|
- Chapitre 1 à 7 -
1.1 και εγενετο λογος *κυριου προς μιχαιαν τον
του μωρασθι εν ημεραις ιωαθαμ και αχαζ και εζεκιου βασιλεων ιουδα, υπερ
ων ειδεν περι σαμαρειας και περι ιερουσαλημ.
1.2 ακουσατε, λαοι, λογους, και προσεχετω η γη
και παντες οι εν αυτη, και εσται *κυριος εν υμιν εις μαρτυριον, κυριος
εξ οικου αγιου αυτου·
1.3 διοτι ιδου *κυριος εκπορευεται εκ του τοπου αυτου και καταβησεται και επιβησεται επι τα υψη της γης,
1.4 και σαλευθησεται τα ορη υποκατωθεν αυτου,
και αι κοιλαδες τακησονται ως κηρος απο προσωπου πυρος και ως υδωρ
καταφερομενον εν καταβασει.
1.5 δια ασεβειαν ιακωβ παντα ταυτα και δια
αμαρτιαν οικου ισραηλ. τις η ασεβεια του ιακωβ; ου σαμαρεια; και τις η
αμαρτια οικου ιουδα; ουχι ιερουσαλημ;
1.6 και θησομαι σαμαρειαν εις οπωροφυλακιον
αγρου και εις φυτειαν αμπελωνος και κατασπασω εις χαος τους λιθους
αυτης και τα θεμελια αυτης αποκαλυψω·
1.7 και παντα τα γλυπτα αυτης κατακοψουσιν και
παντα τα μισθωματα αυτης εμπρησουσιν εν πυρι, και παντα τα ειδωλα αυτης
θησομαι εις αφανισμον· διοτι εκ μισθωματων πορνειας συνηγαγεν και εκ
μισθωματων πορνειας συνεστρεψεν.
1.8 ενεκεν τουτου κοψεται και θρηνησει,
πορευσεται ανυποδετος και γυμνη, ποιησεται κοπετον ως δρακοντων και
πενθος ως θυγατερων σειρηνων·
1.9 οτι κατεκρατησεν η πληγη αυτης, διοτι ηλθεν εως ιουδα και ηψατο εως πυλης λαου μου, εως ιερουσαλημ.
1.10 οι εν γεθ, μη μεγαλυνεσθε· οι εν ακιμ, μη
ανοικοδομειτε εξ οικου κατα γελωτα, γην καταπασασθε κατα γελωτα υμων.
1.11 κατοικουσα καλως τας πολεις αυτης ουκ εξηλθεν
κατοικουσα σεννααν κοψασθαι οικον εχομενον αυτης, λημψεται εξ υμων
πληγην οδυνης.
1.12 τις ηρξατο εις αγαθα κατοικουση οδυνας; οτι κατεβη κακα παρα *κυριου επι πυλας ιερουσαλημ,
1.13 ψοφος αρματων και ιππευοντων. κατοικουσα λαχις,
αρχηγος αμαρτιας αυτη εστιν τη θυγατρι σιων, οτι εν σοι ευρεθησαν
ασεβειαι του ισραηλ.
1.14 δια τουτο δωσεις εξαποστελλομενους εως
κληρονομιας γεθ οικους ματαιους· εις κενα εγενετο τοις βασιλευσιν του
ισραηλ.
1.15 εως τους κληρονομους αγαγω σοι, κατοικουσα λαχις κληρονομια, εως οδολλαμ ηξει η δοξα της θυγατρος ισραηλ.
1.16 ξυρησαι και κειραι επι τα τεκνα τα τρυφερα σου,
εμπλατυνον την χηρειαν σου ως αετος, οτι ηχμαλωτευθησαν απο σου.
2.1 εγενοντο λογιζομενοι κοπους και εργαζομενοι
κακα εν ταις κοιταις αυτων και αμα τη ημερα συνετελουν αυτα, διοτι ουκ
ηραν προς τον θεον τας χειρας αυτων·
2.2 και επεθυμουν αγρους και διηρπαζον ορφανους
και οικους κατεδυναστευον και διηρπαζον ανδρα και τον οικον αυτου,
ανδρα και την κληρονομιαν αυτου.
2.3 δια τουτο ταδε λεγει *κυριος ιδου εγω
λογιζομαι επι την φυλην ταυτην κακα, εξ ων ου μη αρητε τους τραχηλους
υμων και ου μη πορευθητε ορθοι εξαιφνης, οτι καιρος πονηρος εστιν.
2.4 εν τη ημερα εκεινη λημφθησεται εφ᾽ υμας
παραβολη, και θρηνηθησεται θρηνος εν μελει λεγων ταλαιπωρια
εταλαιπωρησαμεν· μερις λαου μου κατεμετρηθη εν σχοινιω, και ουκ ην ο
κωλυσων αυτον του αποστρεψαι· οι αγροι ημων διεμερισθησαν.
2.5 δια τουτο ουκ εσται σοι βαλλων σχοινιον εν κληρω εν εκκλησια *κυριου.
2.6 μη κλαιετε δακρυσιν, μηδε δακρυετωσαν επι τουτοις· ου γαρ απωσεται ονειδη.
2.7 ο λεγων οικος ιακωβ παρωργισεν πνευμα
*κυριου· ει ταυτα τα επιτηδευματα αυτου εστιν; ουχ οι λογοι αυτου εισιν
καλοι μετ᾽ αυτου και ορθοι πεπορευνται;
2.8 και εμπροσθεν ο λαος μου εις εχθραν
αντεστη· κατεναντι της ειρηνης αυτου την δοραν αυτου εξεδειραν του
αφελεσθαι ελπιδα συντριμμον πολεμου.
2.9 δια τουτο ηγουμενοι λαου μου απορριφησονται
εκ των οικιων τρυφης αυτων, δια τα πονηρα επιτηδευματα αυτων εξωσθησαν·
εγγισατε ορεσιν αιωνιοις.
2.10 αναστηθι και πορευου, οτι ουκ εστιν σοι αυτη η αναπαυσις ενεκεν ακαθαρσιας. διεφθαρητε φθορα,
2.11 κατεδιωχθητε ουδενος διωκοντος· πνευμα εστησεν
ψευδος, εσταλαξεν σοι εις οινον και μεθυσμα. και εσται εκ της σταγονος
του λαου τουτου
2.12 συναγομενος συναχθησεται ιακωβ συν πασιν·
εκδεχομενος εκδεξομαι τους καταλοιπους του ισραηλ, επι το αυτο θησομαι
την αποστροφην αυτων· ως προβατα εν θλιψει, ως ποιμνιον εν μεσω κοιτης
αυτων εξαλουνται εξ ανθρωπων.
2.13 δια της διακοπης προ προσωπου αυτων διεκοψαν και
διηλθον πυλην και εξηλθον δι᾽ αυτης, και εξηλθεν ο βασιλευς αυτων προ
προσωπου αυτων, ο δε *κυριος ηγησεται αυτων.
3.1 και ερει ακουσατε δη ταυτα, αι αρχαι οικου
ιακωβ και οι καταλοιποι οικου ισραηλ. ουχ υμιν εστιν του γνωναι το
κριμα;
3.2 οι μισουντες τα καλα και ζητουντες τα
πονηρα, αρπαζοντες τα δερματα αυτων απ᾽ αυτων και τας σαρκας αυτων απο
των οστεων αυτων.
3.3 ον τροπον κατεφαγον τας σαρκας του λαου μου
και τα δερματα αυτων απο των οστεων αυτων εξεδειραν και τα οστεα αυτων
συνεθλασαν και εμελισαν ως σαρκας εις λεβητα και ως κρεα εις χυτραν,
3.4 ουτως κεκραξονται προς *κυριον, και ουκ
εισακουσεται αυτων· και αποστρεψει το προσωπον αυτου απ᾽ αυτων εν τω
καιρω εκεινω, ανθ᾽ ων επονηρευσαντο εν τοις επιτηδευμασιν αυτων επ᾽
αυτους.
3.5 ταδε λεγει *κυριος επι τους προφητας τους
πλανωντας τον λαον μου, τους δακνοντας εν τοις οδουσιν αυτων και
κηρυσσοντας επ᾽ αυτον ειρηνην, και ουκ εδοθη εις το στομα αυτων,
ηγειραν επ᾽ αυτον πολεμον·
3.6 δια τουτο νυξ υμιν εσται εξ ορασεως, και
σκοτια υμιν εσται εκ μαντειας, και δυσεται ο ηλιος επι τους προφητας,
και συσκοτασει επ᾽ αυτους η ημερα·
3.7 και καταισχυνθησονται οι ορωντες τα
ενυπνια, και καταγελασθησονται οι μαντεις, και καταλαλησουσιν κατ᾽
αυτων παντες αυτοι, διοτι ουκ εσται ο εισακουων αυτων.
3.8 εαν μη εγω εμπλησω ισχυν εν πνευματι
*κυριου και κριματος και δυναστειας του απαγγειλαι τω ιακωβ ασεβειας
αυτου και τω ισραηλ αμαρτιας αυτου.
3.9 ακουσατε δη ταυτα, οι ηγουμενοι οικου ιακωβ
και οι καταλοιποι οικου ισραηλ οι βδελυσσομενοι κριμα και παντα τα ορθα
διαστρεφοντες,
3.10 οι οικοδομουντες σιων εν αιμασιν και ιερουσαλημ εν αδικιαις·
3.11 οι ηγουμενοι αυτης μετα δωρων εκρινον, και οι
ιερεις αυτης μετα μισθου απεκρινοντο, και οι προφηται αυτης μετα
αργυριου εμαντευοντο, και επι τον *κυριον επανεπαυοντο λεγοντες ουχι
*κυριος εν ημιν εστιν; ου μη επελθη εφ᾽ ημας κακα.
3.12 δια τουτο δι᾽ υμας σιων ως αγρος αροτριαθησεται,
και ιερουσαλημ ως οπωροφυλακιον εσται και το ορος του οικου ως αλσος
δρυμου.
4.1 και εσται επ᾽ εσχατων των ημερων εμφανες το
ορος του *κυριου, ετοιμον επι τας κορυφας των ορεων, και
μετεωρισθησεται υπερανω των βουνων· και σπευσουσιν προς αυτο λαοι,
4.2 και πορευσονται εθνη πολλα και ερουσιν
δευτε αναβωμεν εις το ορος *κυριου και εις τον οικον του θεου ιακωβ,
και δειξουσιν ημιν την οδον αυτου, και πορευσομεθα εν ταις τριβοις
αυτου· οτι εκ σιων εξελευσεται νομος και λογος *κυριου εξ ιερουσαλημ.
4.3 και κρινει ανα μεσον λαων πολλων και
εξελεγξει εθνη ισχυρα εως εις γην μακραν, και κατακοψουσιν τας ρομφαιας
αυτων εις αροτρα και τα δορατα αυτων εις δρεπανα, και ουκετι μη ανταρη
εθνος επ᾽ εθνος ρομφαιαν, και ουκετι μη μαθωσιν πολεμειν.
4.4 και αναπαυσεται εκαστος υποκατω αμπελου
αυτου και εκαστος υποκατω συκης αυτου, και ουκ εσται ο εκφοβων, διοτι
το στομα *κυριου παντοκρατορος ελαλησεν ταυτα.
4.5 οτι παντες οι λαοι πορευσονται εκαστος την
οδον αυτου, ημεις δε πορευσομεθα εν ονοματι *κυριου θεου ημων εις τον
αιωνα και επεκεινα.
4.6 εν τη ημερα εκεινη, λεγει *κυριος, συναξω
την συντετριμμενην και την εξωσμενην εισδεξομαι και ους απωσαμην·
4.7 και θησομαι την συντετριμμενην εις
υπολειμμα και την απωσμενην εις εθνος ισχυρον, και βασιλευσει *κυριος
επ᾽ αυτους εν ορει σιων απο του νυν και εως εις τον αιωνα.
4.8 και συ, πυργος ποιμνιου αυχμωδης, θυγατερ
σιων, επι σε ηξει και εισελευσεται η αρχη η πρωτη, βασιλεια εκ
βαβυλωνος τη θυγατρι ιερουσαλημ.
4.9 και νυν ινα τι εγνως κακα; μη βασιλευς ουκ
ην σοι; η η βουλη σου απωλετο οτι κατεκρατησαν σου ωδινες ως τικτουσης;
4.10 ωδινε και ανδριζου και εγγιζε, θυγατερ σιων, ως
τικτουσα· διοτι νυν εξελευση εκ πολεως και κατασκηνωσεις εν πεδιω και
ηξεις εως βαβυλωνος· εκειθεν ρυσεται σε και εκειθεν λυτρωσεται σε
*κυριος ο θεος σου εκ χειρος εχθρων σου.
4.11 και νυν επισυνηχθη επι σε εθνη πολλα οι λεγοντες επιχαρουμεθα, και εποψονται επι σιων οι οφθαλμοι ημων.
4.12 αυτοι δε ουκ εγνωσαν τον λογισμον *κυριου και ου
συνηκαν την βουλην αυτου, οτι συνηγαγεν αυτους ως δραγματα αλωνος.
4.13 αναστηθι και αλοα αυτους, θυγατερ σιων, οτι τα
κερατα σου θησομαι σιδηρα και τας οπλας σου θησομαι χαλκας, και
κατατηξεις εν αυτοις εθνη και λεπτυνεις λαους πολλους και αναθησεις τω
*κυριω το πληθος αυτων και την ισχυν αυτων τω κυριω πασης της γης.
5.1 νυν εμφραχθησεται θυγατηρ εφραιμ εν φραγμω,
συνοχην εταξεν εφ᾽ ημας, εν ραβδω παταξουσιν επι σιαγονα τας φυλας του
ισραηλ.
5.2 και συ, βηθλεεμ οικος του εφραθα, ολιγοστος
ει του ειναι εν χιλιασιν ιουδα· εκ σου μοι εξελευσεται του ειναι εις
αρχοντα εν τω ισραηλ, και αι εξοδοι αυτου απ᾽ αρχης εξ ημερων αιωνος.
5.3 δια τουτο δωσει αυτους εως καιρου τικτουσης
τεξεται, και οι επιλοιποι των αδελφων αυτων επιστρεψουσιν επι τους
υιους ισραηλ.
5.4 και στησεται και οψεται και ποιμανει το
ποιμνιον αυτου εν ισχυι *κυριου, και εν τη δοξη του ονοματος *κυριου
του θεου αυτων υπαρξουσιν· διοτι νυν μεγαλυνθησεται εως ακρων της γης.
5.5 και εσται αυτη ειρηνη· οταν ασσυριος επελθη
επι την γην υμων και οταν επιβη επι την χωραν υμων, και επεγερθησονται
επ᾽ αυτον επτα ποιμενες και οκτω δηγματα ανθρωπων·
5.6 και ποιμανουσιν τον ασσουρ εν ρομφαια και
την γην του νεβρωδ εν τη ταφρω αυτης· και ρυσεται εκ του ασσουρ, οταν
επελθη επι την γην υμων και οταν επιβη επι τα ορια υμων.
5.7 και εσται το υπολειμμα του ιακωβ εν τοις
εθνεσιν εν μεσω λαων πολλων ως δροσος παρα *κυριου πιπτουσα και ως
αρνες επι αγρωστιν, οπως μη συναχθη μηδεις μηδε υποστη εν υιοις
ανθρωπων.
5.8 και εσται το υπολειμμα του ιακωβ εν τοις
εθνεσιν εν μεσω λαων πολλων ως λεων εν κτηνεσιν εν τω δρυμω και ως
σκυμνος εν ποιμνιοις προβατων, ον τροπον οταν διελθη και διαστειλας
αρπαση και μη η ο εξαιρουμενος.
5.9 υψωθησεται η χειρ σου επι τους θλιβοντας σε, και παντες οι εχθροι σου εξολεθρευθησονται.
5.10 και εσται εν εκεινη τη ημερα, λεγει *κυριος,
εξολεθρευσω τους ιππους σου εκ μεσου σου και απολω τα αρματα σου
5.11 και εξολεθρευσω τας πολεις της γης σου και εξαρω παντα τα οχυρωματα σου·
5.12 και εξαρω τα φαρμακα σου εκ των χειρων σου, και αποφθεγγομενοι ουκ εσονται εν σοι·
5.13 και εξολεθρευσω τα γλυπτα σου και τας στηλας σου
εκ μεσου σου, και ουκετι μη προσκυνησης τοις εργοις των χειρων σου·
5.14 και εκκοψω τα αλση σου εκ μεσου σου και αφανιω τας πολεις σου·
5.15 και ποιησω εν οργη και εν θυμω εκδικησιν εν τοις εθνεσιν, ανθ᾽ ων ουκ εισηκουσαν.
6.1 ακουσατε δη λογον *κυριου· *κυριος ειπεν
αναστηθι κριθητι προς τα ορη, και ακουσατωσαν οι βουνοι φωνην σου.
6.2 ακουσατε, βουνοι, την κρισιν του *κυριου,
και αι φαραγγες θεμελια της γης, οτι κρισις τω *κυριω προς τον λαον
αυτου, και μετα του ισραηλ διελεγχθησεται.
6.3 λαος μου, τι εποιησα σοι η τι ελυπησα σε η τι παρηνωχλησα σοι; αποκριθητι μοι.
6.4 διοτι ανηγαγον σε εκ γης αιγυπτου και εξ
οικου δουλειας ελυτρωσαμην σε και εξαπεστειλα προ προσωπου σου τον
μωυσην και ααρων και μαριαμ.
6.5 λαος μου, μνησθητι δη τι εβουλευσατο κατα
σου βαλακ βασιλευς μωαβ, και τι απεκριθη αυτω βαλααμ υιος του βεωρ απο
των σχοινων εως του γαλγαλ, οπως γνωσθη η δικαιοσυνη του *κυριου.
6.6 εν τινι καταλαβω τον *κυριον, αντιλημψομαι
θεου μου υψιστου; ει καταλημψομαι αυτον εν ολοκαυτωμασιν, εν μοσχοις
ενιαυσιοις;
6.7 ει προσδεξεται *κυριος εν χιλιασιν κριων η
εν μυριασιν χειμαρρων πιονων; ει δω πρωτοτοκα μου ασεβειας, καρπον
κοιλιας μου υπερ αμαρτιας ψυχης μου;
6.8 ει ανηγγελη σοι, ανθρωπε, τι καλον; η τι
*κυριος εκζητει παρα σου αλλ᾽ η του ποιειν κριμα και αγαπαν ελεον και
ετοιμον ειναι του πορευεσθαι μετα *κυριου θεου σου;
6.9 φωνη *κυριου τη πολει επικληθησεται, και
σωσει φοβουμενους το ονομα αυτου. ακουε, φυλη, και τις κοσμησει πολιν;
6.10 μη πυρ και οικος ανομου θησαυριζων θησαυρους ανομους και μετα υβρεως αδικια;
6.11 ει δικαιωθησεται εν ζυγω ανομος και εν μαρσιππω σταθμια δολου;
6.12 εξ ων τον πλουτον αυτων ασεβειας επλησαν, και οι
κατοικουντες αυτην ελαλουν ψευδη, και η γλωσσα αυτων υψωθη εν τω
στοματι αυτων.
6.13 και εγω αρξομαι του παταξαι σε, αφανιω σε επι ταις αμαρτιαις σου.
6.14 συ φαγεσαι και ου μη εμπλησθης· και σκοτασει εν
σοι και εκνευσει, και ου μη διασωθης· και οσοι εαν διασωθωσιν, εις
ρομφαιαν παραδοθησονται.
6.15 συ σπερεις και ου μη αμησης, συ πιεσεις ελαιαν
και ου μη αλειψη ελαιον, και οινον και ου μη πιητε, και αφανισθησεται
νομιμα λαου μου.
6.16 και εφυλαξας τα δικαιωματα ζαμβρι και παντα τα
εργα οικου αχααβ και επορευθητε εν ταις βουλαις αυτων, οπως παραδω σε
εις αφανισμον και τους κατοικουντας αυτην εις συρισμον· και ονειδη λαων
λημψεσθε.
7.1 οιμμοι οτι εγενομην ως συναγων καλαμην εν
αμητω και ως επιφυλλιδα εν τρυγητω ουχ υπαρχοντος βοτρυος του φαγειν τα
πρωτογονα. οιμμοι, ψυχη,
7.2 οτι απολωλεν ευλαβης απο της γης, και
κατορθων εν ανθρωποις ουχ υπαρχει· παντες εις αιματα δικαζονται,
εκαστος τον πλησιον αυτου εκθλιβουσιν εκθλιβη.
7.3 επι το κακον τας χειρας αυτων ετοιμαζουσιν·
ο αρχων αιτει, και ο κριτης ειρηνικους λογους ελαλησεν, καταθυμιον
ψυχης αυτου εστιν. και εξελουμαι
7.4 τα αγαθα αυτων ως σης εκτρωγων και βαδιζων
επι κανονος εν ημερα σκοπιας. ουαι ουαι, αι εκδικησεις σου ηκασιν, νυν
εσονται κλαυθμοι αυτων.
7.5 μη καταπιστευετε εν φιλοις και μη ελπιζετε
επι ηγουμενοις, απο της συγκοιτου σου φυλαξαι του αναθεσθαι τι αυτη·
7.6 διοτι υιος ατιμαζει πατερα, θυγατηρ
επαναστησεται επι την μητερα αυτης, νυμφη επι την πενθεραν αυτης,
εχθροι ανδρος παντες οι ανδρες οι εν τω οικω αυτου.
7.7 εγω δε επι τον *κυριον επιβλεψομαι, υπομενω επι τω θεω τω σωτηρι μου, εισακουσεται μου ο θεος μου.
7.8 μη επιχαιρε μοι, η εχθρα μου, οτι πεπτωκα·
και αναστησομαι, διοτι εαν καθισω εν τω σκοτει, *κυριος φωτιει μοι.
7.9 οργην *κυριου υποισω, οτι ημαρτον αυτω, εως
του δικαιωσαι αυτον την δικην μου· και ποιησει το κριμα μου και εξαξει
με εις το φως, οψομαι την δικαιοσυνην αυτου.
7.10 και οψεται η εχθρα μου και περιβαλειται αισχυνην
η λεγουσα προς με που *κυριος ο θεος σου; οι οφθαλμοι μου εποψονται
αυτην· νυν εσται εις καταπατημα ως πηλος εν ταις οδοις
7.11 ημερας αλοιφης πλινθου. εξαλειψις σου η ημερα εκεινη, και αποτριψεται νομιμα σου
7.12 η ημερα εκεινη· και αι πολεις σου ηξουσιν εις
ομαλισμον και εις διαμερισμον ασσυριων και αι πολεις σου αι οχυραι εις
διαμερισμον απο τυρου εως του ποταμου συριας, ημερα υδατος και θορυβου·
7.13 και εσται η γη εις αφανισμον συν τοις κατοικουσιν αυτην εκ καρπων επιτηδευματων αυτων.
7.14 ποιμαινε λαον σου εν ραβδω σου, προβατα
κληρονομιας σου, κατασκηνουντας καθ᾽ εαυτους δρυμον εν μεσω του
καρμηλου· νεμησονται την βασανιτιν και την γαλααδιτιν καθως αι ημεραι
του αιωνος.
7.15 και κατα τας ημερας εξοδιας σου εξ αιγυπτου οψεσθε θαυμαστα.
7.16 οψονται εθνη και καταισχυνθησονται εκ πασης της
ισχυος αυτων, επιθησουσιν χειρας επι το στομα αυτων, τα ωτα αυτων
αποκωφωθησονται.
7.17 λειξουσιν χουν ως οφεις συροντες γην,
συγχυθησονται εν συγκλεισμω αυτων· επι τω *κυριω θεω ημων εκστησονται
και φοβηθησονται απο σου.
7.18 τις θεος ωσπερ συ; εξαιρων αδικιας και
υπερβαινων ασεβειας τοις καταλοιποις της κληρονομιας αυτου και ου
συνεσχεν εις μαρτυριον οργην αυτου, οτι θελητης ελεους εστιν.
7.19 αυτος επιστρεψει και οικτιρησει ημας, καταδυσει
τας αδικιας ημων και απορριφησονται εις τα βαθη της θαλασσης, πασας τας
αμαρτιας ημων.
7.20 δωσεις αληθειαν τω ιακωβ, ελεον τω αβρααμ,
καθοτι ωμοσας τοις πατρασιν ημων κατα τας ημερας τας εμπροσθεν.
|
