σααρ,
23.9    και δοτω μοι το σπηλαιον το διπλουν, ο εστιν αυτω, το ον εν μερει του αγρου αυτου· αργυριου του αξιου δοτω μοι αυτο εν υμιν εις κτησιν μνημειου.
23.10   εφρων δε εκαθητο εν μεσω των υιων χετ· αποκριθεις δε εφρων ο χετταιος προς αβρααμ ειπεν ακουοντων των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν λεγων
23.11   παρ᾽ εμοι γενου, κυριε, και ακουσον μου. τον αγρον και το σπηλαιον το εν αυτω σοι διδωμι· εναντιον παντων των πολιτων μου δεδωκα σοι· θαψον τον νεκρον σου.
23.12   και προσεκυνησεν αβρααμ εναντιον του λαου της γης
23.13   και ειπεν τω εφρων εις τα ωτα του λαου της γης επειδη προς εμου ει, ακουσον μου· το αργυριον του αγρου λαβε παρ᾽ εμου, και θαψω τον νεκρον μου εκει.
23.14   απεκριθη δε εφρων τω αβρααμ λεγων
23.15   ουχι, κυριε· ακηκοα. γη τετρακοσιων διδραχμων αργυριου, ανα μεσον εμου και σου τι αν ειη τουτο; συ δε τον νεκρον σου θαψον.
23.16   και ηκουσεν αβρααμ του εφρων, και απεκατεστησεν αβρααμ τω εφρων το αργυριον, ο ελαλησεν εις τα ωτα των υιων χετ, τετρακοσια διδραχμα αργυριου δοκιμου εμποροις.
23.17   και εστη ο αγρος εφρων, ος ην εν τω διπλω σπηλαιω, ος εστιν κατα προσωπον μαμβρη, ο αγρος και το σπηλαιον, ο ην εν αυτω, και παν δενδρον, ο ην εν τω αγρω, ο εστιν εν τοις οριοις αυτου κυκλω,
23.18   τω αβρααμ εις κτησιν εναντιον των υιων χετ και παντων των εισπορευομενων εις την πολιν.
23.19   μετα ταυτα εθαψεν αβρααμ σαρραν την γυναικα αυτου εν τω σπηλαιω του αγρου τω διπλω, ο εστιν απεναντι μαμβρη [αυτη εστιν χεβρων] εν τη γη χανααν.
23.20   και εκυρωθη ο αγρος και το σπηλαιον, ο ην εν αυτω, τω αβρααμ εις κτησιν ταφου παρα των υιων χετ.
24.1    και αβρααμ ην πρεσβυτερος προβεβηκως ημερων, και *κυριος ευλογησεν τον αβρααμ κατα παντα.
24.2    και ειπεν αβρααμ τω παιδι αυτου τω πρεσβυτερω της οικιας αυτου τω αρχοντι παντων των αυτου θες την χειρα σου υπο τον μηρον μου,
24.3    και εξορκιω σε *κυριον τον θεον του ουρανου και τον θεον της γης, ινα μη λαβης γυναικα τω υιω μου ισαακ απο των θυγατερων των χαναναιων, μεθ᾽ ων εγω οικω εν αυτοις,
24.4    αλλα εις την γην μου, ου εγενομην, πορευση και εις την φυλην μου και λημψη γυναικα τω υιω μου ισαακ εκειθεν.
24.5    ειπεν δε προς αυτον ο παις μηποτε ου βουλεται η γυνη πορευθηναι μετ᾽ εμου οπισω εις την γην ταυτην· αποστρεψω τον υιον σου εις την γην, οθεν εξηλθες εκειθεν;
24.6    ειπεν δε προς αυτον αβρααμ προσεχε σεαυτω, μη αποστρεψης τον υιον μου εκει.
24.7    *κυριος ο θεος του ουρανου και ο θεος της γης, ος ελαβεν με εκ του οικου του πατρος μου και εκ της γης, ης εγενηθην, ος ελαλησεν μοι και ωμοσεν μοι λεγων σοι δωσω την γην ταυτην και τω σπερματι σου, αυτος αποστελει τον αγγελον αυτου εμπροσθεν σου, και λημψη γυναικα τω υιω μου ισαακ εκειθεν.
24.8    εαν δε μη θελη η γυνη πορευθηναι μετα σου εις την γην ταυτην, καθαρος εση απο του ορκου τουτου· μονον τον υιον μου μη αποστρεψης εκει.
24.9    και εθηκεν ο παις την χειρα αυτου υπο τον μηρον αβρααμ του κυριου αυτου και ωμοσεν αυτω περι του ρηματος τουτου
24.10   και ελαβεν ο παις δεκα καμηλους απο των καμηλων του κυριου αυτου και απο παντων των αγαθων του κυριου αυτου μεθ᾽ εαυτου και αναστας επορευθη εις την μεσοποταμιαν εις την πολιν ναχωρ.
24.11   και εκοιμισεν τας καμηλους εξω της πολεως παρα το φρεαρ του υδατος το προς οψε, ηνικα εκπορευονται αι υδρευομεναι.
24.12   και ειπεν *κυριε ο θεος του κυριου μου αβρααμ, ευοδωσον εναντιον εμου σημερον και ποιησον ελεος μετα του κυριου μου αβρααμ.
24.13   ιδου εγω εστηκα επι της πηγης του υδατος, αι δε θυγατερες των οικουντων την πολιν εκπορευονται αντλησαι υδωρ,
24.14   και εσται η παρθενος, η αν εγω ειπω επικλινον την υδριαν σου, ινα πιω, και ειπη μοι πιε, και τας καμηλους σου ποτιω, εως αν παυσωνται πινουσαι, ταυτην ητοιμασας τω παιδι σου ισαακ, και εν τουτω γνωσομαι οτι εποιησας ελεος τω κυριω μου αβρααμ.
24.15   και εγενετο προ του συντελεσαι αυτον λαλουντα εν τη διανοια, και ιδου ρεβεκκα εξεπορευετο η τεχθεισα βαθουηλ υιω μελχας της γυναικος ναχωρ αδελφου δε αβρααμ εχουσα την υδριαν επι των ωμων αυτης.
24.16   η δε παρθενος ην καλη τη οψει σφοδρα· παρθενος ην, ανηρ ουκ εγνω αυτην. καταβασα δε επι την πηγην επλησεν την υδριαν και ανεβη.
24.17   επεδραμεν δε ο παις εις συναντησιν αυτης και ειπεν ποτισον με μικρον υδωρ εκ της υδριας σου.
24.18   η δε ειπεν πιε, κυριε. και εσπευσεν και καθειλεν την υδριαν επι τον βραχιονα αυτης και εποτισεν αυτον,
24.19   εως επαυσατο πινων. και ειπεν και ταις καμηλοις σου υδρευσομαι, εως αν πασαι πιωσιν.
24.20   και εσπευσεν και εξεκενωσεν την υδριαν εις το ποτιστηριον και εδραμεν ετι επι το φρεαρ αντλησαι και υδρευσατο πασαις ταις καμηλοις.
24.21   ο δε ανθρωπος κατεμανθανεν αυτην και παρεσιωπα του γνωναι ει ευοδωκεν *κυριος την οδον αυτου η ου.
24.22   εγενετο δε ηνικα επαυσαντο πασαι αι καμηλοι πινουσαι, ελαβεν ο ανθρωπος ενωτια χρυσα ανα δραχμην ολκης και δυο ψελια επι τας χειρας αυτης, δεκα χρυσων ολκη αυτων.
24.23   και επηρωτησεν αυτην και ειπεν θυγατηρ τινος ει; αναγγειλον μοι· ει εστιν παρα τω πατρι σου τοπος ημιν καταλυσαι;
24.24   και ειπεν αυτω θυγατηρ βαθουηλ ειμι εγω του μελχας, ον ετεκεν τω ναχωρ.
24.25   και ειπεν αυτω και αχυρα και χορτασματα πολλα παρ᾽ ημιν και τοπος του καταλυσαι.
24.26   και ευδοκησας ο ανθρωπος προσεκυνησεν *κυριω
24.27   και ειπεν ευλογητος *κυριος ο θεος του κυριου μου αβρααμ, ος ουκ εγκατελιπεν την δικαιοσυνην αυτου και την αληθειαν απο του κυριου μου· εμε ευοδωκεν *κυριος εις οικον του αδελφου του κυριου μου.
24.28   και δραμουσα η παις απηγγειλεν εις τον οικον της μητρος αυτης κατα τα ρηματα ταυτα.
24.29   τη δε ρεβεκκα αδελφος ην, ω ονομα λαβαν· και εδραμεν λαβαν προς τον ανθρωπον εξω επι την πηγην.
24.30   και εγενετο ηνικα ειδεν τα ενωτια και τα ψελια επι τας χειρας της αδελφης αυτου και οτε ηκουσεν τα ρηματα ρεβεκκας της αδελφης αυτου λεγουσης ουτως λελαληκεν μοι ο ανθρωπος, και ηλθεν προς τον ανθρωπον εστηκοτος αυτου επι των καμηλων επι της πηγης
24.31   και ειπεν αυτω δευρο εισελθε· ευλογητος *κυριος ινα τι εστηκας εξω; εγω δε ητοιμακα την οικιαν και τοπον ταις καμηλοις.
24.32   εισηλθεν δε ο ανθρωπος εις την οικιαν και απεσαξεν τας καμηλους. και εδωκεν αχυρα και χορτασματα ταις καμηλοις και υδωρ νιψασθαι τοις ποσιν αυτου και τοις ποσιν των ανδρων των μετ᾽ αυτου.
24.33   και παρεθηκεν αυτοις αρτους φαγειν. και ειπεν ου μη φαγω εως του λαλησαι με τα ρηματα μου. και ειπαν λαλησον.
24.34   και ειπεν παις αβρααμ εγω ειμι.
24.35   *κυριος δε ευλογησεν τον κυριον μου σφοδρα, και υψωθη· και εδωκεν αυτω προβατα και μοσχους, αργυριον και χρυσιον, παιδας και παιδισκας, καμηλους και ονους.
24.36   και ετεκεν σαρρα η γυνη του κυριου μου υιον ενα τω κυριω μου μετα το γηρασαι αυτον, και εδωκεν αυτω οσα ην αυτω.
24.37   και ωρκισεν με ο κυριος μου λεγων ου λημψη γυναικα τω υιω μου απο των θυγατερων των χαναναιων, εν οις εγω παροικω εν τη γη αυτων,
24.38   αλλ᾽ η εις τον οικον του πατρος μου πορευση και εις την φυλην μου και λημψη γυναικα τω υιω μου εκειθεν.
24.39   ειπα δε τω κυριω μου μηποτε ου πορευσεται η γυνη μετ᾽ εμου.
24.40   και ειπεν μοι *κυριος, ω ευηρεστησα εναντιον αυτου, αυτος αποστελει τον αγγελον αυτου μετα σου και ευοδωσει την οδον σου, και λημψη γυναικα τω υιω μου εκ της φυλης μου και εκ του οικου του πατρος μου.
24.41   τοτε αθωος εση απο της αρας μου· ηνικα γαρ εαν ελθης εις την εμην φυλην και μη σοι δωσιν, και εση αθωος απο του ορκισμου μου.
24.42   και ελθων σημερον επι την πηγην ειπα *κυριε ο θεος του κυριου μου αβρααμ, ει συ ευοδοις την οδον μου, ην νυν εγω πορευομαι επ᾽ αυτην,
24.43   ιδου εγω εφεστηκα επι της πηγης του υδατος, και αι θυγατερες των ανθρωπων της πολεως εξελευσονται υδρευσασθαι υδωρ, και εσται η παρθενος, η αν εγω ειπω ποτισον με μικρον υδωρ εκ της υδριας σου,
24.44   και ειπη μοι και συ πιε, και ταις καμηλοις σου υδρευσομαι, αυτη η γυνη, ην ητοιμασεν *κυριος τω εαυτου θεραποντι ισαακ, και εν τουτω γνωσομαι οτι πεποιηκας ελεος τω κυριω μου αβρααμ.
24.45   και εγενετο προ του συντελεσαι με λαλουντα εν τη διανοια ευθυς ρεβεκκα εξεπορευετο εχουσα την υδριαν επι των ωμων και κατεβη επι την πηγην και υδρευσατο. ειπα δε αυτη ποτισον με.
24.46   και σπευσασα καθειλεν την υδριαν αυτης αφ᾽ εαυτης και ειπεν πιε συ, και τας καμηλους σου ποτιω. και επιον, και τας καμηλους μου εποτισεν.
24.47   και ηρωτησα αυτην και ειπα τινος ει θυγατηρ; η δε εφη θυγατηρ βαθουηλ ειμι του υιου ναχωρ, ον ετεκεν αυτω μελχα. και περιεθηκα αυτη τα ενωτια και τα ψελια περι τας χειρας αυτης·
24.48   και ευδοκησας προσεκυνησα *κυριω και ευλογησα *κυριον τον θεον του κυριου μου αβρααμ, ος ευοδωσεν μοι εν οδω αληθειας λαβειν την θυγατερα του αδελφου του κυριου μου τω υιω αυτου.
24.49   ει ουν ποιειτε υμεις ελεος και δικαιοσυνην προς τον κυριον μου, απαγγειλατε μοι, ει δε μη, απαγγειλατε μοι, ινα επιστρεψω εις δεξιαν η εις αριστεραν.
24.50   αποκριθεις δε λαβαν και βαθουηλ ειπαν παρα *κυριου εξηλθεν το προσταγμα τουτο· ου δυνησομεθα ουν σοι αντειπειν κακον καλω.
24.51   ιδου ρεβεκκα ενωπιον σου· λαβων αποτρεχε, και εστω γυνη τω υιω του κυριου σου, καθα ελαλησεν *κυριος.
24.52   εγενετο δε εν τω ακουσαι τον παιδα τον αβρααμ των ρηματων τουτων προσεκυνησεν επι την γην *κυριω
24.53   και εξενεγκας ο παις σκευη αργυρα και χρυσα και ιματισμον εδωκεν ρεβεκκα και δωρα εδωκεν τω αδελφω αυτης και τη μητρι αυτης.
24.54   και εφαγον και επιον, αυτος και οι ανδρες οι μετ᾽ αυτου οντες, και εκοιμηθησαν. και αναστας πρωι ειπεν εκπεμψατε με, ινα απελθω προς τον κυριον μου.
24.55   ειπαν δε οι αδελφοι αυτης και η μητηρ μεινατω η παρθενος μεθ᾽ ημων ημερας ωσει δεκα, και μετα ταυτα απελευσεται.
24.56   ο δε ειπεν προς αυτους μη κατεχετε με, και *κυριος ευοδωσεν την οδον μου· εκπεμψατε με, ινα απελθω προς τον κυριον μου.
24.57   οι δε ειπαν καλεσωμεν την παιδα και ερωτησωμεν το στομα αυτης.
24.58   και εκαλεσαν ρεβεκκαν και ειπαν αυτη πορευση μετα του ανθρωπου τουτου; η δε ειπεν πορευσομαι.
24.59   και εξεπεμψαν ρεβεκκαν την αδελφην αυτων και τα υπαρχοντα αυτης και τον παιδα τον αβρααμ και τους μετ᾽ αυτου.
24.60   και ευλογησαν ρεβεκκαν την αδελφην αυτων και ειπαν αυτη αδελφη ημων ει· γινου εις χιλιαδας μυριαδων, και κληρονομησατω το σπερμα σου τας πολεις των υπεναντιων.
24.61   αναστασα δε ρεβεκκα και αι αβραι αυτης επεβησαν επι τας καμηλους και επορευθησαν μετα του ανθρωπου, και αναλαβων ο παις την ρεβεκκαν απηλθεν.
24.62   ισαακ δε επορευετο δια της ερημου κατα το φρεαρ της ορασεως· αυτος δε κατωκει εν τη γη τη προς λιβα.
24.63   και εξηλθεν ισαακ αδολεσχησαι εις το πεδιον το προς δειλης και αναβλεψας τοις οφθαλμοις ειδεν καμηλους ερχομενας.
24.64   και αναβλεψασα ρεβεκκα τοις οφθαλμοις ειδεν τον ισαακ και κατεπηδησεν απο της καμηλου
24.65   και ειπεν τω παιδι τις εστιν ο ανθρωπος εκεινος ο πορευομενος εν τω πεδιω εις συναντησιν ημιν; ειπεν δε ο παις ουτος εστιν ο κυριος μου. η δε λαβουσα το θεριστρον περιεβαλετο.
24.66   και διηγησατο ο παις τω ισαακ παντα τα ρηματα, α εποιησεν.
24.67   εισηλθεν δε ισαακ εις τον οικον της μητρος αυτου και ελαβεν την ρεβεκκαν, και εγενετο αυτου γυνη, και ηγαπησεν αυτην· και παρεκληθη ισαακ περι σαρρας της μητρος αυτου.
25.1    προσθεμενος δε αβρααμ ελαβεν γυναικα, η ονομα χεττουρα.
25.2    ετεκεν δε αυτω τον ζεμραν και τον ιεξαν και τον μαδαν και τον μαδιαμ και τον ιεσβοκ και τον σωυε.
25.3    ιεξαν δε εγεννησεν τον σαβα και τον θαιμαν και τον δαιδαν· υιοι δε δαιδαν εγενοντο ραγουηλ και ναβδεηλ και ασσουριιμ και λατουσιιμ και λοωμιμ.
25.4    υιοι δε μαδιαμ· γαιφα και αφερ και ενωχ και αβιρα και ελραγα. παντες ουτοι ησαν υιοι χεττουρας.
25.5    εδωκεν δε αβρααμ παντα τα υπαρχοντα αυτου ισαακ τω υιω αυτου,
25.6    και τοις υιοις των παλλακων αυτου εδωκεν αβρααμ δοματα και εξαπεστειλεν αυτους απο ισαακ του υιου αυτου ετι ζωντος αυτου προς ανατολας εις γην ανατολων.
25.7    ταυτα δε τα ετη ημερων ζωης αβρααμ, οσα εζησεν· εκατον εβδομηκοντα πεντε ετη.
25.8    και εκλιπων απεθανεν αβρααμ εν γηρει καλω πρεσβυτης και πληρης ημερων και προσετεθη προς τον λαον αυτου.
25.9    και εθαψαν αυτον ισαακ και ισμαηλ οι υιοι αυτου εις το σπηλαιον το διπλουν εις τον αγρον εφρων του σααρ του χετταιου, ο εστιν απεναντι μαμβρη,
25.10   τον αγρον και το σπηλαιον, ο εκτησατο αβρααμ παρα των υιων χετ, εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου.
25.11   εγενετο δε μετα το αποθανειν αβρααμ ευλογησεν ο θεος ισαακ τον υιον αυτου· και κατωκησεν ισαακ παρα το φρεαρ της ορασεως.
25.12   αυται δε αι γενεσεις ισμαηλ του υιου αβρααμ, ον ετεκεν αγαρ η παιδισκη σαρρας τω αβρααμ,
25.13   και ταυτα τα ονοματα των υιων ισμαηλ κατ᾽ ονομα των γενεων αυτου· πρωτοτοκος ισμαηλ ναβαιωθ και κηδαρ και ναβδεηλ και μασσαμ
25.14   και μασμα και ιδουμα και μασση
25.15   και χοδδαδ και θαιμαν και ιετουρ και ναφες και κεδμα.
25.16   ουτοι εισιν οι υιοι ισμαηλ και ταυτα τα ονοματα αυτων εν ταις σκηναις αυτων και εν ταις επαυλεσιν αυτων· δωδεκα αρχοντες κατα εθνη αυτων.
25.17   και ταυτα τα ετη της ζωης ισμαηλ· εκατον τριακοντα επτα ετη· και εκλιπων απεθανεν και προσετεθη προς το γενος αυτου.
25.18   κατωκησεν δε απο ευιλατ εως σουρ, η εστιν κατα προσωπον αιγυπτου, εως ελθειν προς ασσυριους· κατα προσωπον παντων των αδελφων αυτου κατωκησεν.
25.19   και αυται αι γενεσεις ισαακ του υιου αβρααμ· αβρααμ εγεννησεν τον ισαακ.
25.20   ην δε ισαακ ετων τεσσαρακοντα, οτε ελαβεν την ρεβεκκαν θυγατερα βαθουηλ του συρου εκ της μεσοποταμιας αδελφην λαβαν του συρου εαυτω γυναικα.
25.21   εδειτο δε ισαακ *κυριου περι ρεβεκκας της γυναικος αυτου, οτι στειρα ην· επηκουσεν δε αυτου ο *θεος, και ελαβεν εν γαστρι ρεβεκκα η γυνη αυτου.
25.22   εσκιρτων δε τα παιδια εν αυτη· ειπεν δε ει ουτως μοι μελλει γινεσθαι, ινα τι μοι τουτο; επορευθη δε πυθεσθαι παρα *κυριου,
25.23   και ειπεν *κυριος αυτη δυο εθνη εν τη γαστρι σου εισιν, και δυο λαοι εκ της κοιλιας σου διασταλησονται· και λαος λαου υπερεξει, και ο μειζων δουλευσει τω ελασσονι.
25.24   και επληρωθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην, και τηδε ην διδυμα εν τη κοιλια αυτης.
25.25   εξηλθεν δε ο υιος ο πρωτοτοκος πυρρακης, ολος ωσει δορα δασυς· επωνομασεν δε το ονομα αυτου ησαυ.
25.26   και μετα τουτο εξηλθεν ο αδελφος αυτου, και η χειρ αυτου επειλημμενη της πτερνης ησαυ· και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιακωβ. ισαακ δε ην ετων εξηκοντα, οτε ετεκεν αυτους ρεβεκκα.
25.27   ηυξηθησαν δε οι νεανισκοι, και ην ησαυ ανθρωπος ειδως κυνηγειν αγροικος, ιακωβ δε ην ανθρωπος απλαστος οικων οικιαν.
25.28   ηγαπησεν δε ισαακ τον ησαυ, οτι η θηρα αυτου βρωσις αυτω· ρεβεκκα δε ηγαπα τον ιακωβ.
25.29   ηψησεν δε ιακωβ εψεμα· ηλθεν δε ησαυ εκ του πεδιου εκλειπων,
25.30   και ειπεν ησαυ τω ιακωβ γευσον με απο του εψεματος του πυρρου τουτου, οτι εκλειπω. δια τουτο εκληθη το ονομα αυτου εδωμ.
25.31   ειπεν δε ιακωβ τω ησαυ αποδου μοι σημερον τα πρωτοτοκια σου εμοι.
25.32   ειπεν δε ησαυ ιδου εγω πορευομαι τελευταν, και ινα τι μοι ταυτα τα πρωτοτοκια;
25.33   και ειπεν αυτω ιακωβ ομοσον μοι σημερον. και ωμοσεν αυτω· απεδοτο δε ησαυ τα πρωτοτοκια τω ιακωβ.
25.34   ιακωβ δε εδωκεν τω ησαυ αρτον και εψεμα φακου, και εφαγεν και επιεν και αναστας ωχετο· και εφαυλισεν ησαυ τα πρωτοτοκια.
26.1    εγενετο δε λιμος επι της γης χωρις του λιμου του προτερον, ος εγενετο εν τω χρονω τω αβρααμ· επορευθη δε ισαακ προς αβιμελεχ βασιλεα φυλιστιιμ εις γεραρα.
26.2    ωφθη δε αυτω *κυριος και ειπεν μη καταβης εις αιγυπτον· κατοικησον δε εν τη γη, η αν σοι ειπω.
26.3    και παροικει εν τη γη ταυτη, και εσομαι μετα σου και ευλογησω σε· σοι γαρ και τω σπερματι σου δωσω πασαν την γην ταυτην και στησω τον ορκον μου, ον ωμοσα αβρααμ τω πατρι σου.
26.4    και πληθυνω το σπερμα σου ως τους αστερας του ουρανου και δωσω τω σπερματι σου πασαν την γην ταυτην, και ενευλογηθησονται εν τω σπερματι σου παντα τα εθνη της γης,
26.5    ανθ᾽ ων υπηκουσεν αβρααμ ο πατηρ σου της εμης φωνης και εφυλαξεν τα προσταγματα μου και τας εντολας μου και τα δικαιωματα μου και τα νομιμα μου.
26.6    και κατωκησεν ισαακ εν γεραροις.
26.7    επηρωτησαν δε οι ανδρες του τοπου περι ρεβεκκας της γυναικος αυτου, και ειπεν αδελφη μου εστιν· εφοβηθη γαρ ειπειν οτι γυνη μου εστιν, μηποτε αποκτεινωσιν αυτον οι ανδρες του τοπου περι ρεβεκκας, οτι ωραια τη οψει ην.
26.8    εγενετο δε πολυχρονιος εκει· παρακυψας δε αβιμελεχ ο βασιλευς γεραρων δια της θυριδος ειδεν τον ισαακ παιζοντα μετα ρεβεκκας της γυναικος αυτου.
26.9    εκαλεσεν δε αβιμελεχ τον ισαακ και ειπεν αυτω αρα γε γυνη σου εστιν· τι οτι ειπας αδελφη μου εστιν; ειπεν δε αυτω ισαακ ειπα γαρ μηποτε αποθανω δι᾽ αυτην.
26.10   ειπεν δε αυτω αβιμελεχ τι τουτο εποιησας ημιν; μικρου εκοιμηθη τις του γενους μου μετα της γυναικος σου, και επηγαγες εφ᾽ ημας αγνοιαν.
26.11   συνεταξεν δε αβιμελεχ παντι τω λαω αυτου λεγων πας ο απτομενος του ανθρωπου τουτου η της γυναικος αυτου θανατου ενοχος εσται.
26.12   εσπειρεν δε ισαακ εν τη γη εκεινη και ευρεν εν τω ενιαυτω εκεινω εκατοστευουσαν κριθην· ευλογησεν δε αυτον *κυριος.
26.13   και υψωθη ο ανθρωπος και προβαινων μειζων εγινετο, εως ου μεγας εγενετο σφοδρα·
26.14   εγενετο δε αυτω κτηνη προβατων και κτηνη βοων και γεωργια πολλα. εζηλωσαν δε αυτον οι φυλιστιιμ,
26.15   και παντα τα φρεατα, α ωρυξαν οι παιδες του πατρος αυτου εν τω χρονω του πατρος αυτου, ενεφραξαν αυτα οι φυλιστιιμ και επλησαν αυτα γης.
26.16   ειπεν δε αβιμελεχ προς ισαακ απελθε αφ᾽ ημων, οτι δυνατωτερος ημων εγενου σφοδρα.
26.17   και απηλθεν εκειθεν ισαακ και κατελυσεν εν τη φαραγγι γεραρων και κατωκησεν εκει.
26.18   και παλιν ισαακ ωρυξεν τα φρεατα του υδατος, α ωρυξαν οι παιδες αβρααμ του πατρος αυτου και ενεφραξαν αυτα οι φυλιστιιμ μετα το αποθανειν αβρααμ τον πατερα αυτου, και επωνομασεν αυτοις ονοματα κατα τα ονοματα, α επωνομασεν αβρααμ ο πατηρ αυτου.
26.19   και ωρυξαν οι παιδες ισαακ εν τη φαραγγι γεραρων και ευρον εκει φρεαρ υδατος ζωντος.
26.20   και εμαχεσαντο οι ποιμενες γεραρων μετα των ποιμενων ισαακ φασκοντες αυτων ειναι το υδωρ· και εκαλεσεν το ονομα του φρεατος αδικια· ηδικησαν γαρ αυτον.
26.21   απαρας δε ισαακ εκειθεν ωρυξεν φρεαρ ετερον, εκρινοντο δε και περι εκεινου· και επωνομασεν το ονομα αυτου εχθρια.
26.22   απαρας δε εκειθεν ωρυξεν φρεαρ ετερον, και ουκ εμαχεσαντο περι αυτου· και επωνομασεν το ονομα αυτου ευρυχωρια λεγων διοτι νυν επλατυνεν *κυριος ημιν και ηυξησεν ημας επι της γης.
26.23   ανεβη δε εκειθεν επι το φρεαρ του ορκου.
26.24   και ωφθη αυτω *κυριος εν τη νυκτι εκεινη και ειπεν εγω ειμι ο θεος αβρααμ του πατρος σου· μη φοβου· μετα σου γαρ ειμι και ηυλογηκα σε και πληθυνω το σπερμα σου δια αβρααμ τον πατερα σου.
26.25   και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον και επεκαλεσατο το ονομα *κυριου και επηξεν εκει την σκηνην αυτου· ωρυξαν δε εκει οι παιδες ισαακ φρεαρ.
26.26   και αβιμελεχ επορευθη προς αυτον απο γεραρων και οχοζαθ ο νυμφαγωγος αυτου και φικολ ο αρχιστρατηγος της δυναμεως αυτου.
26.27   και ειπεν αυτοις ισαακ ινα τι ηλθατε προς με; υμεις δε εμισησατε με και απεστειλατε με αφ᾽ υμων.
26.28   και ειπαν ιδοντες εωρακαμεν οτι ην *κυριος μετα σου, και ειπαμεν γενεσθω αρα ανα μεσον ημων και ανα μεσον σου, και διαθησομεθα μετα σου διαθηκην
26.29   μη ποιησειν μεθ᾽ ημων κακον, καθοτι ημεις σε ουκ εβδελυξαμεθα, και ον τροπον εχρησαμεθα σοι καλως και εξαπεστειλαμεν σε μετ᾽ ειρηνης· και νυν συ ευλογητος υπο *κυριου.
26.30   και εποιησεν αυτοις δοχην, και εφαγον και επιον·
26.31   και ανασταντες το πρωι ωμοσαν ανθρωπος τω πλησιον αυτου, και εξαπεστειλεν αυτους ισαακ, και απωχοντο απ᾽ αυτου μετα σωτηριας.
26.32   εγενετο δε εν τη ημερα εκεινη και παραγενομενοι οι παιδες ισαακ απηγγειλαν αυτω περι του φρεατος, ου ωρυξαν, και ειπαν ουχ ευρομεν υδωρ.
26.33   και εκαλεσεν αυτο ορκος· δια τουτο ονομα τη πολει φρεαρ ορκου εως της σημερον ημερας.
26.34   ην δε ησαυ ετων τεσσαρακοντα και ελαβεν γυναικα ιουδιν την θυγατερα βεηρ του χετταιου και την βασεμμαθ θυγατερα αιλων του ευαιου.
26.35   και ησαν εριζουσαι τω ισαακ και τη ρεβεκκα.
27.1    εγενετο δε μετα το γηρασαι ισαακ και ημβλυνθησαν οι οφθαλμοι αυτου του οραν, και εκαλεσεν ησαυ τον υιον αυτου τον πρεσβυτερον και ειπεν αυτω υιε μου· και ειπεν ιδου εγω.
27.2    και ειπεν ιδου γεγηρακα και ου γινωσκω την ημεραν της τελευτης μου·
27.3    νυν ουν λαβε το σκευος σου, την τε φαρετραν και το τοξον, και εξελθε εις το πεδιον και θηρευσον μοι θηραν
27.4    και ποιησον μοι εδεσματα, ως φιλω εγω, και ενεγκε μοι, ινα φαγω, οπως ευλογηση σε η ψυχη μου πριν αποθανειν με.
27.5    ρεβεκκα δε ηκουσεν λαλουντος ισαακ προς ησαυ τον υιον αυτου. επορευθη δε ησαυ εις το πεδιον θηρευσαι θηραν τω πατρι αυτου·
27.6    ρεβεκκα δε ειπεν προς ιακωβ τον υιον αυτης τον ελασσω ιδε εγω ηκουσα του πατρος σου λαλουντος προς ησαυ τον αδελφον σου λεγοντος
27.7    ενεγκον μοι θηραν και ποιησον μοι εδεσματα, και φαγων ευλογησω σε εναντιον *κυριου προ του αποθανειν με.
27.8    νυν ουν, υιε, ακουσον μου, καθα εγω σοι εντελλομαι,
27.9    και πορευθεις εις τα προβατα λαβε μοι εκειθεν δυο εριφους απαλους και καλους, και ποιησω αυτους εδεσματα τω πατρι σου, ως φιλει,
27.10   και εισοισεις τω πατρι σου, και φαγεται, οπως ευλογηση σε ο πατηρ σου προ του αποθανειν αυτον.
27.11   ειπεν δε ιακωβ προς ρεβεκκαν την μητερα αυτου εστιν ησαυ ο αδελφος μου ανηρ δασυς, εγω δε ανηρ λειος·
27.12   μηποτε ψηλαφηση με ο πατηρ μου, και εσομαι εναντιον αυτου ως καταφρονων και επαξω επ᾽ εμαυτον καταραν και ουκ ευλογιαν.
27.13   ειπεν δε αυτω η μητηρ επ εμε η καταρα σου, τεκνον· μονον υπακουσον της φωνης μου και πορευθεις ενεγκε μοι.
27.14   πορευθεις δε ελαβεν και ηνεγκεν τη μητρι, και εποιησεν η μητηρ αυτου εδεσματα, καθα εφιλει ο πατηρ αυτου.
27.15   και λαβουσα ρεβεκκα την στολην ησαυ του υιου αυτης του πρεσβυτερου την καλην, η ην παρ᾽ αυτη εν τω οικω, ενεδυσεν ιακωβ τον υιον αυτης τον νεωτερον
27.16   και τα δερματα των εριφων περιεθηκεν επι τους βραχιονας αυτου και επι τα γυμνα του τραχηλου αυτου
27.17   και εδωκεν τα εδεσματα και τους αρτους, ους εποιησεν, εις τας χειρας ιακωβ του υιου αυτης.
27.18   και εισηνεγκεν τω πατρι αυτου. ειπεν δε πατερ. ο δε ειπεν ιδου εγω· τις ει συ, τεκνον;
27.19   και ειπεν ιακωβ τω πατρι αυτου εγω ησαυ ο πρωτοτοκος σου· εποιησα, καθα ελαλησας μοι· αναστας καθισον και φαγε της θηρας μου, οπως ευλογηση με η ψυχη σου.
27.20   ειπεν δε ισαακ τω υιω αυτου τι τουτο, ο ταχυ ευρες, ω τεκνον; ο δε ειπεν ο παρεδωκεν *κυριος ο θεος σου εναντιον μου.
27.21   ειπεν δε ισαακ τω ιακωβ εγγισον μοι, και ψηλαφησω σε, τεκνον, ει συ ει ο υιος μου ησαυ η ου.
27.22   ηγγισεν δε ιακωβ προς ισαακ τον πατερα αυτου, και εψηλαφησεν αυτον και ειπεν η μεν φωνη φωνη ιακωβ, αι δε χειρες χειρες ησαυ.
27.23   και ουκ επεγνω αυτον· ησαν γαρ αι χειρες αυτου ως αι χειρες ησαυ του αδελφου αυτου δασειαι· και ηυλογησεν αυτον.
27.24   και ειπεν συ ει ο υιος μου ησαυ; ο δε ειπεν εγω.
27.25   και ειπεν προσαγαγε μοι, και φαγομαι απο της θηρας σου, τεκνον, ινα ευλογηση σε η ψυχη μου. και προσηγαγεν αυτω, και εφαγεν· και εισηνεγκεν αυτω οινον, και επιεν.
27.26   και ειπεν αυτω ισαακ ο πατηρ αυτου εγγισον μοι και φιλησον με, τεκνον.
27.27   και εγγισας εφιλησεν αυτον, και ωσφρανθη την οσμην των ιματιων αυτου και ηυλογησεν αυτον και ειπεν ιδου οσμη του υιου μου ως οσμη αγρου πληρους, ον ηυλογησεν *κυριος.
27.28   και δωη σοι ο θεος απο της δροσου του ουρανου και απο της πιοτητος της γης και πληθος σιτου και οινου.
27.29   και δουλευσατωσαν σοι εθνη, και προσκυνησουσιν σοι αρχοντες· και γινου κυριος του αδελφου σου, και προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου. ο καταρωμενος σε επικαταρατος, ο δε ευλογων σε ευλογημενος.
27.30   και εγενετο μετα το παυσασθαι ισαακ ευλογουντα ιακωβ τον υιον αυτου και εγενετο ως εξηλθεν ιακωβ απο προσωπου ισαακ του πατρος αυτου, και ησαυ ο αδελφος αυτου ηλθεν απο της θηρας.
27.31   και εποιησεν και αυτος εδεσματα και προσηνεγκεν τω πατρι αυτου και ειπεν τω πατρι αναστητω ο πατηρ μου και φαγετω της θηρας του υιου αυτου, οπως ευλογηση με η ψυχη σου.
27.32   και ειπεν αυτω ισαακ ο πατηρ αυτου τις ει συ; ο δε ειπεν εγω ειμι ο υιος σου ο πρωτοτοκος ησαυ.
27.33   εξεστη δε ισαακ εκστασιν μεγαλην σφοδρα και ειπεν τις ουν ο θηρευσας μοι θηραν και εισενεγκας μοι; και εφαγον απο παντων προ του σε ελθειν και ηυλογησα αυτον, και ευλογημενος εστω.
27.34   εγενετο δε ηνικα ηκουσεν ησαυ τα ρηματα ισαακ του πατρος αυτου, ανεβοησεν φωνην μεγαλην και πικραν σφοδρα και ειπεν ευλογησον δη καμε, πατερ.
27.35   ειπεν δε αυτω ελθων ο αδελφος σου μετα δολου ελαβεν την ευλογιαν σου.
27.36   και ειπεν δικαιως εκληθη το ονομα αυτου ιακωβ· επτερνικεν γαρ με ηδη δευτερον τουτο· τα τε πρωτοτοκια μου ειληφεν και νυν ειληφεν την ευλογιαν μου. και ειπεν ησαυ τω πατρι αυτου ουχ υπελιπω μοι ευλογιαν, πατερ;
27.37   αποκριθεις δε ισαακ ειπεν τω ησαυ ει κυριον αυτον εποιησα σου και παντας τους αδελφους αυτου εποιησα αυτου οικετας, σιτω και οινω εστηρισα αυτον, σοι δε τι ποιησω, τεκνον;
27.38   ειπεν δε ησαυ προς τον πατερα αυτου μη ευλογια μια σοι εστιν, πατερ; ευλογησον δη καμε, πατερ. κατανυχθεντος δε ισαακ ανεβοησεν φωνην ησαυ και εκλαυσεν.
27.39   αποκριθεις δε ισαακ ο πατηρ αυτου ειπεν αυτω ιδου απο της πιοτητος της γης εσται η κατοικησις σου και απο της δροσου του ουρανου ανωθεν·
27.40   και επι τη μαχαιρη σου ζηση και τω αδελφω σου δουλευσεις· εσται δε ηνικα εαν καθελης, και εκλυσεις τον ζυγον αυτου απο του τραχηλου σου.
27.41   και ενεκοτει ησαυ τω ιακωβ περι της ευλογιας, ης ευλογησεν αυτον ο πατηρ αυτου· ειπεν δε ησαυ εν τη διανοια εγγισατωσαν αι ημεραι του πενθους του πατρος μου, ινα αποκτεινω ιακωβ τον αδελφον μου.
27.42   απηγγελη δε ρεβεκκα τα ρηματα ησαυ του υιου αυτης του πρεσβυτερου, και πεμψασα εκαλεσεν ιακωβ τον υιον αυτης τον νεωτερον και ειπεν αυτω ιδου ησαυ ο αδελφος σου απειλει σοι του αποκτειναι σε·
27.43   νυν ουν, τεκνον, ακουσον μου της φωνης και αναστας αποδραθι εις την μεσοποταμιαν προς λαβαν τον αδελφον μου εις χαρραν
27.44   και οικησον μετ᾽ αυτου ημερας τινας εως του αποστρεψαι τον θυμον
27.45   και την οργην του αδελφου σου απο σου και επιλαθηται α πεποιηκας αυτω, και αποστειλασα μεταπεμψομαι σε εκειθεν, μηποτε ατεκνωθω απο των δυο υμων εν ημερα μια.
27.46   ειπεν δε ρεβεκκα προς ισαακ προσωχθικα τη ζωη μου δια τας θυγατερας των υιων χετ· ει λημψεται ιακωβ γυναικα απο των θυγατερων της γης ταυτης, ινα τι μοι ζην;
28.1    προσκαλεσαμενος δε ισαακ τον ιακωβ ευλογησεν αυτον και ενετειλατο αυτω λεγων ου λημψη γυναικα εκ των θυγατερων χανααν·
28.2    αναστας αποδραθι εις την μεσοποταμιαν εις τον οικον βαθουηλ του πατρος της μητρος σου και λαβε σεαυτω εκειθεν γυναικα εκ των θυγατερων λαβαν του αδελφου της μητρος σου.
28.3    ο δε θεος μου ευλογησαι σε και αυξησαι σε και πληθυναι σε, και εση εις συναγωγας εθνων·
28.4    και δωη σοι την ευλογιαν αβρααμ του πατρος μου, σοι και τω σπερματι σου μετα σε, κληρονομησαι την γην της παροικησεως σου, ην εδωκεν ο θεος τω αβρααμ.
28.5    και απεστειλεν ισαακ τον ιακωβ, και επορευθη εις την μεσοποταμιαν προς λαβαν τον υιον βαθουηλ του συρου αδελφον δε ρεβεκκας της μητρος ιακωβ και ησαυ.
28.6    ειδεν δε ησαυ οτι ευλογησεν ισαακ τον ιακωβ και απωχετο εις την μεσοποταμιαν συριας λαβειν εαυτω εκειθεν γυναικα εν τω ευλογειν αυτον και ενετειλατο αυτω λεγων ου λημψη γυναικα απο των θυγατερων χανααν,
28.7    και ηκουσεν ιακωβ του πατρος και της μητρος αυτου και επορευθη εις την μεσοποταμιαν συριας,
28.8    και ειδεν ησαυ οτι πονηραι εισιν αι θυγατερες χανααν εναντιον ισαακ του πατρος αυτου,
28.9    και επορευθη ησαυ προς ισμαηλ και ελαβεν την μαελεθ θυγατερα ισμαηλ του υιου αβρααμ αδελφην ναβαιωθ προς ταις γυναιξιν αυτου γυναικα.
28.10   και εξηλθεν ιακωβ απο του φρεατος του ορκου και επορευθη εις χαρραν.
28.11   και απηντησεν τοπω και εκοιμηθη εκει· εδυ γαρ ο ηλιος· και ελαβεν απο των λιθων του τοπου και εθηκεν προς κεφαλης αυτου και εκοιμηθη εν τω τοπω εκεινω.
28.12   και ενυπνιασθη, και ιδου κλιμαξ εστηριγμενη εν τη γη, ης η κεφαλη αφικνειτο εις τον ουρανον, και οι αγγελοι του θεου ανεβαινον και κατεβαινον επ᾽ αυτης.
28.13   ο δε *κυριος επεστηρικτο επ᾽ αυτης και ειπεν εγω *κυριος ο θεος αβρααμ του πατρος σου και ο θεος ισαακ· μη φοβου· η γη, εφ᾽ ης συ καθευδεις επ᾽ αυτης, σοι δωσω αυτην και τω σπερματι σου.
28.14   και εσται το σπερμα σου ως η αμμος της γης και πλατυνθησεται επι θαλασσαν και επι λιβα και επι βορραν και επ᾽ ανατολας, και ενευλογηθησονται εν σοι πασαι αι φυλαι της γης και εν τω σπερματι σου.
28.15   και ιδου εγω μετα σου διαφυλασσων σε εν τη οδω παση, ου εαν πορευθης, και αποστρεψω σε εις την γην ταυτην, οτι ου μη σε εγκαταλιπω εως του ποιησαι με παντα, οσα ελαλησα σοι.
28.16   και εξηγερθη ιακωβ απο του υπνου αυτου και ειπεν οτι εστιν *κυριος εν τω τοπω τουτω, εγω δε ουκ ηδειν.
28.17   και εφοβηθη και ειπεν ως φοβερος ο τοπος ουτος· ουκ εστιν τουτο αλλ᾽ η οικος θεου, και αυτη η πυλη του ουρανου.
28.18   και ανεστη ιακωβ το πρωι και ελαβεν τον λιθον, ον υπεθηκεν εκει προς κεφαλης αυτου, και εστησεν αυτον στηλην και επεχεεν ελαιον επι το ακρον αυτης.
28.19   και εκαλεσεν ιακωβ το ονομα του τοπου εκεινου οικος θεου· και ουλαμλους ην ονομα τη πολει το προτερον.
28.20   και ηυξατο ιακωβ ευχην λεγων εαν η κυριος ο θεος μετ᾽ εμου και διαφυλαξη με εν τη οδω ταυτη, η εγω πορευομαι, και δω μοι αρτον φαγειν και ιματιον περιβαλεσθαι
28.21   και αποστρεψη με μετα σωτηριας εις τον οικον του πατρος μου, και εσται μοι *κυριος εις θεον,
28.22   και ο λιθος ουτος, ον εστησα στηλην, εσται μοι οικος θεου, και παντων, ων εαν μοι δως, δεκατην αποδεκατωσω αυτα σοι.
29.1    και εξαρας ιακωβ τους ποδας επορευθη εις γην ανατολων προς λαβαν τον υιον βαθουηλ του συρου αδελφον δε ρεβεκκας μητρος ιακωβ και ησαυ.
29.2    και ορα και ιδου φρεαρ εν τω πεδιω, ησαν δε εκει τρια ποιμνια προβατων αναπαυομενα επ᾽ αυτου· εκ γαρ του φρεατος εκεινου εποτιζον τα ποιμνια, λιθος δε ην μεγας επι τω στοματι του φρεατος,
29.3    και συνηγοντο εκει παντα τα ποιμνια και απεκυλιον τον λιθον απο του στοματος του φρεατος και εποτιζον τα προβατα και απεκαθιστων τον λιθον επι το στομα του φρεατος εις τον τοπον αυτου.
29.4    ειπεν δε αυτοις ιακωβ αδελφοι, ποθεν εστε υμεις; οι δε ειπαν εκ χαρραν εσμεν.
29.5    ειπεν δε αυτοις γινωσκετε λαβαν τον υιον ναχωρ; οι δε ειπαν γινωσκομεν.
29.6    ειπεν δε αυτοις υγιαινει; οι δε ειπαν υγιαινει. και ιδου ραχηλ η θυγατηρ αυτου ηρχετο μετα των προβατων.
29.7    και ειπεν ιακωβ ετι εστιν ημερα πολλη, ουπω ωρα συναχθηναι τα κτηνη· ποτισαντες τα προβατα απελθοντες βοσκετε.
29.8    οι δε ειπαν ου δυνησομεθα εως του συναχθηναι παντας τους ποιμενας και αποκυλισωσιν τον λιθον απο του στοματος του φρεατος, και ποτιουμεν τα προβατα.
29.9    ετι αυτου λαλουντος αυτοις και ραχηλ η θυγατηρ λαβαν ηρχετο μετα των προβατων του πατρος αυτης· αυτη γαρ εβοσκεν τα προβατα του πατρος αυτης.
29.10   εγενετο δε ως ειδεν ιακωβ την ραχηλ θυγατερα λαβαν αδελφου της μητρος αυτου και τα προβατα λαβαν αδελφου της μητρος αυτου, και προσελθων ιακωβ απεκυλισεν τον λιθον απο του στοματος του φρεατος και εποτισεν τα προβατα λαβαν του αδελφου της μητρος αυτου.
29.11   και εφιλησεν ιακωβ την ραχηλ και βοησας τη φωνη αυτου εκλαυσεν.
29.12   και ανηγγειλεν τη ραχηλ οτι αδελφος του πατρος αυτης εστιν και οτι υιος ρεβεκκας εστιν, και δραμουσα απηγγειλεν τω πατρι αυτης κατα τα ρηματα ταυτα.
29.13   εγενετο δε ως ηκουσεν λαβαν το ονομα ιακωβ του υιου της αδελφης αυτου, εδραμεν εις συναντησιν αυτω και περιλαβων αυτον εφιλησεν και εισηγαγεν αυτον εις τον οικον αυτου. και διηγησατο τω λαβαν παντας τους λογους τουτους.
29.14   και ειπεν αυτω λαβαν εκ των οστων μου και εκ της σαρκος μου ει συ. και ην μετ᾽ αυτου μηνα ημερων.
29.15   ειπεν δε λαβαν τω ιακωβ οτι γαρ αδελφος μου ει, ου δουλευσεις μοι δωρεαν· απαγγειλον μοι, τις ο μισθος σου εστιν.
29.16   τω δε λαβαν δυο θυγατερες, ονομα τη μειζονι λεια, και ονομα τη νεωτερα ραχηλ·
29.17   οι δε οφθαλμοι λειας ασθενεις, ραχηλ δε καλη τω ειδει και ωραια τη οψει.
29.18   ηγαπησεν δε ιακωβ την ραχηλ και ειπεν δουλευσω σοι επτα ετη περι ραχηλ της θυγατρος σου της νεωτερας.
29.19   ειπεν δε αυτω λαβαν βελτιον δουναι με αυτην σοι η δουναι με αυτην ανδρι ετερω· οικησον μετ᾽ εμου.
29.20   και εδουλευσεν ιακωβ περι ραχηλ ετη επτα, και ησαν εναντιον αυτου ως ημεραι ολιγαι παρα το αγαπαν αυτον αυτην.
29.21   ειπεν δε ιακωβ προς λαβαν αποδος την γυναικα μου, πεπληρωνται γαρ αι ημεραι μου, οπως εισελθω προς αυτην.
29.22   συνηγαγεν δε λαβαν παντας τους ανδρας του τοπου και εποιησεν γαμον.
29.23   και εγενετο εσπερα, και λαβων λαβαν λειαν την θυγατερα αυτου εισηγαγεν αυτην προς ιακωβ, και εισηλθεν προς αυτην ιακωβ.
29.24   εδωκεν δε λαβαν λεια τη θυγατρι αυτου ζελφαν την παιδισκην αυτου αυτη παιδισκην.
29.25   εγενετο δε πρωι, και ιδου ην λεια. ειπεν δε ιακωβ τω λαβαν τι τουτο εποιησας μοι; ου περι ραχηλ εδουλευσα παρα σοι; και ινα τι παρελογισω με;
29.26   ειπεν δε λαβαν ουκ εστιν ουτως εν τω τοπω ημων, δουναι την νεωτεραν πριν η την πρεσβυτεραν·
29.27   συντελεσον ουν τα εβδομα ταυτης, και δωσω σοι και ταυτην αντι της εργασιας, ης εργα παρ᾽ εμοι ετι επτα ετη ετερα.
29.28   εποιησεν δε ιακωβ ουτως και ανεπληρωσεν τα εβδομα ταυτης, και εδωκεν αυτω λαβαν ραχηλ την θυγατερα αυτου αυτω γυναικα.
29.29   εδωκεν δε λαβαν ραχηλ τη θυγατρι αυτου βαλλαν την παιδισκην αυτου αυτη παιδισκην.
29.30   και εισηλθεν προς ραχηλ· ηγαπησεν δε ραχηλ μαλλον η λειαν· και εδουλευσεν αυτω επτα ετη ετερα.
29.31   ιδων δε *κυριος οτι μισειται λεια, ηνοιξεν την μητραν αυτης· ραχηλ δε ην στειρα.
29.32   και συνελαβεν λεια και ετεκεν υιον τω ιακωβ· εκαλεσεν δε το ονομα αυτου ρουβην λεγουσα διοτι ειδεν μου *κυριος την ταπεινωσιν· νυν με αγαπησει ο ανηρ μου.
29.33   και συνελαβεν παλιν λεια και ετεκεν υιον δευτερον τω ιακωβ και ειπεν οτι ηκουσεν *κυριος οτι μισουμαι, και προσεδωκεν μοι και τουτον· εκαλεσεν δε το ονομα αυτου συμεων.
29.34   και συνελαβεν ετι και ετεκεν υιον και ειπεν εν τω νυν καιρω προς εμου εσται ο ανηρ μου, ετεκον γαρ αυτω τρεις υιους· δια τουτο εκαλεσεν το ονομα αυτου λευι.
29.35   και συλλαβουσα ετι ετεκεν υιον και ειπεν νυν ετι τουτο εξομολογησομαι *κυριω δια τουτο εκαλεσεν το ονομα αυτου ιουδα. και εστη του τικτειν.
30.1    ιδουσα δε ραχηλ οτι ου τετοκεν τω ιακωβ, και εζηλωσεν ραχηλ την αδελφην αυτης και ειπεν τω ιακωβ δος μοι τεκνα· ει δε μη, τελευτησω εγω.
30.2    εθυμωθη δε ιακωβ τη ραχηλ και ειπεν αυτη μη αντι θεου εγω ειμι, ος εστερησεν σε καρπον κοιλιας;
30.3    ειπεν δε ραχηλ τω ιακωβ ιδου η παιδισκη μου βαλλα· εισελθε προς αυτην, και τεξεται επι των γονατων μου, και τεκνοποιησομαι καγω εξ αυτης.
30.4    και εδωκεν αυτω βαλλαν την παιδισκην αυτης αυτω γυναικα· εισηλθεν δε προς αυτην ιακωβ.
30.5    και συνελαβεν βαλλα η παιδισκη ραχηλ και ετεκεν τω ιακωβ υιον.
30.6    και ειπεν ραχηλ εκρινεν μοι ο θεος και επηκουσεν της φωνης μου και εδωκεν μοι υιον· δια τουτο εκαλεσεν το ονομα αυτου δαν.
30.7    και συνελαβεν ετι βαλλα η παιδισκη ραχηλ και ετεκεν υιον δευτερον τω ιακωβ.
30.8    και ειπεν ραχηλ συνελαβετο μοι ο θεος, και συνανεστραφην τη αδελφη μου και ηδυνασθην· και εκαλεσεν το ονομα αυτου νεφθαλι.
30.9    ειδεν δε λεια οτι εστη του τικτειν, και ελαβεν ζελφαν την παιδισκην αυτης και εδωκεν αυτην τω ιακωβ γυναικα.
30.10   εισηλθεν δε προς αυτην ιακωβ, και συνελαβεν ζελφα η παιδισκη λειας και ετεκεν τω ιακωβ υιον.
30.11   και ειπεν λεια εν τυχη· και επωνομασεν το ονομα αυτου γαδ.
30.12   και συνελαβεν ζελφα η παιδισκη λειας και ετεκεν ετι τω ιακωβ υιον δευτερον.
30.13   και ειπεν λεια μακαρια εγω, οτι μακαριζουσιν με αι γυναικες· και εκαλεσεν το ονομα αυτου ασηρ.
30.14   επορευθη δε ρουβην εν ημεραις θερισμου πυρων και ευρεν μηλα μανδραγορου εν τω αγρω και ηνεγκεν αυτα προς λειαν την μητερα αυτου. ειπεν δε ραχηλ τη λεια δος μοι των μανδραγορων του υιου σου.
30.15   ειπεν δε λεια ουχ ικανον σοι οτι ελαβες τον ανδρα μου; μη και τους μανδραγορας του υιου μου λημψη; ειπεν δε ραχηλ ουχ ουτως· κοιμηθητω μετα σου την νυκτα ταυτην αντι των μανδραγορων του υιου σου.
30.16   εισηλθεν δε ιακωβ εξ αγρου εσπερας, και εξηλθεν λεια εις συναντησιν αυτω και ειπεν προς με εισελευση σημερον· μεμισθωμαι γαρ σε αντι των μανδραγορων του υιου μου. και εκοιμηθη μετ᾽ αυτης την νυκτα εκεινην.
30.17   και επηκουσεν ο θεος λειας, και συλλαβουσα ετεκεν τω ιακωβ υιον πεμπτον.
30.18   και ειπεν λεια εδωκεν ο θεος τον μισθον μου ανθ᾽ ου εδωκα την παιδισκην μου τω ανδρι μου· και εκαλεσεν το ονομα αυτου ισσαχαρ, ο εστιν μισθος.
30.19   και συνελαβεν ετι λεια και ετεκεν υιον εκτον τω ιακωβ.
30.20   και ειπεν λεια δεδωρηται μοι ο θεος δωρον καλον· εν τω νυν καιρω αιρετιει με ο ανηρ μου, ετεκον γαρ αυτω υιους εξ· και εκαλεσεν το ονομα αυτου ζαβουλων.
30.21   και μετα τουτο ετεκεν θυγατερα και εκαλεσεν το ονομα αυτης δινα.
30.22   εμνησθη δε ο θεος της ραχηλ, και επηκουσεν αυτης ο θεος και ανεωξεν αυτης την μητραν,
30.23   και συλλαβουσα ετεκεν τω ιακωβ υιον. ειπεν δε ραχηλ αφειλεν ο θεος μου το ονειδος·
30.24   και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιωσηφ λεγουσα προσθετω ο *θεος μοι υιον ετερον.
30.25   εγενετο δε ως ετεκεν ραχηλ τον ιωσηφ, ειπεν ιακωβ τω λαβαν αποστειλον με, ινα απελθω εις τον τοπον μου και εις την γην μου.
30.26   αποδος τας γυναικας μου και τα παιδια, περι ων δεδουλευκα σοι, ινα απελθω· συ γαρ γινωσκεις την δουλειαν, ην δεδουλευκα σοι.
30.27   ειπεν δε αυτω λαβαν ει ευρον χαριν εναντιον σου, οιωνισαμην αν· ευλογησεν γαρ με ο *θεος τη ση εισοδω.
30.28   διαστειλον τον μισθον σου προς με, και δωσω.
30.29   ειπεν δε αυτω ιακωβ συ γινωσκεις α δεδουλευκα σοι και οσα ην κτηνη σου μετ᾽ εμου·
30.30   μικρα γαρ ην οσα σοι ην εναντιον εμου, και ηυξηθη εις πληθος, και ηυλογησεν σε *κυριος επι τω ποδι μου. νυν ουν ποτε ποιησω καγω εμαυτω οικον;
30.31   και ειπεν αυτω λαβαν τι σοι δωσω; ειπεν δε αυτω ιακωβ ου δωσεις μοι ουθεν· εαν ποιησης μοι το ρημα τουτο, παλιν ποιμανω τα προβατα σου και φυλαξω.
30.32   παρελθατω παντα τα προβατα σου σημερον, και διαχωρισον εκειθεν παν προβατον φαιον εν τοις αρνασιν και παν διαλευκον και ραντον εν ταις αιξιν· εσται μοι μισθος.
30.33   και επακουσεται μοι η δικαιοσυνη μου εν τη ημερα τη αυριον, οτι εστιν ο μισθος μου ενωπιον σου· παν, ο εαν μη η ραντον και διαλευκον εν ταις αιξιν και φαιον εν τοις αρνασιν, κεκλεμμενον εσται παρ᾽ εμοι.
30.34   ειπεν δε αυτω λαβαν εστω κατα το ρημα σου.
30.35   και διεστειλεν εν τη ημερα εκεινη τους τραγους τους ραντους και τους διαλευκους και πασας τας αιγας τας ραντας και τας διαλευκους και παν, ο ην λευκον εν αυτοις, και παν, ο ην φαιον εν τοις αρνασιν, και εδωκεν δια χειρος των υιων αυτου.
30.36   και απεστησεν οδον τριων ημερων ανα μεσον αυτων και ανα μεσον ιακωβ· ιακωβ δε εποιμαινεν τα προβατα λαβαν τα υπολειφθεντα.
30.37   ελαβεν δε εαυτω ιακωβ ραβδον στυρακινην χλωραν και καρυινην και πλατανου, και ελεπισεν αυτας ιακωβ λεπισματα λευκα περισυρων το χλωρον· εφαινετο δε επι ταις ραβδοις το λευκον, ο ελεπισεν, ποικιλον.
30.38   και παρεθηκεν τας ραβδους, ας ελεπισεν, εν ταις ληνοις των ποτιστηριων του υδατος, ινα, ως αν ελθωσιν τα προβατα πιειν ενωπιον των ραβδων, ελθοντων αυτων εις το πιειν,
30.39   εγκισσησωσιν τα προβατα εις τας ραβδους· και ετικτον τα προβατα διαλευκα και ποικιλα και σποδοειδη ραντα.
30.40   τους δε αμνους διεστειλεν ιακωβ και εστησεν εναντιον των προβατων κριον διαλευκον και παν ποικιλον εν τοις αμνοις· και διεχωρισεν εαυτω ποιμνια καθ᾽ εαυτον και ουκ εμιξεν αυτα εις τα προβατα λαβαν.
30.41   εγενετο δε εν τω καιρω, ω ενεκισσησεν τα προβατα εν γαστρι λαμβανοντα, εθηκεν ιακωβ τας ραβδους εναντιον των προβατων εν ταις ληνοις του εγκισσησαι αυτα κατα τας ραβδους·
30.42   ηνικα δ᾽ αν ετεκον τα προβατα, ουκ ετιθει· εγενετο δε τα ασημα του λαβαν, τα δε επισημα του ιακωβ.
30.43   και επλουτησεν ο ανθρωπος σφοδρα σφοδρα, και εγενετο αυτω κτηνη πολλα και βοες και παιδες και παιδισκαι και καμηλοι και ονοι.
31.1    ηκουσεν δε ιακωβ τα ρηματα των υιων λαβαν λεγοντων ειληφεν ιακωβ παντα τα του πατρος ημων και εκ των του πατρος ημων πεποιηκεν πασαν την δοξαν ταυτην.
31.2    και ειδεν ιακωβ το προσωπον του λαβαν, και ιδου ουκ ην προς αυτον ως εχθες και τριτην ημεραν.
31.3    ειπεν δε *κυριος προς ιακωβ αποστρεφου εις την γην του πατρος σου και εις την γενεαν σου, και εσομαι μετα σου.
31.4    αποστειλας δε ιακωβ εκαλεσεν ραχηλ και λειαν εις το πεδιον, ου τα ποιμνια,
31.5    και ειπεν αυταις ορω εγω το προσωπον του πατρος υμων οτι ουκ εστιν προς εμου ως εχθες και τριτην ημεραν· ο δε θεος του πατρος μου ην μετ᾽ εμου.
31.6    και αυται δε οιδατε οτι εν παση τη ισχυι μου δεδουλευκα τω πατρι υμων.
31.7    ο δε πατηρ υμων παρεκρουσατο με και ηλλαξεν τον μισθον μου των δεκα αμνων, και ουκ εδωκεν αυτω ο θεος κακοποιησαι με.
31.8    εαν ουτως ειπη τα ποικιλα εσται σου μισθος, και τεξεται παντα τα προβατα ποικιλα· εαν δε ειπη τα λευκα εσται σου μισθος, και τεξεται παντα τα προβατα λευκα·
31.9    και αφειλατο ο θεος παντα τα κτηνη του πατρος υμων και εδωκεν μοι αυτα.
31.10   και εγενετο ηνικα ενεκισσων τα προβατα, και ειδον τοις οφθαλμοις αυτα εν τω υπνω, και ιδου οι τραγοι και οι κριοι αναβαινοντες ησαν επι τα προβατα και τας αιγας διαλευκοι και ποικιλοι και σποδοειδεις ραντοι.
31.11   και ειπεν μοι ο αγγελος του θεου καθ᾽ υπνον ιακωβ· εγω δε ειπα τι εστιν;
31.12   και ειπεν αναβλεψον τοις οφθαλμοις σου και ιδε τους τραγους και τους κριους αναβαινοντας επι τα προβατα και τας αιγας διαλευκους και ποικιλους και σποδοειδεις ραντους· εωρακα γαρ οσα σοι λαβαν ποιει.
31.13   εγω ειμι ο θεος ο οφθεις σοι εν τοπω θεου, ου ηλειψας μοι εκει στηλην και ηυξω μοι εκει ευχην· νυν ουν αναστηθι και εξελθε εκ της γης ταυτης και απελθε εις την γην της γενεσεως σου, και εσομαι μετα σου.
31.14   και αποκριθεισα ραχηλ και λεια ειπαν αυτω μη εστιν ημιν ετι μερις η κληρονομια εν τω οικω του πατρος ημων;
31.15   ουχ ως αι αλλοτριαι λελογισμεθα αυτω; πεπρακεν γαρ ημας και κατεφαγεν καταβρωσει το αργυριον ημων.
31.16   παντα τον πλουτον και την δοξαν, ην αφειλατο ο θεος του πατρος ημων, ημιν εσται και τοις τεκνοις ημων. νυν ουν οσα ειρηκεν σοι ο θεος, ποιει.
31.17   αναστας δε ιακωβ ελαβεν τας γυναικας αυτου και τα παιδια αυτου επι τας καμηλους
31.18   και απηγαγεν παντα τα υπαρχοντα αυτου και πασαν την αποσκευην αυτου, ην περιεποιησατο εν τη μεσοποταμια, και παντα τα αυτου απελθειν προς ισαακ τον πατερα αυτου εις γην χανααν.
31.19   λαβαν δε ωχετο κειραι τα προβατα αυτου· εκλεψεν δε ραχηλ τα ειδωλα του πατρος αυτης.
31.20   εκρυψεν δε ιακωβ λαβαν τον συρον του μη αναγγειλαι αυτω οτι αποδιδρασκει,
31.21   και απεδρα αυτος και παντα τα αυτου και διεβη τον ποταμον και ωρμησεν εις το ορος γαλααδ.
31.22   ανηγγελη δε λαβαν τω συρω τη τριτη ημερα οτι απεδρα ιακωβ,
31.23   και παραλαβων παντας τους αδελφους αυτου μεθ᾽ εαυτου εδιωξεν οπισω αυτου οδον ημερων επτα και κατελαβεν αυτον εν τω ορει τω γαλααδ.
31.24   ηλθεν δε ο θεος προς λαβαν τον συρον καθ᾽ υπνον την νυκτα και ειπεν αυτω φυλαξαι σεαυτον, μηποτε λαλησης μετα ιακωβ πονηρα.
31.25   και κατελαβεν λαβαν τον ιακωβ· ιακωβ δε επηξεν την σκηνην αυτου εν τω ορει· λαβαν δε εστησεν τους αδελφους αυτου εν τω ορει γαλααδ.
31.26   ειπεν δε λαβαν τω ιακωβ τι εποιησας; ινα τι κρυφη απεδρας και εκλοποφορησας με και απηγαγες τας θυγατερας μου ως αιχμαλωτιδας μαχαιρα;
31.27   και ει ανηγγειλας μοι, εξαπεστειλα αν σε μετ᾽ ευφροσυνης και μετα μουσικων, τυμπανων και κιθαρας.
31.28   ουκ ηξιωθην καταφιλησαι τα παιδια μου και τας θυγατερας μου. νυν δε αφρονως επραξας.
31.29   και νυν ισχυει η χειρ μου κακοποιησαι σε· ο δε θεος του πατρος σου εχθες ειπεν προς με λεγων φυλαξαι σεαυτον, μηποτε λαλησης μετα ιακωβ πονηρα.
31.30   νυν ουν πεπορευσαι· επιθυμια γαρ επεθυμησας απελθειν εις τον οικον του πατρος σου· ινα τι εκλεψας τους θεους μου;
31.31   αποκριθεις δε ιακωβ ειπεν τω λαβαν ειπα γαρ μηποτε αφελης τας θυγατερας σου απ᾽ εμου και παντα τα εμα·
31.32   επιγνωθι, τι εστιν των σων παρ᾽ εμοι, και λαβε. και ουκ επεγνω παρ᾽ αυτω ουθεν. και ειπεν αυτω ιακωβ παρ᾽ ω εαν ευρης τους θεους σου, ου ζησεται εναντιον των αδελφων ημων. ουκ ηδει δε ιακωβ οτι ραχηλ η γυνη αυτου εκλεψεν αυτους.
31.33   εισελθων δε λαβαν ηρευνησεν εις τον οικον λειας και ουχ ευρεν· και εξελθων εκ του οικου λειας ηρευνησεν τον οικον ιακωβ και εν τω οικω των δυο παιδισκων και ουχ ευρεν. εισηλθεν δε και εις τον οικον ραχηλ.
31.34   ραχηλ δε ελαβεν τα ειδωλα και ενεβαλεν αυτα εις τα σαγματα της καμηλου και επεκαθισεν αυτοις
31.35   και ειπεν τω πατρι αυτης μη βαρεως φερε, κυριε· ου δυναμαι αναστηναι ενωπιον σου, οτι το κατ᾽ εθισμον των γυναικων μοι εστιν. ηρευνησεν δε λαβαν εν ολω τω οικω και ουχ ευρεν τα ειδωλα.
31.36   ωργισθη δε ιακωβ και εμαχεσατο τω λαβαν· αποκριθεις δε ιακωβ ειπεν τω λαβαν τι το αδικημα μου και τι το αμαρτημα μου, οτι κατεδιωξας οπισω μου
31.37   και οτι ηρευνησας παντα τα σκευη μου; τι ευρες απο παντων των σκευων του οικου σου; θες ωδε εναντιον των αδελφων μου και των αδελφων σου, και ελεγξατωσαν ανα μεσον των δυο ημων.
31.38   ταυτα μοι εικοσι ετη εγω ειμι μετα σου· τα προβατα σου και αι αιγες σου ουκ ητεκνωθησαν· κριους των προβατων σου ου κατεφαγον·
31.39   θηριαλωτον ουκ ανενηνοχα σοι, εγω απετιννυον παρ᾽ εμαυτου κλεμματα ημερας και κλεμματα νυκτος·
31.40   εγινομην της ημερας συγκαιομενος τω καυματι και παγετω της νυκτος, και αφιστατο ο υπνος απο των οφθαλμων μου.
31.41   ταυτα μοι εικοσι ετη εγω ειμι εν τη οικια σου· εδουλευσα σοι δεκα τεσσαρα ετη αντι των δυο θυγατερων σου και εξ ετη εν τοις προβατοις σου, και παρελογισω τον μισθον μου δεκα αμνασιν.
31.42   ει μη ο θεος του πατρος μου αβρααμ και ο φοβος ισαακ ην μοι, νυν αν κενον με εξαπεστειλας· την ταπεινωσιν μου και τον κοπον των χειρων μου ειδεν ο θεος και ηλεγξεν σε εχθες.
31.43   αποκριθεις δε λαβαν ειπεν τω ιακωβ αι θυγατερες θυγατερες μου, και οι υιοι υιοι μου, και τα κτηνη κτηνη μου, και παντα, οσα συ ορας, εμα εστιν και των θυγατερων μου. τι ποιησω ταυταις σημερον η τοις τεκνοις αυτων, οις ετεκον;
31.44   νυν ουν δευρο διαθωμεθα διαθηκην εγω και συ, και εσται εις μαρτυριον ανα μεσον εμου και σου. ειπεν δε αυτω ιδου ουθεις μεθ᾽ ημων εστιν, ιδε ο θεος μαρτυς ανα μεσον εμου και σου.
31.45   λαβων δε ιακωβ λιθον εστησεν αυτον στηλην.
31.46   ειπεν δε ιακωβ τοις αδελφοις αυτου συλλεγετε λιθους. και συνελεξαν λιθους και εποιησαν βουνον, και εφαγον και επιον εκει επι του βουνου. και ειπεν αυτω λαβαν ο βουνος ουτος μαρτυρει ανα μεσον εμου και σου σημερον.
31.47   και εκαλεσεν αυτον λαβαν βουνος της μαρτυριας, ιακωβ δε εκαλεσεν αυτον βουνος μαρτυς.
31.48   ειπεν δε λαβαν τω ιακωβ ιδου ο βουνος ουτος και η στηλη αυτη, ην εστησα ανα μεσον εμου και σου, μαρτυρει ο βουνος ουτος και μαρτυρει η στηλη αυτη· δια τουτο εκληθη το ονομα αυτου βουνος μαρτυρει
31.49   και η ορασις, ην ειπεν επιδοι ο *θεος ανα μεσον εμου και σου, οτι αποστησομεθα ετερος απο του ετερου.
31.50   ει ταπεινωσεις τας θυγατερας μου, ει λημψη γυναικας επι ταις θυγατρασιν μου, ορα ουθεις μεθ᾽ ημων εστιν·
31.51   (vide)
31.52   εαν τε γαρ εγω μη διαβω προς σε μηδε συ διαβης προς με τον βουνον τουτον και την στηλην ταυτην επι κακια,
31.53   ο θεος αβρααμ και ο θεος ναχωρ κρινει ανα μεσον ημων. και ωμοσεν ιακωβ κατα του φοβου του πατρος αυτου ισαακ.
31.54   και εθυσεν ιακωβ θυσιαν εν τω ορει και εκαλεσεν τους αδελφους αυτου, και εφαγον και επιον και εκοιμηθησαν εν τω ορει.
31.55   αναστας δε λαβαν το πρωι κατεφιλησεν τους υιους αυτου και τας θυγατερας αυτου και ευλογησεν αυτους, και αποστραφεις λαβαν απηλθεν εις τον τοπον αυτου.
32.1    και ιακωβ απηλθεν εις την εαυτου οδον. και αναβλεψας ειδεν παρεμβολην θεου παρεμβεβληκυιαν, και συνηντησαν αυτω οι αγγελοι του θεου.
32.2    ειπεν δε ιακωβ, ηνικα ειδεν αυτους παρεμβολη θεου αυτη· και εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου παρεμβολαι.
32.3    απεστειλεν δε ιακωβ αγγελους εμπροσθεν αυτου προς ησαυ τον αδελφον αυτου εις γην σηιρ εις χωραν εδωμ
32.4    και ενετειλατο αυτοις λεγων ουτως ερειτε τω κυριω μου ησαυ ουτως λεγει ο παις σου ιακωβ μετα λαβαν παρωκησα και εχρονισα εως του νυν,
32.5    και εγενοντο μοι βοες και ονοι και προβατα και παιδες και παιδισκαι, και απεστειλα αναγγειλαι τω κυριω μου ησαυ, ινα ευρη ο παις σου χαριν εναντιον σου.
32.6    και ανεστρεψαν οι αγγελοι προς ιακωβ λεγοντες ηλθομεν προς τον αδελφον σου ησαυ, και ιδου αυτος ερχεται εις συναντησιν σοι και τετρακοσιοι ανδρες μετ᾽ αυτου.
32.7    εφοβηθη δε ιακωβ σφοδρα και ηπορειτο. και διειλεν τον λαον τον μετ᾽ αυτου και τους βοας και τα προβατα εις δυο παρεμβολας,
32.8    και ειπεν ιακωβ εαν ελθη ησαυ εις παρεμβολην μιαν και εκκοψη αυτην, εσται η παρεμβολη η δευτερα εις το σωζεσθαι.
32.9    ειπεν δε ιακωβ ο θεος του πατρος μου αβρααμ και ο *θεος του πατρος μου ισαακ, κυριε ο ειπας μοι αποτρεχε εις την γην της γενεσεως σου και ευ σε ποιησω,
32.10   ικανουται μοι απο πασης δικαιοσυνης και απο πασης αληθειας, ης εποιησας τω παιδι σου· εν γαρ τη ραβδω μου διεβην τον ιορδανην τουτον, νυν δε γεγονα εις δυο παρεμβολας.
32.11   εξελου με εκ χειρος του αδελφου μου ησαυ, οτι φοβουμαι εγω αυτον, μηποτε ελθων παταξη με και μητερα επι τεκνοις.
32.12   συ δε ειπας καλως ευ σε ποιησω και θησω το σπερμα σου ως την αμμον της θαλασσης, η ουκ αριθμηθησεται απο του πληθους.
32.13   και εκοιμηθη εκει την νυκτα εκεινην. και ελαβεν ων εφερεν δωρα και εξαπεστειλεν ησαυ τω αδελφω αυτου,
32.14   αιγας διακοσιας, τραγους εικοσι, προβατα διακοσια, κριους εικοσι,
32.15   καμηλους θηλαζουσας και τα παιδια αυτων τριακοντα, βοας τεσσαρακοντα, ταυρους δεκα, ονους εικοσι και πωλους δεκα.
32.16   και εδωκεν δια χειρος τοις παισιν αυτου ποιμνιον κατα μονας. ειπεν δε τοις παισιν αυτου προπορευεσθε εμπροσθεν μου και διαστημα ποιειτε ανα μεσον ποιμνης και ποιμνης.
32.17   και ενετειλατο τω πρωτω λεγων εαν σοι συναντηση ησαυ ο αδελφος μου και ερωτα σε λεγων τινος ει και που πορευη, και τινος ταυτα τα προπορευομενα σου;
32.18   ερεις του παιδος σου ιακωβ· δωρα απεσταλκεν τω κυριω μου ησαυ, και ιδου αυτος οπισω ημων.
32.19   και ενετειλατο τω πρωτω και τω δευτερω και τω τριτω και πασι τοις προπορευομενοις οπισω των ποιμνιων τουτων λεγων κατα το ρημα τουτο λαλησατε ησαυ εν τω ευρειν υμας αυτον
32.20   και ερειτε ιδου ο παις σου ιακωβ παραγινεται οπισω ημων. ειπεν γαρ εξιλασομαι το προσωπον αυτου εν τοις δωροις τοις προπορευομενοις αυτου, και μετα τουτο οψομαι το προσωπον αυτου· ισως γαρ προσδεξεται το προσωπον μου.
32.21   και παρεπορευοντο τα δωρα κατα προσωπον αυτου, αυτος δε εκοιμηθη την νυκτα εκεινην εν τη παρεμβολη.
32.22   αναστας δε την νυκτα εκεινην ελαβεν τας δυο γυναικας και τας δυο παιδισκας και τα ενδεκα παιδια αυτου και διεβη την διαβασιν του ιαβοκ·
32.23   και ελαβεν αυτους και διεβη τον χειμαρρουν και διεβιβασεν παντα τα αυτου.
32.24   υπελειφθη δε ιακωβ μονος, και επαλαιεν ανθρωπος μετ᾽ αυτου εως πρωι.
32.25   ειδεν δε οτι ου δυναται προς αυτον, και ηψατο του πλατους του μηρου αυτου, και εναρκησεν το πλατος του μηρου ιακωβ εν τω παλαιειν αυτον μετ᾽ αυτου.
32.26   και ειπεν αυτω αποστειλον με· ανεβη γαρ ο ορθρος. ο δε ειπεν ου μη σε αποστειλω, εαν μη με ευλογησης.
32.27   ειπεν δε αυτω τι το ονομα σου εστιν; ο δε ειπεν ιακωβ.
32.28   ειπεν δε αυτω ου κληθησεται ετι το ονομα σου ιακωβ, αλλα ισραηλ εσται το ονομα σου, οτι ενισχυσας μετα θεου και μετα ανθρωπων δυνατος.
32.29   ηρωτησεν δε ιακωβ και ειπεν αναγγειλον μοι το ονομα σου. και ειπεν ινα τι τουτο ερωτας το ονομα μου; και ηυλογησεν αυτον εκει.
32.30   και εκαλεσεν ιακωβ το ονομα του τοπου εκεινου ειδος θεου· ειδον γαρ θεον προσωπον προς προσωπον, και εσωθη μου η ψυχη.
32.31   ανετειλεν δε αυτω ο ηλιος, ηνικα παρηλθεν το ειδος του θεου· αυτος δε επεσκαζεν τω μηρω αυτου.
32.32   ενεκεν τουτου ου μη φαγωσιν οι υιοι ισραηλ το νευρον, ο εναρκησεν, ο εστιν επι του πλατους του μηρου, εως της ημερας ταυτης, οτι ηψατο του πλατους του μηρου ιακωβ του νευρου και εναρκησεν.
33.1    αναβλεψας δε ιακωβ ειδεν και ιδου ησαυ ο αδελφος αυτου ερχομενος και τετρακοσιοι ανδρες μετ᾽ αυτου. και επιδιειλεν ιακωβ τα παιδια επι λειαν και ραχηλ και τας δυο παιδισκας
33.2    και εποιησεν τας δυο παιδισκας και τους υιους αυτων εν πρωτοις και λειαν και τα παιδια αυτης οπισω και ραχηλ και ιωσηφ εσχατους.
33.3    αυτος δε προηλθεν εμπροσθεν αυτων και προσεκυνησεν επι την γην επτακις εως του εγγισαι του αδελφου αυτου.
33.4    και προσεδραμεν ησαυ εις συναντησιν αυτω και περιλαβων αυτον εφιλησεν και προσεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου, και εκλαυσαν αμφοτεροι.
33.5    και αναβλεψας ειδεν τας γυναικας και τα παιδια και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν; ο δε ειπεν τα παιδια, οις ηλεησεν ο θεος τον παιδα σου.
33.6    και προσηγγισαν αι παιδισκαι και τα τεκνα αυτων και προσεκυνησαν,
33.7    και προσηγγισεν λεια και τα τεκνα αυτης και προσεκυνησαν, και μετα ταυτα προσηγγισεν ραχηλ και ιωσηφ και προσεκυνησαν.
33.8    και ειπεν τι ταυτα σοι εστιν, πασαι αι παρεμβολαι αυται, αις απηντηκα; ο δε ειπεν ινα ευρη ο παις σου χαριν εναντιον σου, κυριε.
33.9    ειπεν δε ησαυ εστιν μοι πολλα, αδελφε· εστω σοι τα σα.
33.10   ειπεν δε ιακωβ ει ευρηκα χαριν εναντιον σου, δεξαι τα δωρα δια των εμων χειρων· ενεκεν τουτου ειδον το προσωπον σου, ως αν τις ιδοι προσωπον θεου, και ευδοκησεις με·
33.11   λαβε τας ευλογιας μου, ας ηνεγκα σοι, οτι ηλεησεν με ο θεος και εστιν μοι παντα. και εβιασατο αυτον, και ελαβεν.
33.12   και ειπεν απαραντες πορευσομεθα επ᾽ ευθειαν.
33.13   ειπεν δε αυτω ο κυριος μου γινωσκει οτι τα παιδια απαλωτερα και τα προβατα και αι βοες λοχευονται επ᾽ εμε· εαν ουν καταδιωξω αυτους ημεραν μιαν, αποθανουνται παντα τα κτηνη.
33.14   προελθετω ο κυριος μου εμπροσθεν του παιδος, εγω δε ενισχυσω εν τη οδω κατα σχολην της πορευσεως της εναντιον μου και κατα ποδα των παιδαριων εως του με ελθειν προς τον κυριον μου εις σηιρ.
33.15   ειπεν δε ησαυ καταλειψω μετα σου απο του λαου του μετ᾽ εμου. ο δε ειπεν ινα τι τουτο; ικανον οτι ευρον χαριν εναντιον σου, κυριε.
33.16   απεστρεψεν δε ησαυ εν τη ημερα εκεινη εις την οδον αυτου εις σηιρ.
33.17   και ιακωβ απαιρει εις σκηνας· και εποιησεν εαυτω εκει οικιας και τοις κτηνεσιν αυτου εποιησεν σκηνας· δια τουτο εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου σκηναι.
33.18   και ηλθεν ιακωβ εις σαλημ πολιν σικιμων, η εστιν εν γη χανααν, οτε ηλθεν εκ της μεσοποταμιας συριας, και παρενεβαλεν κατα προσωπον της πολεως.
33.19   και εκτησατο την μεριδα του αγρου, ου εστησεν εκει την σκηνην αυτου, παρα εμμωρ πατρος συχεμ εκατον αμνων
33.20   και εστησεν εκει θυσιαστηριον και επεκαλεσατο τον θεον ισραηλ.
34.1    εξηλθεν δε δινα η θυγατηρ λειας, ην ετεκεν τω ιακωβ, καταμαθειν τας θυγατερας των εγχωριων.
34.2    και ειδεν αυτην συχεμ ο υιος εμμωρ ο χορραιος ο αρχων της γης και λαβων αυτην εκοιμηθη μετ᾽ αυτης και εταπεινωσεν αυτην.
34.3    και προσεσχεν τη ψυχη δινας της θυγατρος ιακωβ και ηγαπησεν την παρθενον και ελαλησεν κατα την διανοιαν της παρθενου αυτη.
34.4    ειπεν δε συχεμ προς εμμωρ τον πατερα αυτου λεγων λαβε μοι την παιδισκην ταυτην εις γυναικα.
34.5    ιακωβ δε ηκουσεν οτι εμιανεν ο υιος εμμωρ διναν την θυγατερα αυτου· οι δε υιοι αυτου ησαν μετα των κτηνων αυτου εν τω πεδιω, παρεσιωπησεν δε ιακωβ εως του ελθειν αυτους.
34.6    εξηλθεν δε εμμωρ ο πατηρ συχεμ προς ιακωβ λαλησαι αυτω.
34.7    οι δε υιοι ιακωβ ηλθον εκ του πεδιου· ως δε ηκουσαν, κατενυχθησαν οι ανδρες, και λυπηρον ην αυτοις σφοδρα οτι ασχημον εποιησεν εν ισραηλ κοιμηθεις μετα της θυγατρος ιακωβ, και ουχ ουτως εσται.
34.8    και ελαλησεν εμμωρ αυτοις λεγων συχεμ ο υιος μου προειλατο τη ψυχη την θυγατερα υμων· δοτε ουν αυτην αυτω γυναικα.
34.9    επιγαμβρευσασθε ημιν· τας θυγατερας υμων δοτε ημιν και τας θυγατερας ημων λαβετε τοις υιοις υμων.
34.10   και εν ημιν κατοικειτε, και η γη ιδου πλατεια εναντιον υμων· κατοικειτε και εμπορευεσθε επ᾽ αυτης και εγκτησασθε εν αυτη.
34.11   ειπεν δε συχεμ προς τον πατερα αυτης και προς τους αδελφους αυτης ευροιμι χαριν εναντιον υμων, και ο εαν ειπητε, δωσομεν.
34.12   πληθυνατε την φερνην σφοδρα, και δωσω, καθοτι αν ειπητε μοι, και δωσετε μοι την παιδα ταυτην εις γυναικα.
34.13   απεκριθησαν δε οι υιοι ιακωβ τω συχεμ και εμμωρ τω πατρι αυτου μετα δολου και ελαλησαν αυτοις, οτι εμιαναν διναν την αδελφην αυτων,
34.14   και ειπαν αυτοις συμεων και λευι οι αδελφοι δινας υιοι δε λειας ου δυνησομεθα ποιησαι το ρημα τουτο, δουναι την αδελφην ημων ανθρωπω, ος εχει ακροβυστιαν· εστιν γαρ ονειδος ημιν.
34.15   εν τουτω ομοιωθησομεθα υμιν και κατοικησομεν εν υμιν, εαν γενησθε ως ημεις και υμεις εν τω περιτμηθηναι υμων παν αρσενικον,
34.16   και δωσομεν τας θυγατερας ημων υμιν και απο των θυγατερων υμων λημψομεθα ημιν γυναικας και οικησομεν παρ᾽ υμιν και εσομεθα ως γενος εν.
34.17   εαν δε μη εισακουσητε ημων του περιτεμνεσθαι, λαβοντες τας θυγατερας ημων απελευσομεθα.
34.18   και ηρεσαν οι λογοι εναντιον εμμωρ και εναντιον συχεμ του υιου εμμωρ.
34.19   και ουκ εχρονισεν ο νεανισκος του ποιησαι το ρημα τουτο· ενεκειτο γαρ τη θυγατρι ιακωβ· αυτος δε ην ενδοξοτατος παντων των εν τω οικω του πατρος αυτου.
34.20   ηλθεν δε εμμωρ και συχεμ ο υιος αυτου προς την πυλην της πολεως αυτων και ελαλησαν προς τους ανδρας της πολεως αυτων λεγοντες
34.21   οι ανθρωποι ουτοι ειρηνικοι εισιν μεθ᾽ ημων· οικειτωσαν επι της γης και εμπορευεσθωσαν αυτην, η δε γη ιδου πλατεια εναντιον αυτων. τας θυγατερας αυτων λημψομεθα ημιν γυναικας και τας θυγατερας ημων δωσομεν αυτοις.
34.22   μονον εν τουτω ομοιωθησονται ημιν οι ανθρωποι του κατοικειν μεθ᾽ ημων ωστε ειναι λαον ενα, εν τω περιτεμνεσθαι ημων παν αρσενικον, καθα και αυτοι περιτετμηνται.
34.23   και τα κτηνη αυτων και τα υπαρχοντα αυτων και τα τετραποδα ουχ ημων εσται; μονον εν τουτω ομοιωθωμεν αυτοις, και οικησουσιν μεθ᾽ ημων.
34.24   και εισηκουσαν εμμωρ και συχεμ του υιου αυτου παντες οι εκπορευομενοι την πυλην της πολεως αυτων και περιετεμοντο την σαρκα της ακροβυστιας αυτων, πας αρσην.
34.25   εγενετο δε εν τη ημερα τη τριτη, οτε ησαν εν τω πονω, ελαβον οι δυο υιοι ιακωβ συμεων και λευι οι αδελφοι δινας εκαστος την μαχαιραν αυτου και εισηλθον εις την πολιν ασφαλως και απεκτειναν παν αρσενικον·
34.26   τον τε εμμωρ και συχεμ τον υιον αυτου απεκτειναν εν στοματι μαχαιρας και ελαβον την διναν εκ του οικου του συχεμ και εξηλθον.
34.27   οι δε υιοι ιακωβ εισηλθον επι τους τραυματιας και διηρπασαν την πολιν, εν η εμιαναν διναν την αδελφην αυτων,
34.28   και τα προβατα αυτων και τους βοας αυτων και τους ονους αυτων, οσα τε ην εν τη πολει και οσα ην εν τω πεδιω, ελαβον.
34.29   και παντα τα σωματα αυτων και πασαν την αποσκευην αυτων και τας γυναικας αυτων ηχμαλωτευσαν, και διηρπασαν οσα τε ην εν τη πολει και οσα ην εν ταις οικιαις.
34.30   ειπεν δε ιακωβ συμεων και λευι μισητον με πεποιηκατε ωστε πονηρον με ειναι πασιν τοις κατοικουσιν την γην, εν τε τοις χαναναιοις και τοις φερεζαιοις· εγω δε ολιγοστος ειμι εν αριθμω, και συναχθεντες επ᾽ εμε συγκοψουσιν με, και εκτριβησομαι εγω και ο οικος μου.
34.31   οι δε ειπαν αλλ᾽ ωσει πορνη χρησωνται τη αδελφη ημων;
35.1    ειπεν δε ο θεος προς ιακωβ αναστας αναβηθι εις τον τοπον βαιθηλ και οικει εκει και ποιησον εκει θυσιαστηριον τω θεω τω οφθεντι σοι εν τω αποδιδρασκειν σε απο προσωπου ησαυ του αδελφου σου.
35.2    ειπεν δε ιακωβ τω οικω αυτου και πασιν τοις μετ᾽ αυτου αρατε τους θεους τους αλλοτριους τους μεθ᾽ υμων εκ μεσου υμων και καθαρισασθε και αλλαξατε τας στολας υμων,
35.3    και ανασταντες αναβωμεν εις βαιθηλ και ποιησωμεν εκει θυσιαστηριον τω θεω τω επακουσαντι μοι εν ημερα θλιψεως, ος ην μετ᾽ εμου και διεσωσεν με εν τη οδω, η επορευθην.
35.4    και εδωκαν τω ιακωβ τους θεους τους αλλοτριους, οι ησαν εν ταις χερσιν αυτων, και τα ενωτια τα εν τοις ωσιν αυτων, και κατεκρυψεν αυτα ιακωβ υπο την τερεμινθον την εν σικιμοις και απωλεσεν αυτα εως της σημερον ημερας.
35.5    και εξηρεν ισραηλ εκ σικιμων, και εγενετο φοβος θεου επι τας πολεις τας κυκλω αυτων, και ου κατεδιωξαν οπισω των υιων ισραηλ.
35.6    ηλθεν δε ιακωβ εις λουζα, η εστιν εν γη χανααν, η εστιν βαιθηλ, αυτος και πας ο λαος, ος ην μετ᾽ αυτου.
35.7    και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον και εκαλεσεν το ονομα του τοπου βαιθηλ· εκει γαρ επεφανη αυτω ο θεος εν τω αποδιδρασκειν αυτον απο προσωπου ησαυ του αδελφου αυτου.
35.8    απεθανεν δε δεββωρα η τροφος ρεβεκκας κατωτερον βαιθηλ υπο την βαλανον, και εκαλεσεν ιακωβ το ονομα αυτης βαλανος πενθους.
35.9    ωφθη δε ο θεος ιακωβ ετι εν λουζα, οτε παρεγενετο εκ μεσοποταμιας της συριας, και ηυλογησεν αυτον ο θεος.
35.10   και ειπεν αυτω ο θεος το ονομα σου ιακωβ· ου κληθησεται ετι ιακωβ, αλλ᾽ ισραηλ εσται το ονομα σου.
35.11   ειπεν δε αυτω ο θεος εγω ο θεος σου· αυξανου και πληθυνου· εθνη και συναγωγαι εθνων εσονται εκ σου, και βασιλεις εκ της οσφυος σου εξελευσονται.
35.12   και την γην, ην δεδωκα αβρααμ και ισαακ, σοι δεδωκα αυτην· σοι εσται, και τω σπερματι σου μετα σε δωσω την γην ταυτην.
35.13   ανεβη δε ο θεος απ᾽ αυτου εκ του τοπου, ου ελαλησεν μετ᾽ αυτου.
35.14   και εστησεν ιακωβ στηλην εν τω τοπω, ω ελαλησεν μετ᾽ αυτου, στηλην λιθινην, και εσπεισεν επ᾽ αυτην σπονδην και επεχεεν επ᾽ αυτην ελαιον.
35.15   και εκαλεσεν ιακωβ το ονομα του τοπου, εν ω ελαλησεν μετ᾽ αυτου εκει ο θεος, βαιθηλ.
35.16   απαρας δε ιακωβ εκ βαιθηλ επηξεν την σκηνην αυτου επεκεινα του πυργου γαδερ. εγενετο δε ηνικα ηγγισεν χαβραθα εις γην ελθειν εφραθα, ετεκεν ραχηλ και εδυστοκησεν εν τω τοκετω.
35.17   εγενετο δε εν τω σκληρως αυτην τικτειν ειπεν αυτη η μαια θαρσει, και γαρ ουτος σοι εστιν υιος.
35.18   εγενετο δε εν τω αφιεναι αυτην την ψυχην, απεθνησκεν γαρ, εκαλεσεν το ονομα αυτου υιος οδυνης μου· ο δε πατηρ εκαλεσεν αυτον βενιαμιν.
35.19   απεθανεν δε ραχηλ και εταφη εν τη οδω εφραθα [αυτη εστιν βηθλεεμ].
35.20   και εστησεν ιακωβ στηλην επι του μνημειου αυτης· αυτη εστιν στηλη μνημειου ραχηλ εως της σημερον ημερας.
35.21   (vide)
35.22   εγενετο δε ηνικα κατωκησεν ισραηλ εν τη γη εκεινη, επορευθη ρουβην και εκοιμηθη μετα βαλλας της παλλακης του πατρος αυτου· και ηκουσεν ισραηλ, και πονηρον εφανη εναντιον αυτου. ησαν δε οι υιοι ιακωβ δωδεκα.
35.23   υιοι λειας· πρωτοτοκος ιακωβ ρουβην, συμεων, λευι, ιουδας, ισσαχαρ, ζαβουλων.
35.24   υιοι δε ραχηλ· ιωσηφ και βενιαμιν.
35.25   υιοι δε βαλλας παιδισκης ραχηλ· δαν και νεφθαλι.
35.26   υιοι δε ζελφας παιδισκης λειας· γαδ και ασηρ. ουτοι υιοι ιακωβ, οι εγενοντο αυτω εν μεσοποταμια της συριας
35.27   ηλθεν δε ιακωβ προς ισαακ τον πατερα αυτου εις μαμβρη εις πολιν του πεδιου [αυτη εστιν χεβρων] εν γη χανααν, ου παρωκησεν αβρααμ και ισαακ.
35.28   εγενοντο δε αι ημεραι ισαακ, ας εζησεν, ετη εκατον ογδοηκοντα·
35.29   και εκλιπων απεθανεν και προσετεθη προς το γενος αυτου πρεσβυτερος και πληρης ημερων, και εθαψαν αυτον ησαυ και ιακωβ οι υιοι αυτου.
36.1    αυται δε αι γενεσεις ησαυ [αυτος εστιν εδωμ]·
36.2    ησαυ δε ελαβεν γυναικας εαυτω απο των θυγατερων των χαναναιων, την αδα θυγατερα αιλων του χετταιου και την ελιβεμα θυγατερα ανα του υιου σεβεγων του ευαιου
36.3    και την βασεμμαθ θυγατερα ισμαηλ αδελφην ναβαιωθ.
36.4    ετεκεν δε αδα τω ησαυ τον ελιφας, και βασεμμαθ ετεκεν τον ραγουηλ,
36.5    και ελιβεμα ετεκεν τον ιεους και τον ιεγλομ και τον κορε· ουτοι υιοι ησαυ, οι εγενοντο αυτω εν γη χανααν.
36.6    ελαβεν δε ησαυ τας γυναικας αυτου και τους υιους και τας θυγατερας και παντα τα σωματα του οικου αυτου και παντα τα υπαρχοντα και παντα τα κτηνη και παντα, οσα εκτησατο και οσα περιεποιησατο εν γη χανααν, και επορευθη εκ γης χανααν απο προσωπου ιακωβ του αδελφου αυτου·
36.7    ην γαρ αυτων τα υπαρχοντα πολλα του οικειν αμα, και ουκ εδυνατο η γη της παροικησεως αυτων φερειν αυτους απο του πληθους των υπαρχοντων αυτων.
36.8    ωκησεν δε ησαυ εν τω ορει σηιρ [ησαυ αυτος εστιν εδωμ].
36.9    αυται δε αι γενεσεις ησαυ πατρος εδωμ εν τω ορει σηιρ,
36.10   και ταυτα τα ονοματα των υιων ησαυ· ελιφας υιος αδας γυναικος ησαυ και ραγουηλ υιος βασεμμαθ γυναικος ησαυ.
36.11   εγενοντο δε υιοι ελιφας· θαιμαν, ωμαρ, σωφαρ, γοθομ και κενεζ·
36.12   θαμνα δε ην παλλακη ελιφας του υιου ησαυ και ετεκεν τω ελιφας τον αμαληκ· ουτοι υιοι αδας γυναικος ησαυ.
36.13   ουτοι δε υιοι ραγουηλ· ναχοθ, ζαρε, σομε και μοζε· ουτοι ησαν υιοι βασεμμαθ γυναικος ησαυ.
36.14   ουτοι δε ησαν υιοι ελιβεμας θυγατρος ανα του υιου σεβεγων, γυναικος ησαυ· ετεκεν δε τω ησαυ τον ιεους και τον ιεγλομ και τον κορε.
36.15   ουτοι ηγεμονες υιοι ησαυ· υιοι ελιφας πρωτοτοκου ησαυ· ηγεμων θαιμαν, ηγεμων ωμαρ, ηγεμων σωφαρ, ηγεμων κενεζ,
36.16   ηγεμων κορε, ηγεμων γοθομ, ηγεμων αμαληκ· ουτοι ηγεμονες ελιφας εν γη ιδουμαια· ουτοι υιοι αδας.
36.17   και ουτοι υιοι ραγουηλ υιου ησαυ· ηγεμων ναχοθ, ηγεμων ζαρε, ηγεμων σομε, ηγεμων μοζε· ουτοι ηγεμονες ραγουηλ εν γη εδωμ· ουτοι υιοι βασεμμαθ γυναικος ησαυ.
36.18   ουτοι δε υιοι ελιβεμας γυναικος ησαυ· ηγεμων ιεους, ηγεμων ιεγλομ, ηγεμων κορε· ουτοι ηγεμονες ελιβεμας.
36.19   ουτοι υιοι ησαυ, και ουτοι ηγεμονες αυτων. ουτοι εισιν υιοι εδωμ.
36.20   ουτοι δε υιοι σηιρ του χορραιου του κατοικουντος την γην· λωταν, σωβαλ, σεβεγων, ανα
36.21   και δησων και ασαρ και ρισων· ουτοι ηγεμονες του χορραιου του υιου σηιρ εν τη γη εδωμ.
36.22   εγενοντο δε υιοι λωταν· χορρι και αιμαν· αδελφη δε λωταν θαμνα.
36.23   ουτοι δε υιοι σωβαλ· γωλων και μαναχαθ και γαιβηλ, σωφ και ωμαν.
36.24   και ουτοι υιοι σεβεγων· αιε και ωναν· ουτος εστιν ο ωνας, ος ευρεν τον ιαμιν εν τη ερημω, οτε ενεμεν τα υποζυγια σεβεγων του πατρος αυτου.
36.25   ουτοι δε υιοι ανα· δησων· και ελιβεμα θυγατηρ ανα.
36.26   ουτοι δε υιοι δησων· αμαδα και ασβαν και ιεθραν και χαρραν.
36.27   ουτοι δε υιοι ασαρ· βαλααν και ζουκαμ και ιωυκαμ και ουκαν.
36.28   ουτοι δε υιοι ρισων· ως και αραμ.
36.29   ουτοι ηγεμονες χορρι· ηγεμων λωταν, ηγεμων σωβαλ, ηγεμων σεβεγων, ηγεμων ανα,
36.30   ηγεμων δησων, ηγεμων ασαρ, ηγεμων ρισων. ουτοι ηγεμονες χορρι εν ταις ηγεμονιαις αυτων εν γη εδωμ.
36.31   και ουτοι οι βασιλεις οι βασιλευσαντες εν εδωμ προ του βασιλευσαι βασιλεα εν ισραηλ.
36.32   και εβασιλευσεν εν εδωμ βαλακ υιος του βεωρ, και ονομα τη πολει αυτου δενναβα.
36.33   απεθανεν δε βαλακ, και εβασιλευσεν αντ᾽ αυτου ιωβαβ υιος ζαρα εκ βοσορρας.
36.34   απεθανεν δε ιωβαβ, και εβασιλευσεν αντ᾽ αυτου ασομ εκ της γης θαιμανων.
36.35   απεθανεν δε ασομ, και εβασιλευσεν αντ᾽ αυτου αδαδ υιος βαραδ ο εκκοψας μαδιαμ εν τω πεδιω μωαβ, και ονομα τη πολει αυτου γεθθαιμ.
36.36   απεθανεν δε αδαδ, και εβασιλευσεν αντ᾽ αυτου σαμαλα εκ μασεκκας.
36.37   απεθανεν δε σαμαλα, και εβασιλευσεν αντ᾽ αυτου σαουλ εκ ροωβωθ της παρα ποταμον.
36.38   απεθανεν δε σαουλ, και εβασιλευσεν αντ᾽ αυτου βαλαεννων υιος αχοβωρ.
36.39   απεθανεν δε βαλαεννων υιος αχοβωρ, και εβασιλευσεν αντ᾽ αυτου αραδ υιος βαραδ, και ονομα τη πολει αυτου φογωρ, ονομα δε τη γυναικι αυτου μαιτεβεηλ θυγατηρ ματραιθ υιου μαιζοοβ.
36.40   ταυτα τα ονοματα των ηγεμονων ησαυ εν ταις φυλαις αυτων κατα τοπον αυτων, εν ταις χωραις αυτων και εν τοις εθνεσιν αυτων· ηγεμων θαμνα, ηγεμων γωλα, ηγεμων ιεθερ,
36.41   ηγεμων ελιβεμας, ηγεμων ηλας, ηγεμων φινων,
36.42   ηγεμων κενεζ, ηγεμων θαιμαν, ηγεμων μαζαρ,
36.43   ηγεμων μεγεδιηλ, ηγεμων ζαφωιμ. ουτοι ηγεμονες εδωμ εν ταις κατωκοδομημεναις εν τη γη της κτησεως αυτων. ουτος ησαυ πατηρ εδωμ.
37.1    κατωκει δε ιακωβ εν τη γη, ου παρωκησεν ο πατηρ αυτου, εν γη χανααν.
37.2    αυται δε αι γενεσεις ιακωβ· ιωσηφ δεκα επτα ετων ην ποιμαινων μετα των αδελφων αυτου τα προβατα ων νεος, μετα των υιων βαλλας και μετα των υιων ζελφας των γυναικων του πατρος αυτου· κατηνεγκεν δε ιωσηφ ψογον πονηρον προς ισραηλ τον πατερα αυτων.
37.3    ιακωβ δε ηγαπα τον ιωσηφ παρα παντας τους υιους αυτου, οτι υιος γηρους ην αυτω· εποιησεν δε αυτω χιτωνα ποικιλον.
37.4    ιδοντες δε οι αδελφοι αυτου οτι αυτον ο πατηρ φιλει εκ παντων των υιων αυτου, εμισησαν αυτον και ουκ εδυναντο λαλειν αυτω ουδεν ειρηνικον.
37.5    ενυπνιασθεις δε ιωσηφ ενυπνιον απηγγειλεν αυτο τοις αδελφοις αυτου
37.6    και ειπεν αυτοις ακουσατε του ενυπνιου τουτου, ου ενυπνιασθην·
37.7    ωμην ημας δεσμευειν δραγματα εν μεσω τω πεδιω, και ανεστη το εμον δραγμα και ωρθωθη, περιστραφεντα δε τα δραγματα υμων προσεκυνησαν το εμον δραγμα.
37.8    ειπαν δε αυτω οι αδελφοι μη βασιλευων βασιλευσεις εφ᾽ ημας η κυριευων κυριευσεις ημων; και προσεθεντο ετι μισειν αυτον ενεκεν των ενυπνιων αυτου και ενεκεν των ρηματων αυτου.
37.9    ειδεν δε ενυπνιον ετερον και διηγησατο αυτο τω πατρι αυτου και τοις αδελφοις αυτου και ειπεν ιδου ενυπνιασαμην ενυπνιον ετερον, ωσπερ ο ηλιος και η σεληνη και ενδεκα αστερες προσεκυνουν με.
37.10   και επετιμησεν αυτω ο πατηρ αυτου και ειπεν αυτω τι το ενυπνιον τουτο, ο ενυπνιασθης; αρα γε ελθοντες ελευσομεθα εγω τε και η μητηρ σου και οι αδελφοι σου προσκυνησαι σοι επι την γην;
37.11   εζηλωσαν δε αυτον οι αδελφοι αυτου, ο δε πατηρ αυτου διετηρησεν το ρημα.
37.12   επορευθησαν δε οι αδελφοι αυτου βοσκειν τα προβατα του πατρος αυτων εις συχεμ.
37.13   και ειπεν ισραηλ προς ιωσηφ ουχ οι αδελφοι σου ποιμαινουσιν εν συχεμ; δευρο αποστειλω σε προς αυτους. ειπεν δε αυτω ιδου εγω.
37.14   ειπεν δε αυτω ισραηλ πορευθεις ιδε ει υγιαινουσιν οι αδελφοι σου και τα προβατα, και αναγγειλον μοι. και απεστειλεν αυτον εκ της κοιλαδος της χεβρων, και ηλθεν εις συχεμ.
37.15   και ευρεν αυτον ανθρωπος πλανωμενον εν τω πεδιω· ηρωτησεν δε αυτον ο ανθρωπος λεγων τι ζητεις;
37.16   ο δε ειπεν τους αδελφους μου ζητω· αναγγειλον μοι, που βοσκουσιν.
37.17   ειπεν δε αυτω ο ανθρωπος απηρκασιν εντευθεν· ηκουσα γαρ αυτων λεγοντων πορευθωμεν εις δωθαιμ. και επορευθη ιωσηφ κατοπισθεν των αδελφων αυτου και ευρεν αυτους εν δωθαιμ.
37.18   προειδον δε αυτον μακροθεν προ του εγγισαι αυτον προς αυτους και επονηρευοντο του αποκτειναι αυτον.
37.19   ειπαν δε εκαστος προς τον αδελφον αυτου ιδου ο ενυπνιαστης εκεινος ερχεται·
37.20   νυν ουν δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ριψωμεν αυτον εις ενα των λακκων και ερουμεν θηριον πονηρον κατεφαγεν αυτον· και οψομεθα, τι εσται τα ενυπνια αυτου.
37.21   ακουσας δε ρουβην εξειλατο αυτον εκ των χειρων αυτων και ειπεν ου παταξομεν αυτον εις ψυχην.
37.22   ειπεν δε αυτοις ρουβην μη εκχεητε αιμα· εμβαλετε αυτον εις τον λακκον τουτον τον εν τη ερημω, χειρα δε μη επενεγκητε αυτω· οπως εξεληται αυτον εκ των χειρων αυτων και αποδω αυτον τω πατρι αυτου.
37.23   εγενετο δε ηνικα ηλθεν ιωσηφ προς τους αδελφους αυτου, εξεδυσαν τον ιωσηφ τον χιτωνα τον ποικιλον τον περι αυτον
37.24   και λαβοντες αυτον ερριψαν εις τον λακκον· ο δε λακκος κενος, υδωρ ουκ ειχεν.
37.25   εκαθισαν δε φαγειν αρτον και αναβλεψαντες τοις οφθαλμοις ειδον, και ιδου οδοιποροι ισμαηλιται ηρχοντο εκ γαλααδ, και αι καμηλοι αυτων εγεμον θυμιαματων και ρητινης και στακτης· επορευοντο δε καταγαγειν εις αιγυπτον.
37.26   ειπεν δε ιουδας προς τους αδελφους αυτου τι χρησιμον, εαν αποκτεινωμεν τον αδελφον ημων και κρυψωμεν το αιμα αυτου;
37.27   δευτε αποδωμεθα αυτον τοις ισμαηλιταις τουτοις, αι δε χειρες ημων μη εστωσαν επ᾽ αυτον, οτι αδελφος ημων και σαρξ ημων εστιν. ηκουσαν δε οι αδελφοι αυτου.
37.28   και παρεπορευοντο οι ανθρωποι οι μαδιηναιοι οι εμποροι, και εξειλκυσαν και ανεβιβασαν τον ιωσηφ εκ του λακκου και απεδοντο τον ιωσηφ τοις ισμαηλιταις εικοσι χρυσων, και κατηγαγον τον ιωσηφ εις αιγυπτον.
37.29   ανεστρεψεν δε ρουβην επι τον λακκον και ουχ ορα τον ιωσηφ εν τω λακκω και διερρηξεν τα ιματια αυτου.
37.30   και ανεστρεψεν προς τους αδελφους αυτου και ειπεν το παιδαριον ουκ εστιν· εγω δε που πορευομαι ετι;
37.31   λαβοντες δε τον χιτωνα του ιωσηφ εσφαξαν εριφον αιγων και εμολυναν τον χιτωνα τω αιματι.
37.32   και απεστειλαν τον χιτωνα τον ποικιλον και εισηνεγκαν τω πατρι αυτων και ειπαν τουτον ευρομεν· επιγνωθι ει χιτων του υιου σου εστιν η ου.
37.33   και επεγνω αυτον και ειπεν χιτων του υιου μου εστιν· θηριον πονηρον κατεφαγεν αυτον, θηριον ηρπασεν τον ιωσηφ.
37.34   διερρηξεν δε ιακωβ τα ιματια αυτου και επεθετο σακκον επι την οσφυν αυτου και επενθει τον υιον αυτου ημερας πολλας.
37.35   συνηχθησαν δε παντες οι υιοι αυτου και αι θυγατερες και ηλθον παρακαλεσαι αυτον, και ουκ ηθελεν παρακαλεισθαι λεγων οτι καταβησομαι προς τον υιον μου πενθων εις αδου. και εκλαυσεν αυτον ο πατηρ αυτου.
37.36   οι δε μαδιηναιοι απεδοντο τον ιωσηφ εις αιγυπτον τω πετεφρη τω σπαδοντι φαραω, αρχιμαγειρω.
38.1    εγενετο δε εν τω καιρω εκεινω κατεβη ιουδας απο των αδελφων αυτου και αφικετο εως προς ανθρωπον τινα οδολλαμιτην, ω ονομα ιρας.
38.2    και ειδεν εκει ιουδας θυγατερα ανθρωπου χαναναιου, η ονομα σαυα, και ελαβεν αυτην και εισηλθεν προς αυτην.
38.3    και συλλαβουσα ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ηρ.
38.4    και συλλαβουσα ετι ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου αυναν.
38.5    και προσθεισα ετι ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου σηλωμ. αυτη δε ην εν χασβι, ηνικα ετεκεν αυτους.
38.6    και ελαβεν ιουδας γυναικα ηρ τω πρωτοτοκω αυτου, η ονομα θαμαρ.
38.7    εγενετο δε ηρ πρωτοτοκος ιουδα πονηρος εναντιον *κυριου, και απεκτεινεν αυτον ο *θεος.
38.8    ειπεν δε ιουδας τω αυναν εισελθε προς την γυναικα του αδελφου σου και γαμβρευσαι αυτην και αναστησον σπερμα τω αδελφω σου.
38.9    γνους δε αυναν οτι ουκ αυτω εσται το σπερμα, εγινετο οταν εισηρχετο προς την γυναικα του αδελφου αυτου, εξεχεεν επι την γην του μη δουναι σπερμα τω αδελφω αυτου.
38.10   πονηρον δε εφανη εναντιον του *θεου οτι εποιησεν τουτο, και εθανατωσεν και τουτον.
38.11   ειπεν δε ιουδας θαμαρ τη νυμφη αυτου καθου χηρα εν τω οικω του πατρος σου, εως μεγας γενηται σηλωμ ο υιος μου· ειπεν γαρ μηποτε αποθανη και ουτος ωσπερ οι αδελφοι αυτου. απελθουσα δε θαμαρ εκαθητο εν τω οικω του πατρος αυτης.
38.12   επληθυνθησαν δε αι ημεραι και απεθανεν σαυα η γυνη ιουδα· και παρακληθεις ιουδας ανεβη επι τους κειροντας τα προβατα αυτου, αυτος και ιρας ο ποιμην αυτου ο οδολλαμιτης, εις θαμνα.
38.13   και απηγγελη θαμαρ τη νυμφη αυτου λεγοντες ιδου ο πενθερος σου αναβαινει εις θαμνα κειραι τα προβατα αυτου.
38.14   και περιελομενη τα ιματια της χηρευσεως αφ᾽ εαυτης περιεβαλετο θεριστρον και εκαλλωπισατο και εκαθισεν προς ταις πυλαις αιναν, η εστιν εν παροδω θαμνα· ειδεν γαρ οτι μεγας γεγονεν σηλωμ, αυτος δε ουκ εδωκεν αυτην αυτω γυναικα.
38.15   και ιδων αυτην ιουδας εδοξεν αυτην πορνην ειναι· κατεκαλυψατο γαρ το προσωπον αυτης, και ουκ επεγνω αυτην.
38.16   εξεκλινεν δε προς αυτην την οδον και ειπεν αυτη εασον με εισελθειν προς σε· ου γαρ εγνω οτι η νυμφη αυτου εστιν. η δε ειπεν τι μοι δωσεις, εαν εισελθης προς με;
38.17   ο δε ειπεν εγω σοι αποστελω εριφον αιγων εκ των προβατων. η δε ειπεν εαν δως αρραβωνα εως του αποστειλαι σε.
38.18   ο δε ειπεν τινα τον αρραβωνα σοι δωσω; η δε ειπεν τον δακτυλιον σου και τον ορμισκον και την ραβδον την εν τη χειρι σου. και εδωκεν αυτη και εισηλθεν προς αυτην, και εν γαστρι ελαβεν εξ αυτου.
38.19   και αναστασα απηλθεν και περιειλατο το θεριστρον αφ᾽ εαυτης και ενεδυσατο τα ιματια της χηρευσεως αυτης.
38.20   απεστειλεν δε ιουδας τον εριφον εξ αιγων εν χειρι του ποιμενος αυτου του οδολλαμιτου κομισασθαι τον αρραβωνα παρα της γυναικος, και ουχ ευρεν αυτην.
38.21   επηρωτησεν δε τους ανδρας τους εκ του τοπου που εστιν η πορνη η γενομενη εν αιναν επι της οδου; και ειπαν ουκ ην ενταυθα πορνη.
38.22   και απεστραφη προς ιουδαν και ειπεν ουχ ευρον, και οι ανθρωποι οι εκ του τοπου λεγουσιν μη ειναι ωδε πορνην.
38.23   ειπεν δε ιουδας εχετω αυτα, αλλα μηποτε καταγελασθωμεν· εγω μεν απεσταλκα τον εριφον τουτον, συ δε ουχ ευρηκας.
38.24   εγενετο δε μετα τριμηνον απηγγελη τω ιουδα λεγοντες εκπεπορνευκεν θαμαρ η νυμφη σου και ιδου εν γαστρι εχει εκ πορνειας. ειπεν δε ιουδας εξαγαγετε αυτην, και κατακαυθητω.
38.25   αυτη δε αγομενη απεστειλεν προς τον πενθερον αυτης λεγουσα εκ του ανθρωπου, τινος ταυτα εστιν, εγω εν γαστρι εχω. και ειπεν επιγνωθι, τινος ο δακτυλιος και ο ορμισκος και η ραβδος αυτη.
38.26   επεγνω δε ιουδας και ειπεν δεδικαιωται θαμαρ η εγω, ου εινεκεν ουκ εδωκα αυτην σηλωμ τω υιω μου. και ου προσεθετο ετι του γνωναι αυτην.
38.27   εγενετο δε ηνικα ετικτεν, και τηδε ην διδυμα εν τη γαστρι αυτης.
38.28   εγενετο δε εν τω τικτειν αυτην ο εις προεξηνεγκεν την χειρα· λαβουσα δε η μαια εδησεν επι την χειρα αυτου κοκκινον λεγουσα ουτος εξελευσεται προτερος.
38.29   ως δε επισυνηγαγεν την χειρα, και ευθυς εξηλθεν ο αδελφος αυτου. η δε ειπεν τι διεκοπη δια σε φραγμος; και εκαλεσεν το ονομα αυτου φαρες.
38.30   και μετα τουτο εξηλθεν ο αδελφος αυτου, εφ᾽ ω ην επι τη χειρι αυτου το κοκκινον· και εκαλεσεν το ονομα αυτου ζαρα.
39.1    ιωσηφ δε κατηχθη εις αιγυπτον, και εκτησατο αυτον πετεφρης ο ευνουχος φαραω, αρχιμαγειρος, ανηρ αιγυπτιος, εκ χειρος ισμαηλιτων, οι κατηγαγον αυτον εκει.
39.2    και ην *κυριος μετα ιωσηφ, και ην ανηρ επιτυγχανων και εγενετο εν τω οικω παρα τω κυριω τω αιγυπτιω.
39.3    ηδει δε ο κυριος αυτου οτι *κυριος μετ᾽ αυτου και οσα αν ποιη, *κυριος ευοδοι εν ταις χερσιν αυτου.
39.4    και ευρεν ιωσηφ χαριν εναντιον του κυριου αυτου, ευηρεστει δε αυτω, και κατεστησεν αυτον επι του οικου αυτου και παντα, οσα ην αυτω, εδωκεν δια χειρος ιωσηφ.
39.5    εγενετο δε μετα το κατασταθηναι αυτον επι του οικου αυτου και επι παντα, οσα ην αυτω, και ηυλογησεν *κυριος τον οικον του αιγυπτιου δια ιωσηφ, και εγενηθη ευλογια *κυριου εν πασιν τοις υπαρχουσιν αυτω εν τω οικω και εν τω αγρω.
39.6    και επετρεψεν παντα, οσα ην αυτω, εις χειρας ιωσηφ και ουκ ηδει των καθ᾽ εαυτον ουδεν πλην του αρτου, ου ησθιεν αυτος. και ην ιωσηφ καλος τω ειδει και ωραιος τη οψει σφοδρα.
39.7    και εγενετο μετα τα ρηματα ταυτα και επεβαλεν η γυνη του κυριου αυτου τους οφθαλμους αυτης επι ιωσηφ και ειπεν κοιμηθητι μετ᾽ εμου.
39.8    ο δε ουκ ηθελεν, ειπεν δε τη γυναικι του κυριου αυτου ει ο κυριος μου ου γινωσκει δι᾽ εμε ουδεν εν τω οικω αυτου και παντα, οσα εστιν αυτω, εδωκεν εις τας χειρας μου
39.9    και ουχ υπερεχει εν τη οικια ταυτη ουθεν εμου ουδε υπεξηρηται απ᾽ εμου ουδεν πλην σου δια το σε γυναικα αυτου ειναι, και πως ποιησω το ρημα το πονηρον τουτο και αμαρτησομαι εναντιον του θεου;
39.10   ηνικα δε ελαλει τω ιωσηφ ημεραν εξ ημερας, και ουχ υπηκουσεν αυτη καθευδειν μετ᾽ αυτης του συγγενεσθαι αυτη.
39.11   εγενετο δε τοιαυτη τις ημερα, εισηλθεν ιωσηφ εις την οικιαν ποιειν τα εργα αυτου, και ουθεις ην των εν τη οικια εσω,
39.12   και επεσπασατο αυτον των ιματιων λεγουσα κοιμηθητι μετ᾽ εμου. και καταλιπων τα ιματια αυτου εν ταις χερσιν αυτης εφυγεν και εξηλθεν εξω.
39.13   και εγενετο ως ειδεν οτι κατελιπεν τα ιματια αυτου εν ταις χερσιν αυτης και εφυγεν και εξηλθεν εξω,
39.14   και εκαλεσεν τους οντας εν τη οικια και ειπεν αυτοις λεγουσα ιδετε, εισηγαγεν ημιν παιδα εβραιον εμπαιζειν ημιν· εισηλθεν προς με λεγων κοιμηθητι μετ᾽ εμου, και εβοησα φωνη μεγαλη·
39.15   εν δε τω ακουσαι αυτον οτι υψωσα την φωνην μου και εβοησα, καταλιπων τα ιματια αυτου παρ᾽ εμοι εφυγεν και εξηλθεν εξω.
39.16   και καταλιμπανει τα ιματια παρ᾽ εαυτη, εως ηλθεν ο κυριος εις τον οικον αυτου.
39.17   και ελαλησεν αυτω κατα τα ρηματα ταυτα λεγουσα εισηλθεν προς με ο παις ο εβραιος, ον εισηγαγες προς ημας, εμπαιξαι μοι και ειπεν μοι κοιμηθησομαι μετα σου·
39.18   ως δε ηκουσεν οτι υψωσα την φωνην μου και εβοησα, κατελιπεν τα ιματια αυτου παρ᾽ εμοι και εφυγεν και εξηλθεν εξω.
39.19   εγενετο δε ως ηκουσεν ο κυριος αυτου τα ρηματα της γυναικος αυτου, οσα ελαλησεν προς αυτον λεγουσα ουτως εποιησεν μοι ο παις σου, και εθυμωθη οργη.
39.20   και λαβων ο κυριος ιωσηφ ενεβαλεν αυτον εις το οχυρωμα, εις τον τοπον, εν ω οι δεσμωται του βασιλεως κατεχονται εκει εν τω οχυρωματι.
39.21   και ην *κυριος μετα ιωσηφ και κατεχεεν αυτου ελεος και εδωκεν αυτω χαριν εναντιον του αρχιδεσμοφυλακος,
39.22   και εδωκεν ο αρχιδεσμοφυλαξ το δεσμωτηριον δια χειρος ιωσηφ και παντας τους απηγμενους, οσοι εν τω δεσμωτηριω, και παντα, οσα ποιουσιν εκει.
39.23   ουκ ην ο αρχιδεσμοφυλαξ του δεσμωτηριου γινωσκων δι᾽ αυτον ουθεν· παντα γαρ ην δια χειρος ιωσηφ δια το τον *κυριον μετ᾽ αυτου ειναι, και οσα αυτος εποιει, *κυριος ευωδου εν ταις χερσιν αυτου.
40.1    εγενετο δε μετα τα ρηματα ταυτα ημαρτεν ο αρχιοινοχοος του βασιλεως αιγυπτου και ο αρχισιτοποιος τω κυριω αυτων βασιλει αιγυπτου.
40.2    και ωργισθη φαραω επι τοις δυσιν ευνουχοις αυτου, επι τω αρχιοινοχοω και επι τω αρχισιτοποιω,
40.3    και εθετο αυτους εν φυλακη παρα τω δεσμοφυλακι εις το δεσμωτηριον, εις τον τοπον, ου ιωσηφ απηκτο εκει.
40.4    και συνεστησεν ο αρχιδεσμωτης τω ιωσηφ αυτους, και παρεστη αυτοις· ησαν δε ημερας εν τη φυλακη.
40.5    και ειδον αμφοτεροι ενυπνιον, εκατερος ενυπνιον, εν μια νυκτι ορασις του ενυπνιου αυτου, ο αρχιοινοχοος και ο αρχισιτοποιος, οι ησαν τω βασιλει αιγυπτου, οι οντες εν τω δεσμωτηριω.
40.6    εισηλθεν δε προς αυτους ιωσηφ το πρωι και ειδεν αυτους, και ησαν τεταραγμενοι.
40.7    και ηρωτα τους ευνουχους φαραω, οι ησαν μετ᾽ αυτου εν τη φυλακη παρα τω κυριω αυτου, λεγων τι οτι τα προσωπα υμων σκυθρωπα σημερον;
40.8    οι δε ειπαν αυτω ενυπνιον ειδομεν, και ο συγκρινων ουκ εστιν αυτο. ειπεν δε αυτοις ιωσηφ ουχι δια του θεου η διασαφησις αυτων εστιν; διηγησασθε ουν μοι.
40.9    και διηγησατο ο αρχιοινοχοος το ενυπνιον αυτου τω ιωσηφ και ειπεν εν τω υπνω μου ην αμπελος εναντιον μου·
40.10   εν δε τη αμπελω τρεις πυθμενες, και αυτη θαλλουσα ανενηνοχυια βλαστους· πεπειροι οι βοτρυες σταφυλης.
40.11   και το ποτηριον φαραω εν τη χειρι μου· και ελαβον την σταφυλην και εξεθλιψα αυτην εις το ποτηριον και εδωκα το ποτηριον εις τας χειρας φαραω.
40.12   και ειπεν αυτω ιωσηφ τουτο η συγκρισις αυτου· οι τρεις πυθμενες τρεις ημεραι εισιν·
40.13   ετι τρεις ημεραι και μνησθησεται φαραω της αρχης σου και αποκαταστησει σε επι την αρχιοινοχοιαν σου, και δωσεις το ποτηριον φαραω εις την χειρα αυτου κατα την αρχην σου την προτεραν, ως ησθα οινοχοων.
40.14   αλλα μνησθητι μου δια σεαυτου, οταν ευ σοι γενηται, και ποιησεις εν εμοι ελεος και μνησθηση περι εμου φαραω και εξαξεις με εκ του οχυρωματος τουτου·
40.15   οτι κλοπη εκλαπην εκ γης εβραιων και ωδε ουκ εποιησα ουδεν, αλλ᾽ ενεβαλον με εις τον λακκον τουτον.
40.16   και ειδεν ο αρχισιτοποιος οτι ορθως συνεκρινεν, και ειπεν τω ιωσηφ καγω ειδον ενυπνιον και ωμην τρια κανα χονδριτων αιρειν επι της κεφαλης μου·
40.17   εν δε τω κανω τω επανω απο παντων των γενων, ων ο βασιλευς φαραω εσθιει, εργον σιτοποιου, και τα πετεινα του ουρανου κατησθιεν αυτα απο του κανου του επανω της κεφαλης μου.
40.18   αποκριθεις δε ιωσηφ ειπεν αυτω αυτη η συγκρισις αυτου· τα τρια κανα τρεις ημεραι εισιν·
40.19   ετι τριων ημερων αφελει φαραω την κεφαλην σου απο σου και κρεμασει σε επι ξυλου, και φαγεται τα ορνεα του ουρανου τας σαρκας σου απο σου.
40.20   εγενετο δε εν τη ημερα τη τριτη ημερα γενεσεως ην φαραω, και εποιει ποτον πασι τοις παισιν αυτου. και εμνησθη της αρχης του αρχιοινοχοου και της αρχης του αρχισιτοποιου εν μεσω των παιδων αυτου
40.21   και απεκατεστησεν τον αρχιοινοχοον επι την αρχην αυτου, και εδωκεν το ποτηριον εις την χειρα φαραω,
40.22   τον δε αρχισιτοποιον εκρεμασεν, καθα συνεκρινεν αυτοις ιωσηφ.
40.23   ουκ εμνησθη δε ο αρχιοινοχοος του ιωσηφ, αλλα επελαθετο αυτου.
41.1    εγενετο δε μετα δυο ετη ημερων φαραω ειδεν ενυπνιον. ωετο εσταναι επι του ποταμου,
41.2    και ιδου ωσπερ εκ του ποταμου ανεβαινον επτα βοες καλαι τω ειδει και εκλεκται ταις σαρξιν και εβοσκοντο εν τω αχει·
41.3    αλλαι δε επτα βοες ανεβαινον μετα ταυτας εκ του ποταμου αισχραι τω ειδει και λεπται ταις σαρξιν και ενεμοντο παρα τας βοας παρα το χειλος του ποταμου·
41.4    και κατεφαγον αι επτα βοες αι αισχραι και λεπται ταις σαρξιν τας επτα βοας τας καλας τω ειδει και τας εκλεκτας. ηγερθη δε φαραω.
41.5    και ενυπνιασθη το δευτερον, και ιδου επτα σταχυες ανεβαινον εν πυθμενι ενι εκλεκτοι και καλοι·
41.6    αλλοι δε επτα σταχυες λεπτοι και ανεμοφθοροι ανεφυοντο μετ᾽ αυτους·
41.7    και κατεπιον οι επτα σταχυες οι λεπτοι και ανεμοφθοροι τους επτα σταχυας τους εκλεκτους και τους πληρεις. ηγερθη δε φαραω, και ην ενυπνιον.
41.8    εγενετο δε πρωι και εταραχθη η ψυχη αυτου, και αποστειλας εκαλεσεν παντας τους εξηγητας αιγυπτου και παντας τους σοφους αυτης, και διηγησατο αυτοις φαραω το ενυπνιον, και ουκ ην ο απαγγελλων αυτο τω φαραω.
41.9    και ελαλησεν ο αρχιοινοχοος προς φαραω λεγων την αμαρτιαν μου αναμιμνησκω σημερον·
41.10   φαραω ωργισθη τοις παισιν αυτου και εθετο ημας εν φυλακη εν τω οικω του αρχιμαγειρου, εμε τε και τον αρχισιτοποιον.
41.11   και ειδομεν ενυπνιον εν νυκτι μια, εγω τε και αυτος, εκαστος κατα το αυτου ενυπνιον ειδομεν.
41.12   ην δε εκει μεθ᾽ ημων νεανισκος παις εβραιος του αρχιμαγειρου, και διηγησαμεθα αυτω, και συνεκρινεν ημιν.
41.13   εγενηθη δε καθως συνεκρινεν ημιν, ουτως και συνεβη, εμε τε αποκατασταθηναι επι την αρχην μου, εκεινον δε κρεμασθηναι.
41.14   αποστειλας δε φαραω εκαλεσεν τον ιωσηφ, και εξηγαγον αυτον εκ του οχυρωματος και εξυρησαν αυτον και ηλλαξαν την στολην αυτου, και ηλθεν προς φαραω.
41.15   ειπεν δε φαραω τω ιωσηφ ενυπνιον εωρακα, και ο συγκρινων ουκ εστιν αυτο· εγω δε ακηκοα περι σου λεγοντων ακουσαντα σε ενυπνια συγκριναι αυτα.
41.16   αποκριθεις δε ιωσηφ τω φαραω ειπεν ανευ του θεου ουκ αποκριθησεται το σωτηριον φαραω.
41.17   ελαλησεν δε φαραω τω ιωσηφ λεγων εν τω υπνω μου ωμην εσταναι παρα το χειλος του ποταμου,
41.18   και ωσπερ εκ του ποταμου ανεβαινον επτα βοες καλαι τω ειδει και εκλεκται ταις σαρξιν και ενεμοντο εν τω αχει·
41.19   και ιδου επτα βοες ετεραι ανεβαινον οπισω αυτων εκ του ποταμου πονηραι και αισχραι τω ειδει και λεπται ταις σαρξιν, οιας ουκ ειδον τοιαυτας εν ολη γη αιγυπτω αισχροτερας·
41.20   και κατεφαγον αι επτα βοες αι αισχραι και λεπται τας επτα βοας τας πρωτας τας καλας και εκλεκτας,
41.21   και εισηλθον εις τας κοιλιας αυτων και ου διαδηλοι εγενοντο οτι εισηλθον εις τας κοιλιας αυτων, και αι οψεις αυτων αισχραι καθα και την αρχην. εξεγερθεις δε εκοιμηθην
41.22   και ειδον παλιν εν τω υπνω μου, και ωσπερ επτα σταχυες ανεβαινον εν πυθμενι ενι πληρεις και καλοι·
41.23   αλλοι δε επτα σταχυες λεπτοι και ανεμοφθοροι ανεφυοντο εχομενοι αυτων·
41.24   και κατεπιον οι επτα σταχυες οι λεπτοι και ανεμοφθοροι τους επτα σταχυας τους καλους και τους πληρεις. ειπα ουν τοις εξηγηταις, και ουκ ην ο απαγγελλων μοι.
41.25   και ειπεν ιωσηφ τω φαραω το ενυπνιον φαραω εν εστιν· οσα ο θεος ποιει, εδειξεν τω φαραω.
41.26   αι επτα βοες αι καλαι επτα ετη εστιν, και οι επτα σταχυες οι καλοι επτα ετη εστιν· το ενυπνιον φαραω εν εστιν.
41.27   και αι επτα βοες αι λεπται αι αναβαινουσαι οπισω αυτων επτα ετη εστιν, και οι επτα σταχυες οι λεπτοι και ανεμοφθοροι εσονται επτα ετη λιμου.
41.28   το δε ρημα, ο ειρηκα φαραω οσα ο θεος ποιει, εδειξεν τω φαραω,
41.29   ιδου επτα ετη ερχεται ευθηνια πολλη εν παση γη αιγυπτω·
41.30   ηξει δε επτα ετη λιμου μετα ταυτα, και επιλησονται της πλησμονης εν ολη γη αιγυπτω, και αναλωσει ο λιμος την γην,
41.31   και ουκ επιγνωσθησεται η ευθηνια επι της γης απο του λιμου του εσομενου μετα ταυτα· ισχυρος γαρ εσται σφοδρα.
41.32   περι δε του δευτερωσαι το ενυπνιον φαραω δις, οτι αληθες εσται το ρημα το παρα του θεου, και ταχυνει ο θεος του ποιησαι αυτο.
41.33   νυν ουν σκεψαι ανθρωπον φρονιμον και συνετον και καταστησον αυτον επι γης αιγυπτου·
41.34   και ποιησατω φαραω και καταστησατω τοπαρχας επι της γης, και αποπεμπτωσατωσαν παντα τα γενηματα της γης αιγυπτου των επτα ετων της ευθηνιας
41.35   και συναγαγετωσαν παντα τα βρωματα των επτα ετων των ερχομενων των καλων τουτων, και συναχθητω ο σιτος υπο χειρα φαραω, βρωματα εν ταις πολεσιν φυλαχθητω·
41.36   και εσται τα βρωματα πεφυλαγμενα τη γη εις τα επτα ετη του λιμου, α εσονται εν γη αιγυπτω, και ουκ εκτριβησεται η γη εν τω λιμω.
41.37   ηρεσεν δε τα ρηματα εναντιον φαραω και εναντιον παντων των παιδων αυτου,
41.38   και ειπεν φαραω πασιν τοις παισιν αυτου μη ευρησομεν ανθρωπον τοιουτον, ος εχει πνευμα θεου εν αυτω;
41.39   ειπεν δε φαραω τω ιωσηφ επειδη εδειξεν ο θεος σοι παντα ταυτα, ουκ εστιν ανθρωπος φρονιμωτερος και συνετωτερος σου·
41.40   συ εση επι τω οικω μου, και επι τω στοματι σου υπακουσεται πας ο λαος μου· πλην τον θρονον υπερεξω σου εγω.
41.41   ειπεν δε φαραω τω ιωσηφ ιδου καθιστημι σε σημερον επι πασης γης αιγυπτου.
41.42   και περιελομενος φαραω τον δακτυλιον απο της χειρος αυτου περιεθηκεν αυτον επι την χειρα ιωσηφ και ενεδυσεν αυτον στολην βυσσινην και περιεθηκεν κλοιον χρυσουν περι τον τραχηλον αυτου·
41.43   και ανεβιβασεν αυτον επι το αρμα το δευτερον των αυτου, και εκηρυξεν εμπροσθεν αυτου κηρυξ· και κατεστησεν αυτον εφ᾽ ολης γης αιγυπτου.
41.44   ειπεν δε φαραω τω ιωσηφ εγω φαραω· ανευ σου ουκ εξαρει ουθεις την χειρα αυτου επι παση γη αιγυπτου.
41.45   και εκαλεσεν φαραω το ονομα ιωσηφ ψονθομφανηχ· και εδωκεν αυτω την ασεννεθ θυγατερα πετεφρη ιερεως ηλιου πολεως αυτω γυναικα.
41.46   ιωσηφ δε ην ετων τριακοντα, οτε εστη εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου. εξηλθεν δε ιωσηφ εκ προσωπου φαραω και διηλθεν πασαν γην αιγυπτου.
41.47   και εποιησεν η γη εν τοις επτα ετεσιν της ευθηνιας δραγματα·
41.48   και συνηγαγεν παντα τα βρωματα των επτα ετων, εν οις ην η ευθηνια εν γη αιγυπτου, και εθηκεν τα βρωματα εν ταις πολεσιν, βρωματα των πεδιων της πολεως των κυκλω αυτης εθηκεν εν αυτη.
41.49   και συνηγαγεν ιωσηφ σιτον ωσει την αμμον της θαλασσης πολυν σφοδρα, εως ουκ ηδυναντο αριθμησαι, ου γαρ ην αριθμος.
41.50   τω δε ιωσηφ εγενοντο υιοι δυο προ του ελθειν τα επτα ετη του λιμου, ους ετεκεν αυτω ασεννεθ θυγατηρ πετεφρη ιερεως ηλιου πολεως.
41.51   εκαλεσεν δε ιωσηφ το ονομα του πρωτοτοκου μανασση, οτι επιλαθεσθαι με εποιησεν ο θεος παντων των πονων μου και παντων των του πατρος μου.
41.52   το δε ονομα του δευτερου εκαλεσεν εφραιμ, οτι ηυξησεν με ο θεος εν γη ταπεινωσεως μου.
41.53   παρηλθον δε τα επτα ετη της ευθηνιας, α εγενοντο εν γη αιγυπτω,
41.54   και ηρξαντο τα επτα ετη του λιμου ερχεσθαι, καθα ειπεν ιωσηφ. και εγενετο λιμος εν παση τη γη, εν δε παση γη αιγυπτου ησαν αρτοι.
41.55   και επεινασεν πασα η γη αιγυπτου, εκεκραξεν δε ο λαος προς φαραω περι αρτων· ειπεν δε φαραω πασι τοις αιγυπτιοις πορευεσθε προς ιωσηφ, και ο εαν ειπη υμιν, ποιησατε.
41.56   και ο λιμος ην επι προσωπου πασης της γης· ανεωξεν δε ιωσηφ παντας τους σιτοβολωνας και επωλει πασι τοις αιγυπτιοις.
41.57   και πασαι αι χωραι ηλθον εις αιγυπτον αγοραζειν προς ιωσηφ· επεκρατησεν γαρ ο λιμος εν παση τη γη.
42.1    ιδων δε ιακωβ οτι εστιν πρασις εν αιγυπτω, ειπεν τοις υιοις αυτου ινα τι ραθυμειτε;
42.2    ιδου ακηκοα οτι εστιν σιτος εν αιγυπτω· καταβητε εκει και πριασθε ημιν μικρα βρωματα, ινα ζωμεν και μη αποθανωμεν.
42.3    κατεβησαν δε οι αδελφοι ιωσηφ οι δεκα πριασθαι σιτον εξ αιγυπτου·
42.4    τον δε βενιαμιν τον αδελφον ιωσηφ ουκ απεστειλεν μετα των αδελφων αυτου· ειπεν γαρ μηποτε συμβη αυτω μαλακια.
42.5    ηλθον δε οι υιοι ισραηλ αγοραζειν μετα των ερχομενων· ην γαρ ο λιμος εν γη χανααν.
42.6    ιωσηφ δε ην αρχων της γης, ουτος επωλει παντι τω λαω της γης· ελθοντες δε οι αδελφοι ιωσηφ προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι την γην.
42.7    ιδων δε ιωσηφ τους αδελφους αυτου επεγνω και ηλλοτριουτο απ᾽ αυτων και ελαλησεν αυτοις σκληρα και ειπεν αυτοις ποθεν ηκατε; οι δε ειπαν εκ γης χανααν αγορασαι βρωματα.
42.8    επεγνω δε ιωσηφ τους αδελφους αυτου, αυτοι δε ουκ επεγνωσαν αυτον.
42.9    και εμνησθη ιωσηφ των ενυπνιων, ων ειδεν αυτος, και ειπεν αυτοις κατασκοποι εστε· κατανοησαι τα ιχνη της χωρας ηκατε.
42.10   οι δε ειπαν ουχι, κυριε· οι παιδες σου ηλθομεν πριασθαι βρωματα·
42.11   παντες εσμεν υιοι ενος ανθρωπου· ειρηνικοι εσμεν, ουκ εισιν οι παιδες σου κατασκοποι.
42.12   ειπεν δε αυτοις ουχι, αλλα τα ιχνη της γης ηλθατε ιδειν.
42.13   οι δε ειπαν δωδεκα εσμεν οι παιδες σου αδελφοι εν γη χανααν, και ιδου ο νεωτερος μετα του πατρος ημων σημερον, ο δε ετερος ουχ υπαρχει.
42.14   ειπεν δε αυτοις ιωσηφ τουτο εστιν, ο ειρηκα υμιν λεγων οτι κατασκοποι εστε·
42.15   εν τουτω φανεισθε· νη την υγιειαν φαραω, ου μη εξελθητε εντευθεν, εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος ελθη ωδε.
42.16   αποστειλατε εξ υμων ενα και λαβετε τον αδελφον υμων, υμεις δε απαχθητε εως του φανερα γενεσθαι τα ρηματα υμων, ει αληθευετε η ου· ει δε μη, νη την υγιειαν φαραω, η μην κατασκοποι εστε.
42.17   και εθετο αυτους εν φυλακη ημερας τρεις.
42.18   ειπεν δε αυτοις τη ημερα τη τριτη τουτο ποιησατε και ζησεσθε - τον θεον γαρ εγω φοβουμαι - ·
42.19   ει ειρηνικοι εστε, αδελφος υμων εις κατασχεθητω εν τη φυλακη, αυτοι δε βαδισατε και απαγαγετε τον αγορασμον της σιτοδοσιας υμων
42.20   και τον αδελφον υμων τον νεωτερον αγαγετε προς με, και πιστευθησονται τα ρηματα υμων· ει δε μη, αποθανεισθε. εποιησαν δε ουτως. -
42.21   και ειπεν εκαστος προς τον αδελφον αυτου ναι· εν αμαρτια γαρ εσμεν περι του αδελφου ημων, οτι υπερειδομεν την θλιψιν της ψυχης αυτου, οτε κατεδεετο ημων, και ουκ εισηκουσαμεν αυτου· ενεκεν τουτου επηλθεν εφ᾽ ημας η θλιψις αυτη.
42.22   αποκριθεις δε ρουβην ειπεν αυτοις ουκ ελαλησα υμιν λεγων μη αδικησητε το παιδαριον; και ουκ εισηκουσατε μου· και ιδου το αιμα αυτου εκζητειται.
42.23   αυτοι δε ουκ ηδεισαν οτι ακουει ιωσηφ· ο γαρ ερμηνευτης ανα μεσον αυτων ην.
42.24   αποστραφεις δε απ᾽ αυτων εκλαυσεν ιωσηφ. - και παλιν προσηλθεν προς αυτους και ειπεν αυτοις και ελαβεν τον συμεων απ᾽ αυτων και εδησεν αυτον εναντιον αυτων.
42.25   ενετειλατο δε ιωσηφ εμπλησαι τα αγγεια αυτων σιτου και αποδουναι το αργυριον εκαστου εις τον σακκον αυτου και δουναι αυτοις επισιτισμον εις την οδον. και εγενηθη αυτοις ουτως.
42.26   και επιθεντες τον σιτον επι τους ονους αυτων απηλθον εκειθεν. -
42.27   λυσας δε εις τον μαρσιππον αυτου δουναι χορτασματα τοις ονοις αυτου, ου κατελυσαν, ειδεν τον δεσμον του αργυριου αυτου, και ην επανω του στοματος του μαρσιππου·
42.28   και ειπεν τοις αδελφοις αυτου απεδοθη μοι το αργυριον, και ιδου τουτο εν τω μαρσιππω μου. και εξεστη η καρδια αυτων, και εταραχθησαν προς αλληλους λεγοντες τι τουτο εποιησεν ο θεος ημιν;
42.29   ηλθον δε προς ιακωβ τον πατερα αυτων εις γην χανααν και απηγγειλαν αυτω παντα τα συμβαντα αυτοις λεγοντες
42.30   λελαληκεν ο ανθρωπος ο κυριος της γης προς ημας σκληρα και εθετο ημας εν φυλακη ως κατασκοπευοντας την γην.
42.31   ειπαμεν δε αυτω ειρηνικοι εσμεν, ουκ εσμεν κατασκοποι·
42.32   δωδεκα αδελφοι εσμεν, υιοι του πατρος ημων· ο εις ουχ υπαρχει, ο δε μικροτερος μετα του πατρος ημων σημερον εν γη χανααν.
42.33   ειπεν δε ημιν ο ανθρωπος ο κυριος της γης εν τουτω γνωσομαι οτι ειρηνικοι εστε· αδελφον ενα αφετε ωδε μετ᾽ εμου, τον δε αγορασμον της σιτοδοσιας του οικου υμων λαβοντες απελθατε
42.34   και αγαγετε προς με τον αδελφον υμων τον νεωτερον, και γνωσομαι οτι ου κατασκοποι εστε, αλλ᾽ οτι ειρηνικοι εστε, και τον αδελφον υμων αποδωσω υμιν, και τη γη εμπορευεσθε.
42.35   εγενετο δε εν τω κατακενουν αυτους τους σακκους αυτων και ην εκαστου ο δεσμος του αργυριου εν τω σακκω αυτων· και ειδον τους δεσμους του αργυριου αυτων, αυτοι και ο πατηρ αυτων, και εφοβηθησαν.
42.36   ειπεν δε αυτοις ιακωβ ο πατηρ αυτων εμε ητεκνωσατε· ιωσηφ ουκ εστιν, συμεων ουκ εστιν, και τον βενιαμιν λημψεσθε· επ᾽ εμε εγενετο παντα ταυτα.
42.37   ειπεν δε ρουβην τω πατρι αυτου λεγων τους δυο υιους μου αποκτεινον, εαν μη αγαγω αυτον προς σε δος αυτον εις την χειρα μου, καγω αναξω αυτον προς σε.
42.38   ο δε ειπεν ου καταβησεται ο υιος μου μεθ᾽ υμων, οτι ο αδελφος αυτου απεθανεν και αυτος μονος καταλελειπται· και συμβησεται αυτον μαλακισθηναι εν τη οδω, η αν πορευησθε, και καταξετε μου το γηρας μετα λυπης εις αδου.
43.1    ο δε λιμος ενισχυσεν επι της γης.
43.2    εγενετο δε ηνικα συνετελεσαν καταφαγειν τον σιτον, ον ηνεγκαν εξ αιγυπτου, και ειπεν αυτοις ο πατηρ αυτων παλιν πορευθεντες πριασθε ημιν μικρα βρωματα.
43.3    ειπεν δε αυτω ιουδας λεγων διαμαρτυρια διαμεμαρτυρηται ημιν ο ανθρωπος λεγων ουκ οψεσθε το προσωπον μου, εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος μεθ᾽ υμων η.
43.4    ει μεν ουν αποστελλεις τον αδελφον ημων μεθ᾽ ημων, καταβησομεθα και αγορασωμεν σοι βρωματα·
43.5    ει δε μη αποστελλεις τον αδελφον ημων μεθ᾽ ημων, ου πορευσομεθα· ο γαρ ανθρωπος ειπεν ημιν λεγων ουκ οψεσθε μου το προσωπον, εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος μεθ᾽ υμων η.
43.6    ειπεν δε ισραηλ τι εκακοποιησατε με αναγγειλαντες τω ανθρωπω ει εστιν υμιν αδελφος;
43.7    οι δε ειπαν ερωτων επηρωτησεν ημας ο ανθρωπος και την γενεαν ημων λεγων ει ετι ο πατηρ υμων ζη; ει εστιν υμιν αδελφος; και απηγγειλαμεν αυτω κατα την επερωτησιν ταυτην. μη ηδειμεν ει ερει ημιν αγαγετε τον αδελφον υμων;
43.8    ειπεν δε ιουδας προς ισραηλ τον πατερα αυτου αποστειλον το παιδαριον μετ᾽ εμου, και ανασταντες πορευσομεθα, ινα ζωμεν και μη αποθανωμεν και ημεις και συ και η αποσκευη ημων.
43.9    εγω δε εκδεχομαι αυτον, εκ χειρος μου ζητησον αυτον· εαν μη αγαγω αυτον προς σε και στησω αυτον εναντιον σου, ημαρτηκως εσομαι προς σε πασας τας ημερας.
43.10   ει μη γαρ εβραδυναμεν, ηδη αν υπεστρεψαμεν δις.
43.11   ειπεν δε αυτοις ισραηλ ο πατηρ αυτων ει ουτως εστιν, τουτο ποιησατε· λαβετε απο των καρπων της γης εν τοις αγγειοις υμων και καταγαγετε τω ανθρωπω δωρα, της ρητινης και του μελιτος, θυμιαμα και στακτην και τερεμινθον και καρυα.
43.12   και το αργυριον δισσον λαβετε εν ταις χερσιν υμων· το αργυριον το αποστραφεν εν τοις μαρσιπποις υμων αποστρεψατε μεθ᾽ υμων· μηποτε αγνοημα εστιν.
43.13   και τον αδελφον υμων λαβετε και ανασταντες καταβητε προς τον ανθρωπον.
43.14   ο δε θεος μου δωη υμιν χαριν εναντιον του ανθρωπου, και αποστειλαι τον αδελφον υμων τον ενα και τον βενιαμιν· εγω μεν γαρ, καθα ητεκνωμαι, ητεκνωμαι.
43.15   λαβοντες δε οι ανδρες τα δωρα ταυτα και το αργυριον διπλουν ελαβον εν ταις χερσιν αυτων και τον βενιαμιν και ανασταντες κατεβησαν εις αιγυπτον και εστησαν εναντιον ιωσηφ.
43.16   ειδεν δε ιωσηφ αυτους και τον βενιαμιν τον αδελφον αυτου τον ομομητριον και ειπεν τω επι της οικιας αυτου εισαγαγε τους ανθρωπους εις την οικιαν και σφαξον θυματα και ετοιμασον· μετ᾽ εμου γαρ φαγονται οι ανθρωποι αρτους την μεσημβριαν.
43.17   εποιησεν δε ο ανθρωπος, καθα ειπεν ιωσηφ, και εισηγαγεν τους ανθρωπους εις τον οικον ιωσηφ. -
43.18   ιδοντες δε οι ανθρωποι οτι εισηχθησαν εις τον οικον ιωσηφ, ειπαν δια το αργυριον το αποστραφεν εν τοις μαρσιπποις ημων την αρχην ημεις εισαγομεθα του συκοφαντησαι ημας και επιθεσθαι ημιν του λαβειν ημας εις παιδας και τους ονους ημων.
43.19   προσελθοντες δε προς τον ανθρωπον τον επι του οικου ιωσηφ ελαλησαν αυτω εν τω πυλωνι του οικου
43.20   λεγοντες δεομεθα, κυριε· κατεβημεν την αρχην πριασθαι βρωματα·
43.21   εγενετο δε ηνικα ηλθομεν εις το καταλυσαι και ηνοιξαμεν τους μαρσιππους ημων, και τοδε το αργυριον εκαστου εν τω μαρσιππω αυτου· το αργυριον ημων εν σταθμω απεστρεψαμεν νυν εν ταις χερσιν ημων
43.22   και αργυριον ετερον ηνεγκαμεν μεθ᾽ εαυτων αγορασαι βρωματα· ουκ οιδαμεν, τις ενεβαλεν το αργυριον εις τους μαρσιππους ημων.
43.23   ειπεν δε αυτοις ιλεως υμιν, μη φοβεισθε· ο θεος υμων και ο θεος των πατερων υμων εδωκεν υμιν θησαυρους εν τοις μαρσιπποις υμων, το δε αργυριον υμων ευδοκιμουν απεχω. και εξηγαγεν προς αυτους τον συμεων
43.24   και ηνεγκεν υδωρ νιψαι τους ποδας αυτων και εδωκεν χορτασματα τοις ονοις αυτων.
43.25   ητοιμασαν δε τα δωρα εως του ελθειν ιωσηφ μεσημβριας· ηκουσαν γαρ οτι εκει μελλει αρισταν.
43.26   εισηλθεν δε ιωσηφ εις την οικιαν, και προσηνεγκαν αυτω τα δωρα, α ειχον εν ταις χερσιν αυτων, εις τον οικον και προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι την γην.
43.27   ηρωτησεν δε αυτους πως εχετε; και ειπεν αυτοις ει υγιαινει ο πατηρ υμων ο πρεσβυτερος, ον ειπατε; ετι ζη;
43.28   οι δε ειπαν υγιαινει ο παις σου ο πατηρ ημων, ετι ζη. και ειπεν ευλογητος ο ανθρωπος εκεινος τω θεω. και κυψαντες προσεκυνησαν αυτω.
43.29   αναβλεψας δε τοις οφθαλμοις ιωσηφ ειδεν βενιαμιν τον αδελφον αυτου τον ομομητριον και ειπεν ουτος ο αδελφος υμων ο νεωτερος, ον ειπατε προς με αγαγειν; και ειπεν ο θεος ελεησαι σε, τεκνον.
43.30   εταραχθη δε ιωσηφ - συνεστρεφετο γαρ τα εντερα αυτου επι τω αδελφω αυτου - και εζητει κλαυσαι· εισελθων δε εις το ταμιειον εκλαυσεν εκει.
43.31   και νιψαμενος το προσωπον εξελθων ενεκρατευσατο και ειπεν παραθετε αρτους.
43.32   και παρεθηκαν αυτω μονω και αυτοις καθ᾽ εαυτους και τοις αιγυπτιοις τοις συνδειπνουσιν μετ᾽ αυτου καθ᾽ εαυτους· ου γαρ εδυναντο οι αιγυπτιοι συνεσθιειν μετα των εβραιων αρτους, βδελυγμα γαρ εστιν τοις αιγυπτιοις.
43.33   εκαθισαν δε εναντιον αυτου, ο πρωτοτοκος κατα τα πρεσβεια αυτου και ο νεωτερος κατα την νεοτητα αυτου· εξισταντο δε οι ανθρωποι εκαστος προς τον αδελφον αυτου.
43.34   ηραν δε μεριδας παρ᾽ αυτου προς αυτους· εμεγαλυνθη δε η μερις βενιαμιν παρα τας μεριδας παντων πενταπλασιως προς τας εκεινων. επιον δε και εμεθυσθησαν μετ᾽ αυτου.
44.1    και ενετειλατο ιωσηφ τω οντι επι της οικιας αυτου λεγων πλησατε τους μαρσιππους των ανθρωπων βρωματων, οσα εαν δυνωνται αραι, και εμβαλατε εκαστου το αργυριον επι του στοματος του μαρσιππου
44.2    και το κονδυ μου το αργυρουν εμβαλατε εις τον μαρσιππον του νεωτερου και την τιμην του σιτου αυτου. εγενηθη δε κατα το ρημα ιωσηφ, καθως ειπεν. -
44.3    το πρωι διεφαυσεν, και οι ανθρωποι απεσταλησαν, αυτοι και οι ονοι αυτων.
44.4    εξελθοντων δε αυτων την πολιν [ουκ απεσχον μακραν] και ιωσηφ ειπεν τω επι της οικιας αυτου αναστας επιδιωξον οπισω των ανθρωπων και καταλημψη αυτους και ερεις αυτοις τι οτι ανταπεδωκατε πονηρα αντι καλων;
44.5    ινα τι εκλεψατε μου το κονδυ το αργυρουν; ου τουτο εστιν, εν ω πινει ο κυριος μου; αυτος δε οιωνισμω οιωνιζεται εν αυτω. πονηρα συντετελεσθε, α πεποιηκατε.
44.6    ευρων δε αυτους ειπεν αυτοις κατα τα ρηματα ταυτα.
44.7    οι δε ειπον αυτω ινα τι λαλει ο κυριος κατα τα ρηματα ταυτα; μη γενοιτο τοις παισιν σου ποιησαι κατα το ρημα τουτο.
44.8    ει το μεν αργυριον, ο ευρομεν εν τοις μαρσιπποις ημων, απεστρεψαμεν προς σε εκ γης χανααν, πως αν κλεψαιμεν εκ του οικου του κυριου σου αργυριον η χρυσιον;
44.9    παρ᾽ ω αν ευρεθη το κονδυ των παιδων σου, αποθνησκετω· και ημεις δε εσομεθα παιδες τω κυριω ημων.
44.10   ο δε ειπεν και νυν ως λεγετε, ουτως εσται· ο ανθρωπος, παρ᾽ ω αν ευρεθη το κονδυ, αυτος εσται μου παις, υμεις δε εσεσθε καθαροι.
44.11   και εσπευσαν και καθειλαν εκαστος τον μαρσιππον αυτου επι την γην και ηνοιξαν εκαστος τον μαρσιππον αυτου.
44.12   ηρευνα δε απο του πρεσβυτερου αρξαμενος εως ηλθεν επι τον νεωτερον, και ευρεν το κονδυ εν τω μαρσιππω τω βενιαμιν.
44.13   και διερρηξαν τα ιματια αυτων και επεθηκαν εκαστος τον μαρσιππον αυτου επι τον ονον αυτου και επεστρεψαν εις την πολιν.
44.14   εισηλθεν δε ιουδας και οι αδελφοι αυτου προς ιωσηφ ετι αυτου οντος εκει και επεσον εναντιον αυτου επι την γην.
44.15   ειπεν δε αυτοις ιωσηφ τι το πραγμα τουτο, ο εποιησατε; ουκ οιδατε οτι οιωνισμω οιωνιειται ανθρωπος οιος εγω;
44.16   ειπεν δε ιουδας τι αντερουμεν τω κυριω η τι λαλησωμεν η τι δικαιωθωμεν; ο δε θεος ευρεν την αδικιαν των παιδων σου. ιδου εσμεν οικεται τω κυριω ημων, και ημεις και παρ᾽ ω ευρεθη το κονδυ.
44.17   ειπεν δε ιωσηφ μη μοι γενοιτο ποιησαι το ρημα τουτο· ο ανθρωπος, παρ᾽ ω ευρεθη το κονδυ, αυτος εσται μου παις, υμεις δε αναβητε μετα σωτηριας προς τον πατερα υμων.
44.18   εγγισας δε αυτω ιουδας ειπεν δεομαι, κυριε, λαλησατω ο παις σου ρημα εναντιον σου, και μη θυμωθης τω παιδι σου, οτι συ ει μετα φαραω.
44.19   κυριε, συ ηρωτησας τους παιδας σου λεγων ει εχετε πατερα η αδελφον;
44.20   και ειπαμεν τω κυριω εστιν ημιν πατηρ πρεσβυτερος και παιδιον γηρως νεωτερον αυτω, και ο αδελφος αυτου απεθανεν, αυτος δε μονος υπελειφθη τη μητρι αυτου, ο δε πατηρ αυτον ηγαπησεν.
44.21   ειπας δε τοις παισιν σου καταγαγετε αυτον προς με, και επιμελουμαι αυτου.
44.22   και ειπαμεν τω κυριω ου δυνησεται το παιδιον καταλιπειν τον πατερα· εαν δε καταλιπη τον πατερα, αποθανειται.
44.23   συ δε ειπας τοις παισιν σου εαν μη καταβη ο αδελφος υμων ο νεωτερος μεθ᾽ υμων, ου προσθησεσθε ετι ιδειν το προσωπον μου.
44.24   εγενετο δε ηνικα ανεβημεν προς τον παιδα σου πατερα δε ημων, απηγγειλαμεν αυτω τα ρηματα του κυριου.
44.25   ειπεν δε ημιν ο πατηρ ημων βαδισατε παλιν, αγορασατε ημιν μικρα βρωματα.
44.26   ημεις δε ειπαμεν ου δυνησομεθα καταβηναι· αλλ᾽ ει μεν ο αδελφος ημων ο νεωτερος καταβαινει μεθ᾽ ημων, καταβησομεθα· ου γαρ δυνησομεθα ιδειν το προσωπον του ανθρωπου, του αδελφου του νεωτερου μη οντος μεθ᾽ ημων.
44.27   ειπεν δε ο παις σου ο πατηρ ημων προς ημας υμεις γινωσκετε οτι δυο ετεκεν μοι η γυνη·
44.28   και εξηλθεν ο εις απ᾽ εμου, και ειπατε οτι θηριοβρωτος γεγονεν, και ουκ ειδον αυτον ετι και νυν·
44.29   εαν ουν λαβητε και τουτον εκ προσωπου μου και συμβη αυτω μαλακια εν τη οδω, και καταξετε μου το γηρας μετα λυπης εις αδου.
44.30   νυν ουν εαν εισπορευωμαι προς τον παιδα σου πατερα δε ημων και το παιδαριον μη η μεθ᾽ ημων - η δε ψυχη αυτου εκκρεμαται εκ της τουτου ψυχησ - ,
44.31   και εσται εν τω ιδειν αυτον μη ον το παιδαριον μεθ᾽ ημων τελευτησει, και καταξουσιν οι παιδες σου το γηρας του παιδος σου πατρος δε ημων μετ᾽ οδυνης εις αδου.
44.32   ο γαρ παις σου εκδεδεκται το παιδιον παρα του πατρος λεγων εαν μη αγαγω αυτον προς σε και στησω αυτον εναντιον σου, ημαρτηκως εσομαι προς τον πατερα πασας τας ημερας.
44.33   νυν ουν παραμενω σοι παις αντι του παιδιου, οικετης του κυριου· το δε παιδιον αναβητω μετα των αδελφων.
44.34   πως γαρ αναβησομαι προς τον πατερα, του παιδιου μη οντος μεθ᾽ ημων; ινα μη ιδω τα κακα, α ευρησει τον πατερα μου.
45.1    και ουκ ηδυνατο ιωσηφ ανεχεσθαι παντων των παρεστηκοτων αυτω, αλλ᾽ ειπεν εξαποστειλατε παντας απ᾽ εμου. και ου παρειστηκει ουδεις ετι τω ιωσηφ, ηνικα ανεγνωριζετο τοις αδελφοις αυτου.
45.2    και αφηκεν φωνην μετα κλαυθμου· ηκουσαν δε παντες οι αιγυπτιοι, και ακουστον εγενετο εις τον οικον φαραω.
45.3    ειπεν δε ιωσηφ προς τους αδελφους αυτου εγω ειμι ιωσηφ· ετι ο πατηρ μου ζη; και ουκ εδυναντο οι αδελφοι αποκριθηναι αυτω· εταραχθησαν γαρ.
45.4    ειπεν δε ιωσηφ προς τους αδελφους αυτου εγγισατε προς με. και ηγγισαν. και ειπεν εγω ειμι ιωσηφ ο αδελφος υμων, ον απεδοσθε εις αιγυπτον.
45.5    νυν ουν μη λυπεισθε μηδε σκληρον υμιν φανητω οτι απεδοσθε με ωδε· εις γαρ ζωην απεστειλεν με ο θεος εμπροσθεν υμων·
45.6    τουτο γαρ δευτερον ετος λιμος επι της γης, και ετι λοιπα πεντε ετη, εν οις ουκ εσται αροτριασις ουδε αμητος·
45.7    απεστειλεν γαρ με ο θεος εμπροσθεν υμων, υπολειπεσθαι υμων καταλειμμα επι της γης και εκθρεψαι υμων καταλειψιν μεγαλην.
45.8    νυν ουν ουχ υμεις με απεσταλκατε ωδε, αλλ᾽ η ο θεος, και εποιησεν με ως πατερα φαραω και κυριον παντος του οικου αυτου και αρχοντα πασης γης αιγυπτου.
45.9    σπευσαντες ουν αναβητε προς τον πατερα μου και ειπατε αυτω ταδε λεγει ο υιος σου ιωσηφ εποιησεν με ο θεος κυριον πασης γης αιγυπτου· καταβηθι ουν προς με και μη μεινης·
45.10   και κατοικησεις εν γη γεσεμ αραβιας και εση εγγυς μου, συ και οι υιοι σου και οι υιοι των υιων σου, τα προβατα σου και αι βοες σου και οσα σοι εστιν,
45.11   και εκθρεψω σε εκει - ετι γαρ πεντε ετη λιμοσ - , ινα μη εκτριβης, συ και οι υιοι σου και παντα τα υπαρχοντα σου.
45.12   ιδου οι οφθαλμοι υμων βλεπουσιν και οι οφθαλμοι βενιαμιν του αδελφου μου οτι το στομα μου το λαλουν προς υμας.
45.13   απαγγειλατε ουν τω πατρι μου πασαν την δοξαν μου την εν αιγυπτω και οσα ειδετε, και ταχυναντες καταγαγετε τον πατερα μου ωδε.
45.14   και επιπεσων επι τον τραχηλον βενιαμιν του αδελφου αυτου εκλαυσεν επ᾽ αυτω, και βενιαμιν εκλαυσεν επι τω τραχηλω αυτου.
45.15   και καταφιλησας παντας τους αδελφους αυτου εκλαυσεν επ᾽ αυτοις, και μετα ταυτα ελαλησαν οι αδελφοι αυτου προς αυτον.
45.16   και διεβοηθη η φωνη εις τον οικον φαραω λεγοντες ηκασιν οι αδελφοι ιωσηφ. εχαρη δε φαραω και η θεραπεια αυτου.
45.17   ειπεν δε φαραω προς ιωσηφ ειπον τοις αδελφοις σου τουτο ποιησατε· γεμισατε τα πορεια υμων και απελθατε εις γην χανααν
45.18   και παραλαβοντες τον πατερα υμων και τα υπαρχοντα υμων ηκετε προς με, και δωσω υμιν παντων των αγαθων αιγυπτου, και φαγεσθε τον μυελον της γης.
45.19   συ δε εντειλαι ταυτα, λαβειν αυτοις αμαξας εκ γης αιγυπτου τοις παιδιοις υμων και ταις γυναιξιν, και αναλαβοντες τον πατερα υμων παραγινεσθε·
45.20   και μη φεισησθε τοις οφθαλμοις των σκευων υμων, τα γαρ παντα αγαθα αιγυπτου υμιν εσται.
45.21   εποιησαν δε ουτως οι υιοι ισραηλ· εδωκεν δε ιωσηφ αυτοις αμαξας κατα τα ειρημενα υπο φαραω του βασιλεως και εδωκεν αυτοις επισιτισμον εις την οδον,
45.22   και πασιν εδωκεν δισσας στολας, τω δε βενιαμιν εδωκεν τριακοσιους χρυσους και πεντε εξαλλασσουσας στολας,
45.23   και τω πατρι αυτου απεστειλεν κατα τα αυτα και δεκα ονους αιροντας απο παντων των αγαθων αιγυπτου και δεκα ημιονους αιρουσας αρτους τω πατρι αυτου εις οδον.
45.24   εξαπεστειλεν δε τους αδελφους αυτου, και επορευθησαν· και ειπεν αυτοις μη οργιζεσθε εν τη οδω.
45.25   και ανεβησαν εξ αιγυπτου και ηλθον εις γην χανααν προς ιακωβ τον πατερα αυτων
45.26   και ανηγγειλαν αυτω λεγοντες οτι ο υιος σου ιωσηφ ζη, και αυτος αρχει πασης γης αιγυπτου. και εξεστη η διανοια ιακωβ· ου γαρ επιστευσεν αυτοις.
45.27   ελαλησαν δε αυτω παντα τα ρηθεντα υπο ιωσηφ, οσα ειπεν αυτοις. ιδων δε τας αμαξας, ας απεστειλεν ιωσηφ ωστε αναλαβειν αυτον, ανεζωπυρησεν το πνευμα ιακωβ του πατρος αυτων.
45.28   ειπεν δε ισραηλ μεγα μοι εστιν, ει ετι ιωσηφ ο υιος μου ζη· πορευθεις οψομαι αυτον προ του αποθανειν με.
46.1    απαρας δε ισραηλ, αυτος και παντα τα αυτου, ηλθεν επι το φρεαρ του ορκου και εθυσεν θυσιαν τω θεω του πατρος αυτου ισαακ.
46.2    ειπεν δε ο θεος ισραηλ εν οραματι της νυκτος ειπας ιακωβ, ιακωβ. ο δε ειπεν τι εστιν;
46.3    λεγων εγω ειμι ο θεος των πατερων σου· μη φοβου καταβηναι εις αιγυπτον· εις γαρ εθνος μεγα ποιησω σε εκει,
46.4    και εγω καταβησομαι μετα σου εις αιγυπτον, και εγω αναβιβασω σε εις τελος, και ιωσηφ επιβαλει τας χειρας επι τους οφθαλμους σου.
46.5    ανεστη δε ιακωβ απο του φρεατος του ορκου, και ανελαβον οι υιοι ισραηλ τον πατερα αυτων και την αποσκευην και τας γυναικας αυτων επι τας αμαξας, ας απεστειλεν ιωσηφ αραι αυτον,
46.6    και αναλαβοντες τα υπαρχοντα αυτων και πασαν την κτησιν, ην εκτησαντο εν γη χανααν, εισηλθον εις αιγυπτον, ιακωβ και παν το σπερμα αυτου μετ᾽ αυτου,
46.7    υιοι και οι υιοι των υιων αυτου μετ᾽ αυτου, θυγατερες και θυγατερες των υιων αυτου· και παν το σπερμα αυτου ηγαγεν εις αιγυπτον.
46.8    ταυτα δε τα ονοματα των υιων ισραηλ των εισελθοντων εις αιγυπτον. ιακωβ και οι υιοι αυτου· πρωτοτοκος ιακωβ ρουβην.
46.9    υιοι δε ρουβην· ενωχ και φαλλους, ασρων και χαρμι.
46.10   υιοι δε συμεων· ιεμουηλ και ιαμιν και αωδ και ιαχιν και σααρ και σαουλ υιος της χανανιτιδος.
46.11   υιοι δε λευι· γηρσων, κααθ και μεραρι.
46.12   υιοι δε ιουδα· ηρ και αυναν και σηλωμ και φαρες και ζαρα· απεθανεν δε ηρ και αυναν εν γη χανααν· εγενοντο δε υιοι φαρες ασρων και ιεμουηλ.
46.13   υιοι δε ισσαχαρ· θωλα και φουα και ιασουβ και ζαμβραμ.
46.14   υιοι δε ζαβουλων· σερεδ και αλλων και αλοηλ.
46.15   ουτοι υιοι λειας, ους ετεκεν τω ιακωβ εν μεσοποταμια της συριας, και διναν την θυγατερα αυτου· πασαι αι ψυχαι, υιοι και θυγατερες, τριακοντα τρεις. -
46.16   υιοι δε γαδ· σαφων και αγγις και σαυνις και θασοβαν και αηδις και αροηδις και αροηλις.
46.17   υιοι δε ασηρ· ιεμνα και ιεσουα και ιεουλ και βαρια, και σαρα αδελφη αυτων. υιοι δε βαρια· χοβορ και μελχιηλ.
46.18   ουτοι υιοι ζελφας, ην εδωκεν λαβαν λεια τη θυγατρι αυτου, η ετεκεν τουτους τω ιακωβ, δεκα εξ ψυχας. -
46.19   υιοι δε ραχηλ γυναικος ιακωβ· ιωσηφ και βενιαμιν.
46.20   εγενοντο δε υιοι ιωσηφ εν γη αιγυπτω, ους ετεκεν αυτω ασεννεθ θυγατηρ πετεφρη ιερεως ηλιου πολεως, τον μανασση και τον εφραιμ. εγενοντο δε υιοι μανασση, ους ετεκεν αυτω η παλλακη η συρα, τον μαχιρ· μαχιρ δε εγεννησεν τον γαλααδ. υιοι δε εφραιμ αδελφου μανασση· σουταλααμ και τααμ. υιοι δε σουταλααμ· εδεμ.
46.21   υιοι δε βενιαμιν· βαλα και χοβωρ και ασβηλ. εγενοντο δε υιοι βαλα· γηρα και νοεμαν και αγχις και ρως και μαμφιν και οφιμιν· γηρα δε εγεννησεν τον αραδ.
46.22   ουτοι υιοι ραχηλ, ους ετεκεν τω ιακωβ· πασαι ψυχαι δεκα οκτω. -
46.23   υιοι δε δαν· ασομ.
46.24   και υιοι νεφθαλι· ασιηλ και γωυνι και ισσααρ και συλλημ.
46.25   ουτοι υιοι βαλλας, ην εδωκεν λαβαν ραχηλ τη θυγατρι αυτου, η ετεκεν τουτους τω ιακωβ· πασαι ψυχαι επτα. -
46.26   πασαι δε ψυχαι αι εισελθουσαι μετα ιακωβ εις αιγυπτον, οι εξελθοντες εκ των μηρων αυτου, χωρις των γυναικων υιων ιακωβ, πασαι ψυχαι εξηκοντα εξ.
46.27   υιοι δε ιωσηφ οι γενομενοι αυτω εν γη αιγυπτω ψυχαι εννεα. πασαι ψυχαι οικου ιακωβ αι εισελθουσαι εις αιγυπτον εβδομηκοντα πεντε.
46.28   τον δε ιουδαν απεστειλεν εμπροσθεν αυτου προς ιωσηφ συναντησαι αυτω καθ᾽ ηρωων πολιν εις γην ραμεσση.
46.29   ζευξας δε ιωσηφ τα αρματα αυτου ανεβη εις συναντησιν ισραηλ τω πατρι αυτου καθ᾽ ηρωων πολιν και οφθεις αυτω επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσεν κλαυθμω πλειονι.
46.30   και ειπεν ισραηλ προς ιωσηφ αποθανουμαι απο του νυν, επει εωρακα το προσωπον σου· ετι γαρ συ ζης.
46.31   ειπεν δε ιωσηφ προς τους αδελφους αυτου αναβας απαγγελω τω φαραω και ερω αυτω οι αδελφοι μου και ο οικος του πατρος μου, οι ησαν εν γη χανααν, ηκασιν προς με·
46.32   οι δε ανδρες εισιν ποιμενεσ - ανδρες γαρ κτηνοτροφοι ησαν - και τα κτηνη και τους βοας και παντα τα αυτων αγειοχασιν.
46.33   εαν ουν καλεση υμας φαραω και ειπη υμιν τι το εργον υμων εστιν;
46.34   ερειτε ανδρες κτηνοτροφοι εσμεν οι παιδες σου εκ παιδος εως του νυν, και ημεις και οι πατερες ημων, ινα κατοικησητε εν γη γεσεμ αραβια· βδελυγμα γαρ εστιν αιγυπτιοις πας ποιμην προβατων.
47.1    ελθων δε ιωσηφ απηγγειλεν τω φαραω λεγων ο πατηρ μου και οι αδελφοι μου και τα κτηνη και οι βοες αυτων και παντα τα αυτων ηλθον εκ γης χανααν και ιδου εισιν εν γη γεσεμ.
47.2    απο δε των αδελφων αυτου παρελαβεν πεντε ανδρας και εστησεν αυτους εναντιον φαραω.
47.3    και ειπεν φαραω τοις αδελφοις ιωσηφ τι το εργον υμων; οι δε ειπαν τω φαραω ποιμενες προβατων οι παιδες σου, και ημεις και οι πατερες ημων.
47.4    ειπαν δε τω φαραω παροικειν εν τη γη ηκαμεν· ου γαρ εστιν νομη τοις κτηνεσιν των παιδων σου, ενισχυσεν γαρ ο λιμος εν γη χανααν· νυν ουν κατοικησομεν οι παιδες σου εν γη γεσεμ.
47.5    ειπεν δε φαραω τω ιωσφη κατοικειτωσαν εν γη γεσεμ· ει δε επιστη οτι εισιν εν αυτοις ανδρες δυνατοι, καταστησον αυτους αρχοντας των εμων κτηνων. ηλθον δε εις αιγυπτον προς ιωσηφ ιακωβ και οι υιοι αυτου, και ηκουσεν φαραω βασιλευς αιγυπτου. και ειπεν φαραω προς ιωσηφ λεγων ο πατηρ σου και οι αδελφοι σου ηκασι προς σε·
47.6    ιδου η γη αιγυπτου εναντιον σου εστιν· εν τη βελτιστη γη κατοικισον τον πατερα σου και τους αδελφους σου.
47.7    εισηγαγεν δε ιωσηφ ιακωβ τον πατερα αυτου και εστησεν αυτον εναντιον φαραω, και ευλογησεν ιακωβ τον φαραω.
47.8    ειπεν δε φαραω τω ιακωβ ποσα ετη ημερων της ζωης σου;
47.9    και ειπεν ιακωβ τω φαραω αι ημεραι των ετων της ζωης μου, ας παροικω, εκατον τριακοντα ετη· μικραι και πονηραι γεγονασιν αι ημεραι των ετων της ζωης μου, ουκ αφικοντο εις τας ημερας των ετων της ζωης των πατερων μου, ας ημερας παρωκησαν.
47.10   και ευλογησας ιακωβ τον φαραω εξηλθεν απ᾽ αυτου.
47.11   και κατωκισεν ιωσηφ τον πατερα και τους αδελφους αυτου και εδωκεν αυτοις κατασχεσιν εν γη αιγυπτου εν τη βελτιστη γη εν γη ραμεσση, καθα προσεταξεν φαραω.
47.12   και εσιτομετρει ιωσηφ τω πατρι και τοις αδελφοις αυτου και παντι τω οικω του πατρος αυτου σιτον κατα σωμα.
47.13   σιτος δε ουκ ην εν παση τη γη· ενισχυσεν γαρ ο λιμος σφοδρα· εξελιπεν δε η γη αιγυπτου και η γη χανααν απο του λιμου.
47.14   συνηγαγεν δε ιωσηφ παν το αργυριον το ευρεθεν εν γη αιγυπτου και εν γη χανααν του σιτου, ου ηγοραζον και εσιτομετρει αυτοις, και εισηνεγκεν ιωσηφ παν το αργυριον εις τον οικον φαραω.
47.15   και εξελιπεν παν το αργυριον εκ γης αιγυπτου και εκ γης χανααν. ηλθον δε παντες οι αιγυπτιοι προς ιωσηφ λεγοντες δος ημιν αρτους, και ινα τι αποθνησκομεν εναντιον σου; εκλελοιπεν γαρ το αργυριον ημων.
47.16   ειπεν δε αυτοις ιωσηφ φερετε τα κτηνη υμων, και δωσω υμιν αρτους αντι των κτηνων υμων, ει εκλελοιπεν το αργυριον.
47.17   ηγαγον δε τα κτηνη προς ιωσηφ, και εδωκεν αυτοις ιωσηφ αρτους αντι των ιππων και αντι των προβατων και αντι των βοων και αντι των ονων και εξεθρεψεν αυτους εν αρτοις αντι παντων των κτηνων αυτων εν τω ενιαυτω εκεινω. -
47.18   εξηλθεν δε το ετος εκεινο, και ηλθον προς αυτον εν τω ετει τω δευτερω και ειπαν αυτω μηποτε εκτριβωμεν απο του κυριου ημων· ει γαρ εκλελοιπεν το αργυριον και τα υπαρχοντα και τα κτηνη προς σε τον κυριον, και ουχ υπολειπεται ημιν εναντιον του κυριου ημων αλλ᾽ η το ιδιον σωμα και η γη ημων.
47.19   ινα ουν μη αποθανωμεν εναντιον σου και η γη ερημωθη, κτησαι ημας και την γην ημων αντι αρτων, και εσομεθα ημεις και η γη ημων παιδες φαραω· δος σπερμα, ινα σπειρωμεν και ζωμεν και μη αποθανωμεν και η γη ουκ ερημωθησεται.
47.20   και εκτησατο ιωσηφ πασαν την γην των αιγυπτιων τω φαραω· απεδοντο γαρ οι αιγυπτιοι την γην αυτων τω φαραω, επεκρατησεν γαρ αυτων ο λιμος· και εγενετο η γη φαραω,
47.21   και τον λαον κατεδουλωσατο αυτω εις παιδας απ᾽ ακρων οριων αιγυπτου εως των ακρων,
47.22   χωρις της γης των ιερεων μονον· ουκ εκτησατο ταυτην ιωσηφ, εν δοσει γαρ εδωκεν δομα τοις ιερευσιν φαραω, και ησθιον την δοσιν, ην εδωκεν αυτοις φαραω· δια τουτο ουκ απεδοντο την γην αυτων.
47.23   ειπεν δε ιωσηφ πασι τοις αιγυπτιοις ιδου κεκτημαι υμας και την γην υμων σημερον τω φαραω· λαβετε εαυτοις σπερμα και σπειρατε την γην,
47.24   και εσται τα γενηματα αυτης δωσετε το πεμπτον μερος τω φαραω, τα δε τεσσαρα μερη εσται υμιν αυτοις εις σπερμα τη γη και εις βρωσιν υμιν και πασιν τοις εν τοις οικοις υμων.
47.25   και ειπαν σεσωκας ημας, ευρομεν χαριν εναντιον του κυριου ημων και εσομεθα παιδες φαραω.
47.26   και εθετο αυτοις ιωσηφ εις προσταγμα εως της ημερας ταυτης επι γην αιγυπτου τω φαραω αποπεμπτουν, χωρις της γης των ιερεων μονον· ουκ ην τω φαραω.
47.27   κατωκησεν δε ισραηλ εν γη αιγυπτω επι της γης γεσεμ και εκληρονομησαν επ᾽ αυτης και ηυξηθησαν και επληθυνθησαν σφοδρα. -
47.28   επεζησεν δε ιακωβ εν γη αιγυπτω δεκα επτα ετη· εγενοντο δε αι ημεραι ιακωβ ενιαυτων της ζωης αυτου εκατον τεσσαρακοντα επτα ετη.
47.29   ηγγισαν δε αι ημεραι ισραηλ του αποθανειν, και εκαλεσεν τον υιον αυτου ιωσηφ και ειπεν αυτω ει ευρηκα χαριν εναντιον σου, υποθες την χειρα σου υπο τον μηρον μου και ποιησεις επ᾽ εμε ελεημοσυνην και αληθειαν του μη με θαψαι εν αιγυπτω,
47.30   αλλα κοιμηθησομαι μετα των πατερων μου, και αρεις με εξ αιγυπτου και θαψεις με εν τω ταφω αυτων. ο δε ειπεν εγω ποιησω κατα το ρημα σου.
47.31   ειπεν δε ομοσον μοι. και ωμοσεν αυτω. και προσεκυνησεν ισραηλ επι το ακρον της ραβδου αυτου.
48.1    εγενετο δε μετα τα ρηματα ταυτα και απηγγελη τω ιωσηφ οτι ο πατηρ σου ενοχλειται. και αναλαβων τους δυο υιους αυτου, τον μανασση και τον εφραιμ, ηλθεν προς ιακωβ.
48.2    απηγγελη δε τω ιακωβ λεγοντες ιδου ο υιος σου ιωσηφ ερχεται προς σε. και ενισχυσας ισραηλ εκαθισεν επι την κλινην.
48.3    και ειπεν ιακωβ τω ιωσηφ ο θεος μου ωφθη μοι εν λουζα εν γη χανααν και ευλογησεν με
48.4    και ειπεν μοι ιδου εγω αυξανω σε και πληθυνω σε και ποιησω σε εις συναγωγας εθνων και δωσω σοι την γην ταυτην και τω σπερματι σου μετα σε εις κατασχεσιν αιωνιον.
48.5    νυν ουν οι δυο υιοι σου οι γενομενοι σοι εν αιγυπτω προ του με ελθειν προς σε εις αιγυπτον εμοι εισιν, εφραιμ και μανασση ως ρουβην και συμεων εσονται μοι·
48.6    τα δε εκγονα, α εαν γεννησης μετα ταυτα, σοι εσονται, επι τω ονοματι των αδελφων αυτων κληθησονται εν τοις εκεινων κληροις.
48.7    εγω δε ηνικα ηρχομην εκ μεσοποταμιας της συριας, απεθανεν ραχηλ η μητηρ σου εν γη χανααν εγγιζοντος μου κατα τον ιπποδρομον χαβραθα της γης του ελθειν εφραθα, και κατωρυξα αυτην εν τη οδω του ιπποδρομου [αυτη εστιν βαιθλεεμ]. -
48.8    ιδων δε ισραηλ τους υιους ιωσηφ ειπεν τινες σοι ουτοι;
48.9    ειπεν δε ιωσηφ τω πατρι αυτου υιοι μου εισιν, ους εδωκεν μοι ο θεος ενταυθα. και ειπεν ιακωβ προσαγαγε μοι αυτους, ινα ευλογησω αυτους.
48.10   οι δε οφθαλμοι ισραηλ εβαρυωπησαν απο του γηρους, και ουκ ηδυνατο βλεπειν· και ηγγισεν αυτους προς αυτον, και εφιλησεν αυτους και περιελαβεν αυτους.
48.11   και ειπεν ισραηλ προς ιωσηφ ιδου του προσωπου σου ουκ εστερηθην, και ιδου εδειξεν μοι ο θεος και το σπερμα σου.
48.12   και εξηγαγεν ιωσηφ αυτους απο των γονατων αυτου, και προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι της γης.
48.13   λαβων δε ιωσηφ τους δυο υιους αυτου, τον τε εφραιμ εν τη δεξια εξ αριστερων δε ισραηλ, τον δε μανασση εν τη αριστερα εκ δεξιων δε ισραηλ, ηγγισεν αυτους αυτω.
48.14   εκτεινας δε ισραηλ την χειρα την δεξιαν επεβαλεν επι την κεφαλην εφραιμ - ουτος δε ην ο νεωτεροσ - και την αριστεραν επι την κεφαλην μανασση, εναλλαξ τας χειρας.
48.15   και ηυλογησεν αυτους και ειπεν ο θεος, ω ευηρεστησαν οι πατερες μου εναντιον αυτου αβρααμ και ισαακ, ο θεος ο τρεφων με εκ νεοτητος εως της ημερας ταυτης,
48.16   ο αγγελος ο ρυομενος με εκ παντων των κακων ευλογησαι τα παιδια ταυτα, και επικληθησεται εν αυτοις το ονομα μου και το ονομα των πατερων μου αβρααμ και ισαακ, και πληθυνθειησαν εις πληθος πολυ επι της γης.
48.17   ιδων δε ιωσηφ οτι επεβαλεν ο πατηρ την δεξιαν αυτου επι την κεφαλην εφραιμ, βαρυ αυτω κατεφανη, και αντελαβετο ιωσηφ της χειρος του πατρος αυτου αφελειν αυτην απο της κεφαλης εφραιμ επι την κεφαλην μανασση.
48.18   ειπεν δε ιωσηφ τω πατρι αυτου ουχ ουτως, πατερ· ουτος γαρ ο πρωτοτοκος· επιθες την δεξιαν σου επι την κεφαλην αυτου.
48.19   και ουκ ηθελησεν, αλλα ειπεν οιδα, τεκνον, οιδα· και ουτος εσται εις λαον, και ουτος υψωθησεται, αλλα ο αδελφος αυτου ο νεωτερος μειζων αυτου εσται, και το σπερμα αυτου εσται εις πληθος εθνων.
48.20   και ευλογησεν αυτους εν τη ημερα εκεινη λεγων εν υμιν ευλογηθησεται ισραηλ λεγοντες ποιησαι σε ο θεος ως εφραιμ και ως μανασση· και εθηκεν τον εφραιμ εμπροσθεν του μανασση. -
48.21   ειπεν δε ισραηλ τω ιωσηφ ιδου εγω αποθνησκω, και εσται ο θεος μεθ᾽ υμων και αποστρεψει υμας εις την γην των πατερων υμων·
48.22   εγω δε διδωμι σοι σικιμα εξαιρετον υπερ τους αδελφους σου, ην ελαβον εκ χειρος αμορραιων εν μαχαιρα μου και τοξω.
49.1    εκαλεσεν δε ιακωβ τους υιους αυτου και ειπεν συναχθητε, ινα αναγγειλω υμιν, τι απαντησει υμιν επ᾽ εσχατων των ημερων·
49.2    αθροισθητε και ακουσατε, υιοι ιακωβ, ακουσατε ισραηλ του πατρος υμων.
49.3    ρουβην, πρωτοτοκος μου συ, ισχυς μου και αρχη τεκνων μου, σκληρος φερεσθαι και σκληρος αυθαδης.
49.4    εξυβρισας ως υδωρ, μη εκζεσης· ανεβης γαρ επι την κοιτην του πατρος σου· τοτε εμιανας την στρωμνην, ου ανεβης.
49.5    συμεων και λευι αδελφοι· συνετελεσαν αδικιαν εξ αιρεσεως αυτων.
49.6    εις βουλην αυτων μη ελθοι η ψυχη μου, και επι τη συστασει αυτων μη ερεισαι τα ηπατα μου, οτι εν τω θυμω αυτων απεκτειναν ανθρωπους και εν τη επιθυμια αυτων ενευροκοπησαν ταυρον.
49.7    επικαταρατος ο θυμος αυτων, οτι αυθαδης, και η μηνις αυτων, οτι εσκληρυνθη· διαμεριω αυτους εν ιακωβ και διασπερω αυτους εν ισραηλ.
49.8    ιουδα, σε αινεσαισαν οι αδελφοι σου· αι χειρες σου επι νωτου των εχθρων σου· προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου.
49.9    σκυμνος λεοντος ιουδα· εκ βλαστου, υιε μου, ανεβης· αναπεσων εκοιμηθης ως λεων και ως σκυμνος· τις εγερει αυτον;
49.10   ουκ εκλειψει αρχων εξ ιουδα και ηγουμενος εκ των μηρων αυτου, εως αν ελθη τα αποκειμενα αυτω, και αυτος προσδοκια εθνων.
49.11   δεσμευων προς αμπελον τον πωλον αυτου και τη ελικι τον πωλον της ονου αυτου· πλυνει εν οινω την στολην αυτου και εν αιματι σταφυλης την περιβολην αυτου·
49.12   χαροποι οι οφθαλμοι αυτου απο οινου, και λευκοι οι οδοντες αυτου η γαλα.
49.13   ζαβουλων παραλιος κατοικησει, και αυτος παρ᾽ ορμον πλοιων, και παρατενει εως σιδωνος.
49.14   ισσαχαρ το καλον επεθυμησεν αναπαυομενος ανα μεσον των κληρων·
49.15   και ιδων την αναπαυσιν οτι καλη, και την γην οτι πιων, υπεθηκεν τον ωμον αυτου εις το πονειν και εγενηθη ανηρ γεωργος.
49.16   δαν κρινει τον εαυτου λαον ωσει και μια φυλη εν ισραηλ.
49.17   και γενηθητω δαν οφις εφ᾽ οδου εγκαθημενος επι τριβου, δακνων πτερναν ιππου, και πεσειται ο ιππευς εις τα οπισω.
49.18   την σωτηριαν περιμενω *κυριου.
49.19   γαδ, πειρατηριον πειρατευσει αυτον, αυτος δε πειρατευσει αυτων κατα ποδας.
49.20   ασηρ, πιων αυτου ο αρτος, και αυτος δωσει τρυφην αρχουσιν.
49.21   νεφθαλι στελεχος ανειμενον, επιδιδους εν τω γενηματι καλλος.
49.22   υιος ηυξημενος ιωσηφ, υιος ηυξημενος ζηλωτος, υιος μου νεωτατος· προς με αναστρεψον.
49.23   εις ον διαβουλευομενοι ελοιδορουν, και ενειχον αυτω κυριοι τοξευματων·
49.24   και συνετριβη μετα κρατους τα τοξα αυτων, και εξελυθη τα νευρα βραχιονων χειρων αυτων δια χειρα δυναστου ιακωβ, εκειθεν ο κατισχυσας ισραηλ·
49.25   παρα θεου του πατρος σου, και εβοηθησεν σοι ο θεος ο εμος και ευλογησεν σε ευλογιαν ουρανου ανωθεν και ευλογιαν γης εχουσης παντα· ενεκεν ευλογιας μαστων και μητρας,
49.26   ευλογιας πατρος σου και μητρος σου· υπερισχυσεν επ᾽ ευλογιαις ορεων μονιμων και επ᾽ ευλογιαις θινων αεναων· εσονται επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης ων ηγησατο αδελφων.
49.27   βενιαμιν λυκος αρπαξ· το πρωινον εδεται ετι και εις το εσπερας διαδωσει τροφην.
49.28   παντες ουτοι υιοι ιακωβ δωδεκα, και ταυτα ελαλησεν αυτοις ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους, εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους.
49.29   και ειπεν αυτοις εγω προστιθεμαι προς τον εμον λαον· θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω, ο εστιν εν τω αγρω εφρων του χετταιου,
49.30   εν τω σπηλαιω τω διπλω τω απεναντι μαμβρη εν τη γη χανααν, ο εκτησατο αβρααμ το σπηλαιον παρα εφρων του χετταιου εν κτησει μνημειου·
49.31   εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου, εκει εθαψαν ισαακ και ρεβεκκαν την γυναικα αυτου, και εκει εθαψα λειαν
49.32   εν κτησει του αγρου και του σπηλαιου του οντος εν αυτω παρα των υιων χετ.
49.33   και κατεπαυσεν ιακωβ επιτασσων τοις υιοις αυτου και εξαρας τους ποδας αυτου επι την κλινην εξελιπεν και προσετεθη προς τον λαον αυτου.
50.1    και επιπεσων ιωσηφ επι το προσωπον του πατρος αυτου εκλαυσεν επ᾽ αυτον και εφιλησεν αυτον.
50.2    και προσεταξεν ιωσηφ τοις παισιν αυτου τοις ενταφιασταις ενταφιασαι τον πατερα αυτου, και ενεταφιασαν οι ενταφιασται τον ισραηλ.
50.3    και επληρωσαν αυτου τεσσαρακοντα ημερας· ουτως γαρ καταριθμουνται αι ημεραι της ταφης. και επενθησεν αυτον αιγυπτος εβδομηκοντα ημερας.
50.4    επειδη δε παρηλθον αι ημεραι του πενθους, ελαλησεν ιωσηφ προς τους δυναστας φαραω λεγων ει ευρον χαριν εναντιον υμων, λαλησατε περι εμου εις τα ωτα φαραω λεγοντες
50.5    ο πατηρ μου ωρκισεν με λεγων εν τω μνημειω, ω ωρυξα εμαυτω εν γη χανααν, εκει με θαψεις· νυν ουν αναβας θαψω τον πατερα μου και επανελευσομαι.
50.6    και ειπεν φαραω αναβηθι, θαψον τον πατερα σου, καθαπερ ωρκισεν σε.
50.7    και ανεβη ιωσηφ θαψαι τον πατερα αυτου, και συνανεβησαν μετ᾽ αυτου παντες οι παιδες φαραω και οι πρεσβυτεροι του οικου αυτου και παντες οι πρεσβυτεροι της γης αιγυπτου
50.8    και πασα η πανοικια ιωσηφ και οι αδελφοι αυτου και πασα η οικια η πατρικη αυτου, και την συγγενειαν και τα προβατα και τους βοας υπελιποντο εν γη γεσεμ.
50.9    και συνανεβησαν μετ᾽ αυτου και αρματα και ιππεις, και εγενετο η παρεμβολη μεγαλη σφοδρα.
50.10   και παρεγενοντο εφ᾽ αλωνα αταδ, ο εστιν περαν του ιορδανου, και εκοψαντο αυτον κοπετον μεγαν και ισχυρον σφοδρα· και εποιησεν το πενθος τω πατρι αυτου επτα ημερας.
50.11   και ειδον οι κατοικοι της γης χανααν το πενθος εν αλωνι αταδ και ειπαν πενθος μεγα τουτο εστιν τοις αιγυπτιοις· δια τουτο εκαλεσεν το ονομα αυτου πενθος αιγυπτου, ο εστιν περαν του ιορδανου.
50.12   και εποιησαν αυτω ουτως οι υιοι αυτου και εθαψαν αυτον εκει.
50.13   και ανελαβον αυτον οι υιοι αυτου εις γην χανααν και εθαψαν αυτον εις το σπηλαιον το διπλουν, ο εκτησατο αβρααμ το σπηλαιον εν κτησει μνημειου παρα εφρων του χετταιου κατεναντι μαμβρη.
50.14   και απεστρεψεν ιωσηφ εις αιγυπτον, αυτος και οι αδελφοι αυτου και οι συναναβαντες θαψαι τον πατερα αυτου.
50.15   ιδοντες δε οι αδελφοι ιωσηφ οτι τεθνηκεν ο πατηρ αυτων, ειπαν μηποτε μνησικακηση ημιν ιωσηφ και ανταποδομα ανταποδω ημιν παντα τα κακα, α ενεδειξαμεθα αυτω.
50.16   και παρεγενοντο προς ιωσηφ λεγοντες ο πατηρ σου ωρκισεν προ του τελευτησαι αυτον λεγων
50.17   ουτως ειπατε ιωσηφ αφες αυτοις την αδικιαν και την αμαρτιαν αυτων, οτι πονηρα σοι ενεδειξαντο· και νυν δεξαι την αδικιαν των θεραποντων του θεου του πατρος σου. και εκλαυσεν ιωσηφ λαλουντων αυτων προς αυτον.
50.18   και ελθοντες προς αυτον ειπαν οιδε ημεις σοι οικεται.
50.19   και ειπεν αυτοις ιωσηφ μη φοβεισθε· του γαρ θεου ειμι εγω.
50.20   υμεις εβουλευσασθε κατ᾽ εμου εις πονηρα, ο δε θεος εβουλευσατο περι εμου εις αγαθα, οπως αν γενηθη ως σημερον, ινα διατραφη λαος πολυς.
50.21   και ειπεν αυτοις μη φοβεισθε· εγω διαθρεψω υμας και τας οικιας υμων. και παρεκαλεσεν αυτους και ελαλησεν αυτων εις την καρδιαν.
50.22   και κατωκησεν ιωσηφ εν αιγυπτω, αυτος και οι αδελφοι αυτου και πασα η πανοικια του πατρος αυτου. και εζησεν ιωσηφ ετη εκατον δεκα.
50.23   και ειδεν ιωσηφ εφραιμ παιδια εως τριτης γενεας, και υιοι μαχιρ του υιου μανασση ετεχθησαν επι μηρων ιωσηφ.
50.24   και ειπεν ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου λεγων εγω αποθνησκω· επισκοπη δε επισκεψεται υμας ο θεος και αναξει υμας εκ της γης ταυτης εις την γην, ην ωμοσεν ο θεος τοις πατρασιν ημων αβρααμ και ισαακ και ιακωβ.
50.25   και ωρκισεν ιωσηφ τους υιους ισραηλ λεγων εν τη επισκοπη, η επισκεψεται υμας ο θεος, και συνανοισετε τα οστα μου εντευθεν μεθ᾽ υμων.
50.26   και ετελευτησεν ιωσηφ ετων εκατον δεκα· και εθαψαν αυτον και εθηκαν εν τη σορω εν αιγυπτω.


- FIN -

Par rh  (les informations de cette page peuvent être copiées, imprimées, affichées, utilisées, partagées, distribuées, etc.)


Nouveau Testament
W. & Hort - grec
01- Matthieu
02- Marc
03- Luc
04- Jean
05- Actes des Apôtres
06- Romains
07- 1 Corinthiens
08- 2 Corinthiens
09- Galates
10- Éphésiens
11- Philippiens
12- Colossiens
13- 1 Thessaloniciens
14- 2 Thessaloniciens
15- 1 Timothée
16- 2 Timothée
17- Tite
18- Philémon
19- Hébreux
20- Jacques
21- 1 Pierre
22- 2 Pierre
23- 1 Jean
24- 2 Jean
25- 3 Jean
26- Jude
27- Apocalypse

Ancien Testament
Septante (LXX) - grec
01- Genèse
02- Exode
03- Lévitique
04- Nombres
05- Deutéronome
06- Josué
07- Juges
08- Ruth
09- 1 Samuel
10- 2 Samuel
11- 1 Rois
12- 2 Rois
13- 1 Chroniques
14- 2 Chroniques
15- Esdras
16- Néhémie
17- Esther
18- Job
19- Psaumes
20- Proverbes
21- Ecclésiaste
22- Cantique des cantiques
23- Ésaïe
24- Jérémie
25- Lamentations de Jérémie
26- Ézéchiel
27- Daniel
28- Osée
29- Joël
30- Amos
31- Abdias
32- Jonas
33- Michée
34- Nahum
35- Habacuc
36- Sophonie
37- Aggée
38- Zacharie
39- Malachie

Bible2000.Net